Yaqinda Netflixdan The Chair nomli serialni bitirgandim. Undan avval esa Julia May Jonas qalamiga mansub Vladimir romanini o'qidim. Ikkovi ham Amerikadagi universitet hayoti va muammolari haqida. Serial va kitob adabiyot fakultetlaridagi to'qanshuvlarni o'z ichiga oladi.
Garchi faqat bundan iborat bo'lmasada, har ikki asardagi bir narsa e'tiborimni tortdi. Amerikadagi adabiyot fakultetlari yoshlarni qiziqtirolmayotgani sabab byudjetlari universitet tomonidan cheklanib, qari professorlar nafaqaga chiqishga majburlanayotgani va boshqa yangi domla olinmayotgani. Serialda yoshlar endi kompyuter yo biznesga oid bo'limlarga yo'nalishayotgani, ijtimoiy fanlarning davri o'tgani aytiladi. Bugun kitob o'qish orqali pul topolmaysiz.
Bir qarashda bu gap mantiqlidek tuyuldi. Faqat, darsga yoshroq domla kirib, adabiyotda jinsiyat kabi mavzularni qiziq ochib bera boshlaganidan so'ng auditoriyalar to'la boshladi. Gap faqat mavzuda ham emas. Yangicha qarash shakllansa, qiziqish ham ortadi. Yangicha qarash bilan yaratilgan yangicha bilim bilan talabalar ham kelajakda pul topishlari mumkin bo'ladi.
Buni boshqa taraflama o'ylab ko'rdim.
Menimcha, dunyo bo'ylab adabiyot fakultetlariga bo'lgan qiziqishning kamaygani faqat pulda ham emas. Endi faqat rus tili yo o'zbek filologiyasiga ixtisoslashgan bo'limlar faqat rus yo ona tili o'qituvchilarini ishlab chiqaradigan zavodga aylanib qolgan. Xalqlarning o'ziga xos an'anaviy shaxsiyati o'lib, globalizm davrida butun dunyo yahlit qishloqqa aylangan mahal yoshlar to'rt yil umrini bittagina adabiyotga bag'ishlagisi kelmaydi.
Bashorat deb o'ylamang, lekin kelasi yigirma yilda bitta xalq tili va adabiyotiga ixtisoslashgan fakultetlar yopilib, o'rniga umumiy adabiyot yo qiyosiy jahon adabiyoti kabi bo'limlar ochilsa, ajabmas. Chunki, til o'rganiladi, desak sun'iy ong sabab uning ham ahamiyati asta kamayib boryapti. Bugun bizga yahlit jahon adabiyotini o'rganib, u bo'yicha tahlil qiloladigan odamlar kerak.
O'zbekistonda o'zbek adabiyotinigina o'rgansam, yorilib o'lgan bo'lardim. O'zbek bo'lib, Turkiyada Amerikan adabiyotini o'qish esa ancha asqotdi. Bir vaqtning o'zida uch xalq adabiyoti, madaniyati va tarixini qiyoslashga imkon topdim.
Bugun biz universitetlarda asosan tahlil va tanqid qilish metodlari, nazariya va mantiqiy fikrlash, qiyoslash, tadqiqot o'tqazish yo'llarini o'rganishimiz kerak. Birdan ortiq til va adabiyotni qiyoslay olishimiz zarur. Chunki, bittagina mamlakat adabiyoti bilan filolog bo'lolmaymiz. O'zbekcha yoki inglizchaning o'zi yetmaydi. Boshqa adabiyotlarni O'rganmagan odam Navoiyni tahlil qilgan payt bugunga mos fikr bildirolmaydi, adabiyot tarixchiligi va tadbilnavislikdan uyog'iga o'tolmaydi. Bu esa filologiya emas.
Amerikada shu bois masalan faqat ingliz yo amerikan adabiyoti degan yo'nalish yo'q. Bitta English degan departament ochiladi va uyoqda talabalarga ingliz tilida gaplashiladigan hamma xalqlar, Britaniya, Amerika, Kanada, Hindiston, Afrika o'lkalari va Avstraliya kabilar bilan birga nazariya ham chuqur o'rgatiladi. Albatta italyan yo yunon tillari ham bor, lekin bular ko'pincha o'sha davlatning moliyaviy yordami orqali Harvard, Northwestern kabi katta universitetlarda o'qitiladi.
Talabalarning adabiyot yo'nalishiga bo'lgan qiziqishining so'nishi ham shundan.
Bittagina adabiyot bilan cheklanmang. Doimiy qiyoslashgina bizni bugungi o'zbek filologik o'pqonidan qutqarishi mumkin.
Mirzohid
@bobil_kutubxonasi