Ўқинг...фақат йиғламанг!

Сукут сақлашнинг етти фойдаси

1. Сукут — ҳеч қандай ҳаракатсиз ибодат.
2. Сукут — тақинчоқсиз зийнат.
3. Сукут — салтанатсиз ҳайбат.
4. Сукут — деворсиз қўрғон.
5. Сукут — бирор кимсадан узр сўрашга беҳожатлилик.
6. Сукут — икки елкадаги фаришталарга истироҳат.
7. Сукут — жоҳилларнинг айбини яширадиган тўсиқ.

Ўқинг...Фақат йиғламанг!

Муаммо нима?

Кечирмаслик, айблаш, нолиш, хафа бўлиш, кутиш, соғиниш, кўнгил қолиши, жахл қилиш замирида сизнинг кечаги кун билан яшашингиз ётади!

Орқага қараманг!
Кечиринг!
Кечинг!
Унутинг дуо айланг!
Орқага қараманг!
Соғинманг, кутманг!
Орқага йўл йўқ!
Жахлни йиғиштириб келажак сари олға босинг!
Сиз албатта енгасиз !

Ўқин..Фақат йиғламанг!

Фарзанд билан бойликни эрта - кечи йук...

Зулфия 23 ёшида холасига келин бўлди. Янги келинчак хаётининг энг ширин онларини бошидан кечириб, келинлик вазифасини ҳам маромига етказарди. Тонг саҳардан ҳамма жойни саранжом-саришта қилиб, нонушта тайёрлаб қўярди. Елиб югуриб куни билан уй ишларини қилар, икки қўлида кўксида холасини хурматини жойига қўярди.
Икки ёш жуда бахтли эдилар. Бир-бирларини қаттиқ севишарди. Хамма ёшларга ҳавас кўзи билан қарашарди.
Аммо орадан бир йил ўтсада Зулфия хомиладор бўлмади. Турмуш ўртоғи бир ярим йил ўтгандан кейин Россияга ишлагани мусофир юртларга кетди. Қайнонасининг 9 та фарзанди бор эди. Оила катта, оилада шунга яраша иш хам бор. Зулфия 2 йилдай қайнонасининг хизматини қилди. Учинчи йили турмуш ўртоғи Зулфияни: "Кел бирга ишлаймиз " - деб ёнига чақирди.
Шу пайтлари кунига бир амаллаб қозон қайнарди. Тирикчиликлари унча яхши эмасди. Қайнонаси бисотидаги 2 та қўйни сотиб, Зулфияни йўлига йўл кира қилиб берди. Балки ҳаво алмашса бўйида бўлиб қолар, фарзандли бўлар деб Зулфияни Россияга турмуш ўртоғининг ёнига юборди. Россияда Зулфия 4 йил турмуш ўртоғи билан бирга ишлади... Аммо бу ўтган 4 йил ичида фарзанд кўриш учун, бормаган доктори қолмади. Докторларга кўринишди, даволанишди эр-хотин барибир файдоси бўлмади.
Эр-хотин Россиядан келиб, уч ой қайнонаси билан бирга яшашди.Зулфияга нисбатан қайнонаси ўзгариб қолган эди. Тўғри ҳаммаям фарзандини бахтини ўйлайди. Фарзандимдан зурриёд қолса,- дея.
Бир куни Зулфия қўшнилардан қайнонасининг эрига: —" Бошқага уйлантираман, қачонгача бефарзанд ўтмоқчисан. Менинг хам орзуларим бор. Набира суюб эркаласам, маҳаллага дастурхон ёзиб набира тўйлар қилсам дейман" деган гапини эшитиб қолади. Шу куни Зулфия кечаси Оллохга нола қилиб:
—Эй Яратган эгам. Марҳаматингни мендан дариғ тутма. Менга хам фарзанд бер. Она бўлиш бахтидан бенасиб қилма. Сен мархамати кенг зотсан Сендан мол дунё, бойлик сўрамайман. Фақат тирноққа зор қилма. Мен хам бағримга фарзанд қучай, алла айтай. Менинг бу орзуларим менга армон бўлмасин. Раҳм қил Оллохим,- деб йиғлаб тонгни оттирди. Турмуш ўртоғи кўнгил бериб:
