Репост из: Mutolaa sehri
XX asrning eng mashhur yozuvchilaridan biri, „yoʻqotilgan avlod“ vakili Erix Mariya Remarkning „Qarzga olingan umr“ (nemischa: „Der Himmel kennt keine Günstlinge“) romani ilk marta 1959-yilda chop etilgan. Romanni oʻzbek tiliga Dilfuza Sobirova tarjima qilgan. Asar Remark uslubiyatining anʼanaviy oʻziga xosligi, yaʼni urush va undan keyingi davrning insonlar jismi va ruhiyatiga taʼsiri haqida hikoya qiladi.
Asar bosh qahramoni – Lilian Dyunkerk. U Shveytsariyadagi „Montana“ sanatoriysida umrining soʻnggi damlarini oʻtkazishga majbur. Negaki, Ikkinchi jahon urushi davrida toʻyib ovqatlanmagani uchun silga chalingan hamda 24 yoshidayoq oʻlim tashxisi qoʻyilgan. Lilianga yashashdan mazmun yoʻq boʻlgan paytda sanatoriyga poygachi doʻstini koʻrishga kelgan Klerfe ismli kishi Lilianga yashashga umid beradi. Lilian uni sevadi, ardoqlaydi, u bilan birga Italiyadagi bir necha poygalarda tomoshabin sifatida qatnashadi.
Lilian Klerfe bilan birga sanatoriyni butunlay tark etib, Parijga yoʻl oladi. Parijda uning ziqna amakisi Gaston yashardi. Amakisi unga ota-onasidan qolgan pullarni oz-ozdan berib turardi, biroq Lilianning sanoqli kunlari qolgan. Shu bois u barcha pullarni birdaniga olib koʻngli tusagan libos kiyishni, qimmat otellarda yashashni istaydi. Qoʻlidan kelganicha shu istaklarini amalga oshiradi ham. Biroq bu narsalar uning ruhiyatidagi tushkunlikka barham bera olmaydi. Faqat...faqat Klerfega boʻlgan muhabbatigina unga hayotda yashab qolishiga umid beradi xolos.
Ammo kunlardan birida Italiya shimolidagi Breshiyada yuz bergan poyga vaqtida Klerfe avtohalokatga uchrab vafot etadi. Lilianning hayotga boʻlgan umidlari ham butkul soʻnadi. Buning ustiga, Klerfening unutilgan singlisi kelib akasi oʻlimidan oldin Lilian nomiga oʻtkazilgan uyni qaytarib berishini talab qiladi. Bunday razil insonlar bor va Klerfe yoʻq dunyoda yashashni istamagan Lilian ilojsiz eski sanatoriysiga qaytadi. Olti hafta oʻtgach, Lilianning Klerfega boʻlgan sevgisi tufayligina qarzga olingan umri poyoniga yetadi.
Asardan olingan iqtiboslar:
© Azamat Fayzullayev
@mutolaa_sehri
Asar bosh qahramoni – Lilian Dyunkerk. U Shveytsariyadagi „Montana“ sanatoriysida umrining soʻnggi damlarini oʻtkazishga majbur. Negaki, Ikkinchi jahon urushi davrida toʻyib ovqatlanmagani uchun silga chalingan hamda 24 yoshidayoq oʻlim tashxisi qoʻyilgan. Lilianga yashashdan mazmun yoʻq boʻlgan paytda sanatoriyga poygachi doʻstini koʻrishga kelgan Klerfe ismli kishi Lilianga yashashga umid beradi. Lilian uni sevadi, ardoqlaydi, u bilan birga Italiyadagi bir necha poygalarda tomoshabin sifatida qatnashadi.
Lilian Klerfe bilan birga sanatoriyni butunlay tark etib, Parijga yoʻl oladi. Parijda uning ziqna amakisi Gaston yashardi. Amakisi unga ota-onasidan qolgan pullarni oz-ozdan berib turardi, biroq Lilianning sanoqli kunlari qolgan. Shu bois u barcha pullarni birdaniga olib koʻngli tusagan libos kiyishni, qimmat otellarda yashashni istaydi. Qoʻlidan kelganicha shu istaklarini amalga oshiradi ham. Biroq bu narsalar uning ruhiyatidagi tushkunlikka barham bera olmaydi. Faqat...faqat Klerfega boʻlgan muhabbatigina unga hayotda yashab qolishiga umid beradi xolos.
Ammo kunlardan birida Italiya shimolidagi Breshiyada yuz bergan poyga vaqtida Klerfe avtohalokatga uchrab vafot etadi. Lilianning hayotga boʻlgan umidlari ham butkul soʻnadi. Buning ustiga, Klerfening unutilgan singlisi kelib akasi oʻlimidan oldin Lilian nomiga oʻtkazilgan uyni qaytarib berishini talab qiladi. Bunday razil insonlar bor va Klerfe yoʻq dunyoda yashashni istamagan Lilian ilojsiz eski sanatoriysiga qaytadi. Olti hafta oʻtgach, Lilianning Klerfega boʻlgan sevgisi tufayligina qarzga olingan umri poyoniga yetadi.
Asardan olingan iqtiboslar:
„Qarzga olingan umr. Umrki, hech narsaga achinmaysan, chunki endi yoʻqotadigan narsaning oʻzi yoʻq“.
„Kelajak yoʻq. Oʻlim esa shunchaki soʻz emas, haqiqat“.
„Qolishni qanchalar istashimni bilsangiz edi. Men qashshoq va yolgʻiz boʻlishga ham roziman, faqat qolsam boʻlgani edi. Qolsam boʻlgani! Boshqa hammasi yolgʻon va chorasizlikdan kelib chiqqan jasorat“.
“Fojia va kulgili tomoni shundaki, dunyodagi barcha odam, eng badavlat korchalondan tortib, eng kambagʻal shoʻrlikkacha oʻzlarini xuddi oʻlmaydigandek, abadiy yashaydigandek tutishadi. Agar biz doim oʻlim haqligini anglagan holda yashaganimizda edi, anchagina shafqatli va marhamatli boʻlardik“.
„Hayot aqlga zid fikrlarni yaxshi koʻradi, shekilli, senga hammasi joyida boʻlib tuyulgan paytda, koʻpincha kulgili holatga tushasan va jar yoqasiga kelib qolasan“.
© Azamat Fayzullayev
@mutolaa_sehri