Садоқат... «Бир кимса биродари бой бўлган пайтда унга кулиб қараса-ю, фақирлигида ундан юз ўгирса, бу ўша кимсанинг жаҳаннамий эканидан далолатдир».
Абдуллоҳ ибн Амр томонидан нақл қилинган ушбу сўзнинг бошқа бир ифодаси ҳам бор:
«Бир аёл эри бой, ҳаёти тўкин пайтда эрига қараса, камбағал бўлиб қолганда эса қовоқ солиб, юз ўгирса, жаҳаннамга равона бўлиши учун етарлидир».Аёлларга нисбатан айтилган бу сўзни эркакларга нисбат бериб кўрайлик. Аёлимиз бир умр хизматимизни қилади, биз учун фарзандлар дунёга келтиради, номусимизнинг, иффатимизнинг посбони бўлади. Аммо чўнтагимиз пул кўриб, имкониятимиз кенгайганида улардан юз ўгирсак, бу ҳам жаҳаннамий бўлишнинг аломати эмасми? Зотан, бевафолик азобга қолишнинг сабабчиси экани ҳақида бошқа ҳадислар ҳам бор.
Bayyina.uz |
Taqviym.uzИжтимоий тармоқларда бизни кузатинг!
Telegram |
Instagram |
YouTube