To‘satdan har bir sahifam sen haqingda bo‘lib qoldi
Bu qanday sodir bo‘lganiga men ham hayronman.
Men hech qachon bunday bo‘lishini xohlamaganman. O‘y-xayollarim sen bilan band bo‘lishini, kunlarim g‘amgin o‘tishini, tunlarim sen tufayli notinch bo‘lishini hech qachon istamaganman.
Lekin shunday bo‘ldi.
Bu shunchalik sekin, shunchalik to‘satdan sodir bo‘ldiki, anglab yetgunimcha, hayotimning har bir sahifasi sen haqingda bo‘lib qoldi.
Sening ovozingni eshitishni istaydigan, sening yoningda bo‘lishni xohlaydigan bo‘lib qoldim. Sen mening xayolimga shivirlab kirib kelding va to‘satdan butun ongimni egallab olding.
Har bir qo‘shiq menga seni eslatadigan bo‘lib qoldi. Sen yonimda bo‘lmasang, har bir lahza ma’nosiz tuyulardi. Go‘yo butun dunyoyim o‘zgarib, hamma narsa sening atrofingda aylanayotgandek edi.
Kundalik hayotimda: tish tozalayotganda, ko‘chada sayr qilayotganda, derazadan tashqariga qarayotganda ham seni o‘ylardim. Ismingning sadosi xotiramda yurak urishi kabi doimiy va shafqatsiz jaranglardi.
Men bunga qarshi kurashishga harakat qildim. O‘zimga "Bu shunchaki o‘tkinchi holat, oddiy ehtiros", dedim.
Ammo...
Qarshilik ko‘rsatganim sari bu tuyg‘u kuchayib borardi.
Sen men tark etolmaydigan hikoyaga, uyg‘onishni istamaydigan tushga aylanding. Sen haqingda yozishni boshladim, hech qachon ovoz chiqarib aytolmagan fikrlarimni, his-tuyg‘ularimni sahifalarga to‘ka boshladim.
Har bir so‘z sening bir bo‘laging edi.
Bu sahifalar aytilmagan so‘zlar, amalga oshmagan istaklar bilan to‘la edi.
Baxtli yakuni bo‘lmagan sevgi qissasiga, shunchaki intihosiz sog‘inch va sukut boblarini yoza boshladim. Sen borligini bilmagan hikoyaning bosh qahramoni eding.
Sen hech men haqimda o‘ylaganmisan, ismim xayolingga kelganmi?
Men seni qanday ko‘rgan bo‘lsam, sen ham meni shunday ko‘rganmisan? Sen ham men his qilgandek tuyg‘uni his qilganmisan? Yoki men hayotingdagi shunchaki ikkinchi darajali qahramon bo‘lib, tez unutiladigan insonmanmi?
To‘satdan har bir sahifa sen haqingda bo‘lib qoldi va men bundan nafratlanardim.
Menga hukmronlik qilishingni, butun ongimni egallab olishingni yomon ko‘rardim. Baxtim sening tabassumingga, nigohingga, so‘zingga bog‘liqligidan nafratlanardim.
Men bu sahifalarni yirtib tashlamoqchi, tarixni qayta yozmoqchi, sendan oldingi holatimga qaytish yo‘lini topmoqchi edim.
Ammo haqiqat shundaki, avvalgi holatimga qaytishga ishonchim yo‘q. Chunki kimdir hayotingizning bir qismiga aylansa, yuragingizga o‘rnashsa, uni o‘chirib tashlash deyarli imkonsiz.
Sen voqealar rivojining kutilmagan burilishi eding, hamma narsani o‘zgartirib yubording, men hech qachon kutmagan burilish nuqtasi eding. Endi esa, qanchalik urinmayin, sen mening butun borlig‘imning markaziga aylanmagan davrga qayta olmayman.
Men ishtirok etishni so‘ramagan hikoya ichida adashib qoldim.
To‘satdan har bir sahifa sen haqingda bo‘lib qoldi va men endi qanday qilib yozishni to‘xtatishni bilmayman.
@kitob_ombori