Qiziq nega keldi ekan? Bir sabab boʻlmasa bu bola oʻzidan oʻzi kelmas edi" kabi fikrlar aylana boshladi. Nosir togʻaga esa jiyanini shuncha yildan keyin nega qaytgani qiziqtirardi. Nihoyat jimlik buzildi. Akbar salmoqlanib gap boshladi. U boshidan oʻtgan hamma voqealarni birma-bir aytdi. Dindan chiqishga majbur boʻlganini eʼtirof etdi. Oxiri jigar hastaligiga chalinganini va unga katta miqdorda pul kerakligini aytib gapini tugatdi. Hamida opa hayratdan yoqa ushlab qoldi. Oʻgʻliga gʻayritabiiy nigoh tashladi. Nosir togʻa esa boshini quyi solgancha jim oʻtirardi.
- Togʻa, onajon... Menga pul kerak tushunyapsizlarmi? Kotta pul kerak. Uzogʻi yarim yil ichi operatsiya boʻlmasam oʻlimim muqarrar!
Hamida opa indamadi. Nosir togʻa tomogʻini qirdi.
- Endi jiyan... Yaqinda toʻy qildim. Uyimni ahvolini koʻrib turibsan... Hali hamon oʻrgartirolmadim. Onangni hastaligini ota hovlilaringni sotib davolatdim. Bir tiyiniga hiyonat qilganim yoʻq. Xullas menda pul yoʻq, onangda ham. Oʻzini dardi oʻziga yetib turibdi hozir...
- Qarz olsakchi? Tuzalib ketsam Amerikaga ketaman. Ishlab uzardim togʻa?
- Shuncha qarzni kim beradi bizga?!
Akbar onasiga oʻtinchli qaradi.
- Onajon bilaman sizni koʻp ranjitdim. Kechiring meni. Men ahmoq oʻgʻlizni kechiring! Yordam beringlar. Oʻlishni xohlamayman! Yashagim kelyapti ona. Ahvolim ogʻir...
Hamida opa yana indamadi. Koʻzi jiqqa yoshga toʻlgani holda oʻgʻliga qaradi.
- Kofirga yordam bermayman!
Oʻtirganlarni hammasi, hatto Nosir togʻagacha seskanib ketishdi. Hamida opadan bunday gapni kutmagan edilar.
- Chiq uyimdan, yoʻqol!
Akbar onasiga hayron qarab qoldi.
- Xotin uchun otangni alishding, kechirdim. Xotin uchun mendan va singlimdan kechding, uniyam ichimda kechirgandim. Lekin xotin uchun Allohdan kechganingni kechirmayman! Qayerga borsang bor, oʻgʻirlik qilasanmi, talonchilik qilib pul topasanmi ishim yoʻq. Meni oʻgʻlim allaqachon oʻlib boʻlgan! Uni qalbimda oʻldirib boʻlganman.
Hamida opaning koʻzidan achchiq yosh chiqdi. Oʻrnidan turib, oʻzining xonasiga kirib ketdi. Akbar ham, Nosir togʻa va uning ayoli ham nima deyarini bilmay qoldilar. Akbar asta ust-boshini kiydi. Koʻzidagi yoshini artdi. Indamay hovliga tushdida darvozadan hatlab koʻchaga chiqib ketdi...
8-QISM TUGADI
✍ Usmonaliyeva Munira.
⏰18.12.2024. 10:18
- Togʻa, onajon... Menga pul kerak tushunyapsizlarmi? Kotta pul kerak. Uzogʻi yarim yil ichi operatsiya boʻlmasam oʻlimim muqarrar!
Hamida opa indamadi. Nosir togʻa tomogʻini qirdi.
- Endi jiyan... Yaqinda toʻy qildim. Uyimni ahvolini koʻrib turibsan... Hali hamon oʻrgartirolmadim. Onangni hastaligini ota hovlilaringni sotib davolatdim. Bir tiyiniga hiyonat qilganim yoʻq. Xullas menda pul yoʻq, onangda ham. Oʻzini dardi oʻziga yetib turibdi hozir...
- Qarz olsakchi? Tuzalib ketsam Amerikaga ketaman. Ishlab uzardim togʻa?
- Shuncha qarzni kim beradi bizga?!
Akbar onasiga oʻtinchli qaradi.
- Onajon bilaman sizni koʻp ranjitdim. Kechiring meni. Men ahmoq oʻgʻlizni kechiring! Yordam beringlar. Oʻlishni xohlamayman! Yashagim kelyapti ona. Ahvolim ogʻir...
Hamida opa yana indamadi. Koʻzi jiqqa yoshga toʻlgani holda oʻgʻliga qaradi.
- Kofirga yordam bermayman!
Oʻtirganlarni hammasi, hatto Nosir togʻagacha seskanib ketishdi. Hamida opadan bunday gapni kutmagan edilar.
- Chiq uyimdan, yoʻqol!
Akbar onasiga hayron qarab qoldi.
- Xotin uchun otangni alishding, kechirdim. Xotin uchun mendan va singlimdan kechding, uniyam ichimda kechirgandim. Lekin xotin uchun Allohdan kechganingni kechirmayman! Qayerga borsang bor, oʻgʻirlik qilasanmi, talonchilik qilib pul topasanmi ishim yoʻq. Meni oʻgʻlim allaqachon oʻlib boʻlgan! Uni qalbimda oʻldirib boʻlganman.
Hamida opaning koʻzidan achchiq yosh chiqdi. Oʻrnidan turib, oʻzining xonasiga kirib ketdi. Akbar ham, Nosir togʻa va uning ayoli ham nima deyarini bilmay qoldilar. Akbar asta ust-boshini kiydi. Koʻzidagi yoshini artdi. Indamay hovliga tushdida darvozadan hatlab koʻchaga chiqib ketdi...
8-QISM TUGADI
✍ Usmonaliyeva Munira.
⏰18.12.2024. 10:18