Укамнинг 4 та қизи бор. Келинимиз ҳар сафар ўғилнинг умидида туғаверади. Қизлари нимжонгина. Баъзан қаттиқ жаҳлим чиқиб, келинимизга дакки бераман. Қизларини чала-чулпа эмизиб кейингисига иккиқат бўлиб олаверади. Нима бўлса ҳам ўғил туғилса бўлди дейди. 5-сига иккиқат бўлганини эшитиб
“Яхшиликка бўлсин” деб қўйдим. Эр-хотин шифокорга боришса:
“Қиз!”, дебди. Укамни фиғони чиққан, келиним йиғлаган.
“Эсинглар жойидами ишқилиб? Қанчадан қанча бефарзандлар бор, тирноққа зор. Аллоҳ бериб турибди-ку, кетини узмай шукр қилинглар. Қизми, ўғилми соғ туғилсин”, дедим иккаловига қараб. Кейин эр-хотин ўзаро маслаҳатлашиб болани олдирадиган бўлишибди. Бизни бу ишлардан хабаримиз ҳам йўқ эди. Болани бўлаклаб олаётиб мўжизага гувох бўлган шифокор эр-хотинга қараб шундай дебди:
Шифокорнинг гапларидан кейин укам хушидан кетди, шифокор шундай деди: Батафсил ўқиш...👈