Rossiyaning yadroviy shantaj ritorikasi: tahdid yoki illyuziya?
So‘nggi oylarda Rossiya propagandasi va Kremlga yaqin tahliliy platformalar G‘arbga qarshi yadroviy qurolni qo‘llash tahdidlarini tobora ko‘proq qo‘llamoqda. Bir qarashda, bu bayonotlar G‘arb mamlakatlarini qo‘rqitishga urinishdek tuyuladi. Ammo Rossiya tomonidan kuchayib borayotgan yadroviy bosim eng xavfli tendensiyaga aylana boshladi: propagandistlar va tahlilchilarning o‘zlari eskalatsiyaning muqarrarligiga ishonishni boshlamoqda.
Kreml rahbariyati global siyosatdagi mavjud realikka xolis baho bera olmayaptilar. Ularning yadroviy tahdidlari hamda G‘arb tomonidan bajarib bo‘lmaydigan talablari yirik mojaro xavfini oshirmoqda. Masalan, mashhur kremlparast tahlilchi Sergey Karaganov ochiqchasiga namoyishkorona yadroviy zarbalar berishga chaqiryapti , Rossiyaning yadroviy doktrinasi esa ommaviy qirg‘in qurolini qo‘llashga ruxsat beruvchi vaziyatlar ro‘yxatini kengaytirmoqda.
Bu bayonotlar nafaqat ekspertlar, balki davlat rahbarlarining nutqlarida ham tobora ko‘proq aks etmoqda. Putin radikal ritorikani rasman qoralaganiga qaramay, Kreml allaqachon yadroviy tiyib turish strategiyasini qayta ko‘rib chiqmoqda. Bu esa yadroviy qurolni so‘nggi chora emas, balki bosim vositasi sifatida qo‘llash uchun xavfli xalqaro pretsedent yaratmoqda.
G‘arb o‘z navbatida ushbu tahdidlarning ta’sirini his eta boshladi. Donald Tramp ma’muriyatining Ukraina front chizig‘ini muzlatish yoki mamlakatning NATOga kirishini Rossiya bosimi ostida kechiktirish niyatlari haqida xabarlar xavotirli signal hisoblanadi. Ammo bunday yon bosishlar eskalatsiya xavfini kamaytirmaydi, chunki Rossiya elitalari har qanday yon bosishni zaiflik deb qabul qiladi.
Kremlning mafkurasi mavjud global tartibotni buzishga qaratilgan. Eronning yadroviy intilishlarini qo‘llab-quvvatlash yoki “g‘alaba faqat dushmanning inida bo‘lishi mumkin” degan ishonch strategik xavf ko‘lamini ko‘rsatib beradi. Moskva va uning ittifoqchilari, xususan Eron va Shimoliy Koreya, o‘z ambitsiyalarini amalga oshirishga bo‘lgan intilishlarini global beqarorlik sharoitida kuchaytirishmoqda.
G‘arb shuni tushunishi kerakki, Rossiya tomonidan yadroviy shantaj — bu nafaqat ritorika. Bu butun dunyo hamjamiyatiga bosim o‘tkazish va tartibsizlik yaratish vositasidir. Ushbu strategiyaga javobning yagona samarali usuli — G‘arb mamlakatlarining eskalatsiya holatlarida kuch ishlatishga tayyor ekanligini namoyish qilishdir. Kreml hozircha bu tayyorgarlikka ishonmaydi. Yon bosishlar faqat Moskvaning ishtahasini oshiradi, G‘arbning qat’iyati esa Rossiyaning yadroviy ambitsiyalarini tiyib turishga qodir.
G’arbiy alyans
So‘nggi oylarda Rossiya propagandasi va Kremlga yaqin tahliliy platformalar G‘arbga qarshi yadroviy qurolni qo‘llash tahdidlarini tobora ko‘proq qo‘llamoqda. Bir qarashda, bu bayonotlar G‘arb mamlakatlarini qo‘rqitishga urinishdek tuyuladi. Ammo Rossiya tomonidan kuchayib borayotgan yadroviy bosim eng xavfli tendensiyaga aylana boshladi: propagandistlar va tahlilchilarning o‘zlari eskalatsiyaning muqarrarligiga ishonishni boshlamoqda.
Kreml rahbariyati global siyosatdagi mavjud realikka xolis baho bera olmayaptilar. Ularning yadroviy tahdidlari hamda G‘arb tomonidan bajarib bo‘lmaydigan talablari yirik mojaro xavfini oshirmoqda. Masalan, mashhur kremlparast tahlilchi Sergey Karaganov ochiqchasiga namoyishkorona yadroviy zarbalar berishga chaqiryapti , Rossiyaning yadroviy doktrinasi esa ommaviy qirg‘in qurolini qo‘llashga ruxsat beruvchi vaziyatlar ro‘yxatini kengaytirmoqda.
Bu bayonotlar nafaqat ekspertlar, balki davlat rahbarlarining nutqlarida ham tobora ko‘proq aks etmoqda. Putin radikal ritorikani rasman qoralaganiga qaramay, Kreml allaqachon yadroviy tiyib turish strategiyasini qayta ko‘rib chiqmoqda. Bu esa yadroviy qurolni so‘nggi chora emas, balki bosim vositasi sifatida qo‘llash uchun xavfli xalqaro pretsedent yaratmoqda.
G‘arb o‘z navbatida ushbu tahdidlarning ta’sirini his eta boshladi. Donald Tramp ma’muriyatining Ukraina front chizig‘ini muzlatish yoki mamlakatning NATOga kirishini Rossiya bosimi ostida kechiktirish niyatlari haqida xabarlar xavotirli signal hisoblanadi. Ammo bunday yon bosishlar eskalatsiya xavfini kamaytirmaydi, chunki Rossiya elitalari har qanday yon bosishni zaiflik deb qabul qiladi.
Kremlning mafkurasi mavjud global tartibotni buzishga qaratilgan. Eronning yadroviy intilishlarini qo‘llab-quvvatlash yoki “g‘alaba faqat dushmanning inida bo‘lishi mumkin” degan ishonch strategik xavf ko‘lamini ko‘rsatib beradi. Moskva va uning ittifoqchilari, xususan Eron va Shimoliy Koreya, o‘z ambitsiyalarini amalga oshirishga bo‘lgan intilishlarini global beqarorlik sharoitida kuchaytirishmoqda.
G‘arb shuni tushunishi kerakki, Rossiya tomonidan yadroviy shantaj — bu nafaqat ritorika. Bu butun dunyo hamjamiyatiga bosim o‘tkazish va tartibsizlik yaratish vositasidir. Ushbu strategiyaga javobning yagona samarali usuli — G‘arb mamlakatlarining eskalatsiya holatlarida kuch ishlatishga tayyor ekanligini namoyish qilishdir. Kreml hozircha bu tayyorgarlikka ishonmaydi. Yon bosishlar faqat Moskvaning ishtahasini oshiradi, G‘arbning qat’iyati esa Rossiyaning yadroviy ambitsiyalarini tiyib turishga qodir.
G’arbiy alyans