— Зулфия, кўп сиқилавермагин албатта биз фарзандли бўламиз Фарзанднинг эрта-кечи йўқ. Муҳими биз-бирибиримизни севамиз. Балки Яратганнинг бизга юборган синовидир бу. Онаси тушкунликка тушма. Сабр қилайлик, - деб далда бўлди.
Турмуш ўртоғи бирон марта Зулфияга фарзандимиз бўлмади дея нолимади. Асло умидини сўндирмади. Зулфияга ҳам сабрли бўлишни ўргатди...
Шу зайлда кунлар ўтаверди. Уч ойдан кейин улар янги ҳовли олиб, янги уйга кўчиб ўтишди. Турмуш ўртоғи олти ой ўтиб яна Россияга кетди. Зулфия эса ёлғизликдан бефарзандликдан сиқилиб йиғлаб - йиғлаб оларди. Кўчада болаларни кўрса хам уйига кириб, фарзанд сўраб Оллоҳга нола қилиб тўйиб-тўйиб йиғларди.
Бир куни тоғасининг хотини келиб Зулфияга:
— "Қайнонангиз ўғлимни уйлантираман деябди" деди.
Бу гапни эшитган Зулфия кечаси билан ухлай олмай, эрталаб қайнонасининг ёнига боради. Айтай деса айтолмайди, айтмай деса дунё кўзига тор кўринарди. Нима қилишини билмасди.
— Ассалому алайкум ойижон.
— Ва алайкум ассалом.
— Тинчмисиз?
— Худога шукр.Ха эрталабдан қайси шамол учирди.
— Бир гап эшитдим ойижон. Уғлингизни уйлантирмоқчимисиз?
— Юрагига сиғдиролмай дарров етказибди-да янганг. Мадомики эшитибсан яхши бўлди. Ҳа уйлантирмоқчиман устингга ўғлимни, - дея Зулфияни устига қичқириб кетди.
Зулфия турган ерида йиғлар, кўз ёшлари юзини юварди.
— Ойижон мен бунга чидолмайман. Мен кетаман кейин майли уйлантиринг. Ўғлингизга ҳам неча маротаба уйланинг, балки фарзандингиз бўлар, мени жавобимни беринг дедим. Нима қилай мени яхши кўради. Мен билан ажрашишни ҳоҳламайди.
— Балки бир балолар қилиб қўйгансиздир. Ўзингизга боғлаш учун иситганмисиз нима бало худо билади.
Ойижон бу гапингиз менга ортиқча бўлди, - деб йиғлаб уйига кетди...
Оллохим ҳар бир аёлнинг қучоғига фарзанд берсин экан. Зулфия уйига келиб турмуш ўртоғига телефон қилиб: — "Мени жавобимни беринг .Уйга келинг уйланинг, балки фарзандли бўларсиз. Онангиз ўғлимни уйлантириб, сени устингга туғадиган хотин олиб бераман, -деяптилар......

Ассаламу Алайкум
            ва роҳматуллоҳи
                ва барокатуҳ

Янги кун, янги имкониятлар муборак!!!
Ҳар онингиз фойдали, хайрли - барокотли ўтсин!

Аллоҳим, Сенинг раҳматинг кенглиги қадар бандаларинг ичида бизни энг бахтлилардан қил!
Бизни Ўзингга энг яқинлардан, Ўтмиш ва келажак гуноҳлари кечирилганлардан эт!.
Аҳволимизни ўнгла!
Ризоингни қалбларимизга жойла!
Авф ва жаннатингдан маҳрум этма!
Ҳар бир кунимизни ўтганидан кўра хайрли қил!
Муҳаббатингни нафсимизга жойла!
Юзларимиздан табассумни, уйларимиздан саодатни, дилларимиздан зикрингни аритма! Амийн.🤲🤲🤲

Ўқинг... Фақат йиғламанг!

