Хуршид ДАВРОН БОБОН БОТИРНИНГ ЎЛИМИ ОЛДИДАН АЙТГАНЛАРИ. 1869 ЙИЛ.

Демак, ҳали кун кун эмас,
Қуёш эса қуёшмас,
Кўзларимиз қуриб битди,
Кўздан оққан кўзёшмас.

Демак, ҳали халқ ҳам халқмас,
Эрк учун шайланмаса,
Демак ҳали сут ҳам ҳақмас,
Гар қонга айланмаса.

Демак, ҳали осмон узоқ,
Замин қаттиқ, сув – олов.
Демак ҳали қонимизга
Бўялмаган оқ ялов.

Демак, ҳали мусаввир кўр,
Олим соқов, шоир кар,
Бобо қўрқоқ, ота сотқин,
Она золим, ака ғар.

Демак, ҳали сўз – фоҳиша,
Имон йўқдир, дил вайрон.
Кўз – ёғдуси ўчган шиша,
Алдоқлардан эл ҳайрон.

Демак, ҳали тўлқинлари
Гувлаб ётган сойлармас,
Қуриб битар бу ўлкада
Ҳар бир гиёҳ, ҳар бир хас.

Демак, ҳали туғилмаган
Болалар ўлдирилар,
Қуриб қолган сувсиз денгиз
Мурдага тўлдирилар.

Демак, суви заҳарланар,
Ҳаволари ичилар.
Оналари таҳқирланар,
Эркаклари бичилар.

Демак, ҳали боболарнинг
Китоблари хор бўлгай,
Ўлаётган ҳар бир ўзбек
Бир-бирига зор бўлгай.

Демак, ҳали ўз юртида
Азобларга тўлар халқ,
Ҳар зарраси олтин бўлган
Юртда гадо бўлар халқ.

Демак, ҳали пахта кетган
Ўлкаларни сўроқлаб,
Ёлворамиз: - Пахта беринг,
Тўқиш учун байроқлар!

Демак, ҳали келажакдан
Ўлдирилган болалар
Бизни излаб келажаклар
Ва ер қонга бўялар.

Демак, ҳали...
Демак, ҳали...
Демак, ҳали кеч эмас,
Қонимизни тўксак, яшнар
Қуриётган ҳар бир хас.

Демак, ҳали жанглар бордир,
Худо шоҳид, сўзим ҳақ:
Денгиз, боғлар кўтарилмас,
Кўтарилмас экан халқ.

Демак, ҳали ҳар томчи қон
Ер кўксига тафт бўлгай,
Тирик қолган гўдак мушти
Элга қалқон-кафт бўлгай.

Демак, ҳали...
Ҳали эрта –
Зулм йўлин тўсайлик,
Тоғлар бўлиб юксалайлик,
Боғлар бўлиб ўсайлик.

Демак, ҳали кўчаларга
Чиқайлик кеч бўлмасдан,
Она юртни сақлаб бўлмас
Жанггоҳларда ўлмасдан.
1987