Uchinchi sinf bo'lsam kerak, ko'kyo'tal bo'lib, hech tuzalolmagandim.
Shifokorlar samalyotda uchiringlar, suvlarda cho'miltiringlar, havo alishtirsa, tuzalib ketadi deyishgan.
Adamni vaqtlari yo'q edi, kichik amakimdan iltimos qilganlar.
Vodiyga 4 ta bilet olib berganlar, men, singlim, amakim va ularning qizlari uchganmiz.
Bir oy davomida, amakim bizga juda yaxshi qaraganlar. Farg'onada uyini oldidan oqar suv o'tgan bir xonadonda yashaganmiz, uyning kattaroq o'g'li bor edi. Quyosh biroz qizdirishni boshlaganida, meni har kuni suvga olib tushardi. Kattakon po'kakni ustiga meni chiqarardi, o'zi esa pokakni sudrab, suvda meni aylantirib yurardi.
Uyoqdan Marg'ilonga ham o'tganmiz. Uy egalari yaxshi ovqat qilmaganiga, amakim bizni yetaklab, har kuni bozorga olib tushardilar. Qornimizni to'ydirib, kechga uyga kirib borardik. Bozordan istagan mevangni ol, sen yaxshi yeyishing kerak, derdilar.
Bir oyda meni yo'talim ham ketgan, amakim bilan mazza qilganman. Aniq bilaman, o'zimni adam olib borsalar, bunchalik esda qolarli ta'til bo'lmasdi. Turib-turib, nega amakim meni adam emaslar, nega amakimni qizini adasilar deb o'ylab, ichimdan hasad ham qilib qolardim. Meni otam jiddiy, kamgap, deyarli kulmaydigan, biroz qattiqqo'l inson edilar, hayiqib turardik. Amakim esa teskarisi, xushchaqchaq, bolajon, sergapgina edilar.
Kitobchi amakim haqlarida avval ham yozgandim, ajoyib inson edilar.
Alloh rahmat qilsin, bugun negadir esimga tushdilar.
2000-yildagi stilimga qaranglar, ajoyib. ))