Ҳар бир ўтган кунингиздан рози бўлинг...
Қалбингиз қувонадиган амаллар қилинг...
Ўтган кун ўтмиш...
Келадиган кун келажак...
Хозирдан завқланиб яшанг...
Илм,  билим,  савоб  сиз билан бўлсин...

Эртанги тонгдан умидвор ёстиққа бош қўяр экансиз тунингиз осуда ўтишини тилаймиз.

Ҳайрли тун қадрлигим...

Ўқинг... Фақат йиғламанг!

Аёл...

У жудаям меҳрибон эди. Ҳаммага!  Айниқса, турмуш ўртоғига! Унга ўзини фидо қилганди.  Қарашларидан муҳаббат ёғиларди. Шу қадар севардики, Хожасининг чизган чизиғидан бир қадам чиқмас эди. Олий маълумотли бўла туриб бир кун ҳам ишламади, аммо эри ортиқча пул бермас, бор-йўғи  ойда бир марта, ота-онасини кўриши учун берадигани йўл ҳақи учун етарди. Уйидан қўни-қўнжини тўлдириб қайтар, ўзининг кийим-кечаклари ҳам онасининг гарданида ва  бу табиийдек қабул қилинарди. Аммо аёл шунда ҳам бахтли эди. Унга кайфияти яхши бўлса, кулиб, бошқа пайт қўрс муомала қиладиган эридан ортиқча эътибор кутмасди.
Уйлари чинни-чироқ,  томорқа ишларини бир ўзи эплар, икки маҳал қозон қайнатар, болаларининг кулгусидан шод, худди шундай бўлиши керакдек бахтиёр эди.

Ота-онаси кексайиб қолди. Бу вақтга келиб фарзандлари катта бўлиб қолганди. Турмуш ўртоғидан ҳаракатсиз ётиб қолган отасини кўришга рухсат сўради
—Ака-укаларинг бор, сен борганинг билан нима қилиб берасан? —деган жавобни олгач, биринчи марта дили оғриди. Кейинги ҳафта яна ижозат сўради. Бу гал
—Аёл киши эрини рози қилса Жаннатга киради,  ота-онанг учун ака-укаларинг масъул, —деган жавобни олди. Ўксиди. Кейинги ҳафта борди...  Отасини сўнгги йўлга кузатишга...

Аёл ўзгариб қолди. Авваллари кўзига бахт, шодлик бўлиб кўринган туйғуларнинг бари энди хўрликдек туюла бошлади. Отасидан сўнг волидаси ҳам кўп яшамади.
Онаси оламдан ўтгандан сўнг, олам зимистон, дунёдаги инсонларнинг бари шафқатсиз деган хулосага келди. Энди унинг кўзларидани қувонч ўрнини ҳасрат эгаллаганди. Қиз бўлиб бир кун ҳам  хизматини қила олмаган онаси олдидаги қарздорлик, сўнгги нафасигача кўзлари йўлида нигорон бўлган отасининг дуоларини олиб қолмагани армон бўлиб юрагини куйдириб ўтар, ҳаммаси учун ич-ичидан турмуш ўртоғини айбдор санарди.

Уч-тўрт йил ёмон эзилди. Жисмида ҳам, руҳиятида ҳам дард пайдо бўлди. Опа-синглиси бўлмаганидан ҳасратини тўкиб соладиган одами йўқ эди. Пана-панада йиғлаб юраги тўкилса-да, ҳеч бир юмушни ташлаб, аёллик, оналик бурчини унутиб қўймади
Ҳар тонг турмуш ўртоғини ишга кузатаркан, оёқ кийимларини кийдириб, боғичларигача  боғлаб қўйишни канда қилмади.
Мана, у аёл. Тепада тик турганча оёқ кийимини кийдираётган эрининг пойида.. Бошидан сирғалиб тушган рўмолларидан остидан эрта оқарган сочлари кўриниб турибди. Назаримда, у шу эгилишида ҳаи ўз итоати билан тик турган эркакдан анча баландларда турибди...
Феруза Салходжаева.

Ўқинг... Фақат йиғламанг!

