110. Муоз ибн Жабалдан ривоят қилинади: Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг олдиларига бир киши келиб:
"Эй Аллоҳнинг Расули, бир киши ўзаро таниш бўлмаган (никоҳида бўлмаган) бир аёлнинг олдига келиб, хотинига нима қилса, ўша аёлга ҳам ўша қилиқларни қилса, фақат у аёл билан зино қилмаса, бу одам ҳақида нима дейсиз?" деб сўради. Шундан сўнг Аллоҳ таоло ушбу оятни нозил қилди:
"Куннинг ҳар икки томонида ва туннинг бир бўлагида намоз ўқинг: Албатта, савобли ишлар гуноҳларни кетказади. Бу ёд этувчилар учун ёдномадир". (Ҳуд сураси, 114-оят) (Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам) унга таҳорат қилиб, намоз ўқимоқни буюрдилар".
Муоз айтади: Мен: "Эй Аллоҳнинг Расули Бу оят унинг ўзига хосми ёки барча мўминлар учунми?" дедим. У зот:
"Мўминларнинг барчаси учун", дедилар.
Изоҳ: Албатта, инсон хатокор, гуноҳ ва маъсиятлардан холи эмас. Ушбу ҳадисдан кишининг билмасдан қилиб қўйган хато ва гуноҳларига унинг таҳорати ва намози каффорат бўлиши англашилади.
Муснади Кеший китобидан.
@mehrob_uz