Tasavvufda shunday naql bor:
"Biz qaraganimizda ko'radigan yagona haqiqat - bu o'z aksimiz."
Kamchiliklarni ko'rish tabiatingizda bo'lsa: “Tovusda xunuk oyoqlardan boshqa narsani ko‘rmaysan”, dedi.
Bir kuni bir darvesh ustoziga: “Ustoz, men siz aytgan “oyna bo‘lish” mavzusini to‘liq tushuna olmayapman deb o‘ylayman.
Bu borada menga yordam bera olasizmi? deydi.
Ustozi darveshni tinglaydi va ertasi kuni ertalab uni ko‘l bo‘yida kutib olishni so‘raydi.
Darvesh tong otmasdan yo‘lga chiqadi.
Ustozi shunaqa erta soatda unga nima deyishiga hayron.
Ular ko'l bo'yida gaplashadilar:
– O‘g‘lim, ikki kozingdan birida dog‘ bor.
Qaysi birida ekanini bilasizmi?
– Domla, men yoshligimdan siz bilan birgaman.
Men biladigan uyimizning hech bir joyida oyna yo'q.
Anchadan beri o'z kozimni ko'rish imkoniga ega emasdim.
- Avval ko'zingizni yuming va qaysi qorachig'ingizda dog' borligini ayting. Lekin noto'g'ri aytmang.
Agar bilmasangiz, bilmayman deb ayting.
KO'RISHNI HOXLAMAGANLARDAN KO'R KIMSA YO'Q. Domla cho‘ntagidan oyna parchasini chiqarib, darveshning yuziga tutadi.
Darvesh ko'zlarini yumib his qilmoqchi bo'ladi, lekin behuda...
- Bilmadim.
- Birinchi saboq: Bu dunyoda ko'rishni istamagan odamdan ko'r odam yo'q. " Agar kimdir ko'rishni istamasa, uning ko'zlari haqiqatga mahkam yopilgan bo'lsa, siz unga ko'zgu tutishingiz mumkin emas" Domla darveshning boshini sekin pastga tushirib, undan loy ko‘lmakka qarashni so‘raydi.
Darvesh qanchalik ehtiyotkorlik bilan qaramasin, ko‘z qorachig‘ini ko‘ra olmaydi.
-
Ikkinchi saboq: O'zini tozalamagan odam sizga tiniq ko'zgu bo'la olmaydi. Atrofingizdagi tanlagan insonlar qalbning samimiy sayohatchilari ekanligiga ishonch hosil qiling.
Darvish ustozining aytganlarini diqqat bilan tinglaydi.
Xo‘ja ko‘ldan bir piyola toza suv olib, darveshning oldiga qo‘yadi. Darvesh egilib, koziga qaramoqchi bo‘lganida, domla to'nini yechib, darveshning boshini o‘rab oladi. Darvesh:
- Janob, siz butun quyoshni to'sib qo'ydingiz. Qorong‘ida hech narsani ko‘rmayapman.
- Uchinchi saboq: Zehn zulmati qalb nuriga soya solsa, ko‘zgu o‘z vazifasini yo‘qotadi. Agar siz kimgadir ko'zgu tutmoqchi bo'lsangiz, qalbingizni sevgiga ochganingizga ishonch hosil qilishingiz kerak.
Domla to'nini ko‘tarsa, darvesh o‘z ko‘zini ko‘ra boshlaydi. Qarasa ham, bir ko‘z qorachig‘idagi dog‘ni ko‘ra olmaydi.
-Ustoz, haliyam dog'ni ko'rmayapman.
- Aziz o'g'lim, aslida hech bir insonda dog' yo'q.
Inson aqli bilan qarasa, kamchiliklarni ko'radi, lekin qalbi bilan qarasa, sevgini ko'radi.
Biz o'zimiz haqida o'ylaydigan kamchiliklarning aksariyati soxta ko'zgular orqali bizga ko'rsatilgan illyuziyalardir.
Ustozning shogirdi oldidagi eng katta burchi shogird qalbida usta borligini eslatishdir. Haqiqat har bir insonning qalbida yashiringan.
Bizning vazifamiz o'sha haqiqatning ko'zgusi bo'lishdan boshqa narsa emas.
💜Sevgi bilan sizlarga ham ilindim💜
https://t.me/nilufar_salimovna