Ибодатнинг машаққати кетади, аммо савоби қолади. Гуноҳнинг лаззати кетади, аммо жазоси қолади.

Ибн Жавзийнинг

Ўқинг...Фақат йиғламанг!

МУСЛИМА ....
​​Бир мусулмон йигитнинг ҳикояси:

Асримиз телефонлар ва телевизорлар-мониторлар ва экранлар асри бўлганидан ҳар куни ўнлаб-юзлаб номаҳрам аёлларга кўзимиз тушиши, афсуски, оддий бир ҳолатдек бўлиб қолди. Одатда кинофильм ва рекламалар учун энг чиройли қизлар танланиши ва уларни бизга жозибали кўрсатиш учун бутун бошли "гўзаллик индустрияси ишлаб тургани сабаб эркакларнинг аёллар чиройини белгилашдаги ўлчовлари ва талаблари жуда юқори бўлиб кетди.
Мен ҳам уйланиш масаласи қаршимдан чиққанида кўзларим ўрганган чиройлилик талабларига жавоб берадиган қизни топиб, унга рози бўлиб олишим жуда қийин бўлди. Атрофимдаги қизларнинг аксарида экранларда кўрадиганим гўзаликнинг ярми ҳам топилмасди. Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтганларига амал қилиб, динга муҳаббатли қизга уйланаман, деб юрардим, бироқ шу билан бирга кўриниши ҳам ўзимга ёқиши керак-да, дердим. Дини ва хулқи ҳақида энг яхши гаплар айтиладиган қизларнинг бирортаси кўриниши билан катталар айтгандек, қалбим жиз эттиравермасди.
Узоқ танловлардан кейин ваниҳоят бир қизга уйландим. Аёлимни гўзал деб бўлмасди. Бироқ яхши инсон эканига шубҳа қилмасдим.
Тунларнинг бирида ёмонроқ туш кўриб уйғониб кетдим. Қарасам, аёлим ёнимда йўқ. Аста пайпаслаб телефонимни топдим, ундаги соатга қарадим: ярим тун. Қизиқ, аёлим қаерда экан?
Ўрнимдан туриб, бошқа хонага чиқдим. Не кўз билан кўрайки, у бир четда таҳажжуд намози ўқиётганди. Овоз чиқармай кузата бошладим. У ўзигина эшитадиган паст овозда Қуръон оятларини ўқиганча қоим тураркан, танаси Қуръон лаззатидан титрар, сажда ўрнига тикилган кўзларидан ёшлар оқарди. Мен ҳеч қачон ҳаётимда бунчалик гўзал суратни кўрмагандим. Ҳеч қачон ожиза аёлим кўзимга бунчалик виқорли ва ҳайбатли кўринмаганди. Ана шунда росулуллоҳнинг соллаллоҳу алайҳи васаллам Диндорини танлагин деган ўгитларини чин маънода англадим. Ўша пайтда кўзларим биринчи марта ҳақиқий гўзалликни кўрди.
Ҳозир биров мендан бу масалада маслаҳат сўраса, росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳадисларини унга эслатар эканман, ўзимча айтаманки, баъзи ҳадисларни тушуниш учун уларни яшаб кўриш керак. Бу мана шундай ҳадислардандир. Яшаб кўрсанггина унинг остидаги ҳикматларни англай оласан.
Мусулмон йигитнинг ҳикояси шу ерда тамом бўлди. Хулоса ўзингиздан.
Аллоҳ барчага кўзларини қувонтирадиган жуфт ато қилсин!
Маҳмуд Усмон.
простоЯ

Ўқинг... Фақат йиғламанг!

— Хотинжон, мени кечир. Сенга кўп азоб бердим. Мендан рози бўл.
— Розиман, дадаси, розиман!
— Айниқса бир воқеани сенга айтмасам бўлмайди. Қўшнимиз бор-ку? Ўша билан юрардим — деса, хотини:
— Биламан дадаси, биламан! Шунинг учунам сизга заҳар бердим-да — дермиш...

Ўқинг... Фақат йиғламанг!