“Fikr Yetakchilari” ва Аброр Мухтор Алий подкастига муносабатАвваламбор, подкастнинг ташкилотчиларига ташаккур айтаман. Комментлардан маълум, суҳбат деярли барчага маъқул бўлган, айниқса, Аброр домладан ҳамма мамнун. Бошловчилардан берган саволлари учун кўпчилик миннатдор бўлган бўлса ҳам, баъзилар уларнинг ғарб маданияти ҳақидаги ижобий қарашлари ва мусулмонлар ҳақида билдирган шубҳалари юзасидан салбий фикрлар билдиришган. Мен бу кишиларни бошловчиларни тўғри тушунишга чақирган бўлардим. Улар ўзларининг дунёқарашидан, кўрган тажрибасидан ҳамда баъзи мусулмонларнинг ҳатти-ҳаракатлари бўйича ўринли эътирозлардан келиб чиққан ҳолда саволлар беришди, деб ўйлайман. Афсуски, тан олишимиз керак, бунақа қарашлар бугун (илмли, чин эътиқодли мусулмонлардан бошқа) кўпчилик омманинг фикрида устуворлик қилмоқда. Энг муҳими – бундай подкастларни чиқиши ислом ва мусулмонлар ҳақидаги нотўғри тасаввурларни бартараф этишда хизмат қилиши!
Энди, подкастда кўтарилган баъзи мавзуларга шахсий фиркларимни билдирмоқчиман:
Секуляр доираларда иқтисодий фаровонлик учун эркинлик ва демократия зарур; мусулмон мамлакатларда демократия ва эркинлик йўқ, шунинг учун, уларда иқтисодий қолоқлик юзага келган, деган фикрлар янграб туради. Бошқача қилиб айтганда, мусулмонлар “давр тақозо” қилган нарсани эмас, балки дин айтган нарсани қилиб орқада қолиб кетди; ғарб эса “давр тақозо” қилган LGBT, бир жинслиларнинг никоҳи, фоҳишалик каби иллатларга эркинлик берса ҳам илгарилаб бормоқда, деган тасаввур шаклланиб бормоқда.
Билишимиз керак, иқтисодий фаровонлик учун зарур эркинлик билан инсоният ўзига ўйлаб топган мутлақ эркинлик ўртасида катта фарқ бор. Хўш, зарур эркинлик нималарда ўз аксини топади?! Авваламбор, хусусий мулк эгаларига давлат ва монопол кучлар халақит қилмайдиган тадбиркорлик эркинлигида. Илмий ихтиролар қилиш ва улардан тижорат мақсадида фойдаланиш эркинлигида. Бойликни бемалол тасарруф қилиш ва уни авлоддан-авлодга ўтказиш (‘wealth accumulation’) эркинлигида ўз аксини топади. Мана шу эркинликлар натижасида икки ярим аср олдин ғарбда саноат инқилоби ва иқтисодий ўсиш бошланди, бугун эса улкан технологик юксалиш ва мисли кўрилмаган иқтисодий фаровонлик рўй бермоқда.
Барқарор жамият учун ижтимоий фаровонлик ҳам жуда муҳим, унга эса иқтисодий неъматларни жамият аъзолари ўртасида фақатгина адолатли тақсимлаш орқали эришилади. Ҳар бир жамият аъзоси таълим олиш, соғлиқни сақлаш, меҳнат қилиш, давлат ресурсларидан ўзига тегишли улушни олиш каби ҳуқуқларга эга. Агар мана шу ҳуқуқлар тўғри амалга оширилса, ундай жамиятда қашшоқлар қолмайди - ҳам иқтисодий, ҳам ижтимоий фаровонликка эришади.
Аммо, биронта иқтисодчи олим жамият тараққиёти учун унинг аъзоларига юқорида айтилган мутлақ эркинлик берилиши керак, берилмаса бўлмайди, демаган. Баъзиларимиз “АҚШ каби кучли ривожланган давлат бўлиш учун биз ҳам келажакда шунақа бузуқликларга рухсат беришимиз керакмикан?!” деган хаёлларга бориб қолмаслигимиз керак. Чунки АҚШда ҳам яқин 2000-йилларгача бир жинслиларнинг никоҳи ноқонуний эди. Ваҳоланки, иккинчи жаҳон уруши тугагандан бери АҚШ дунёнинг энг бой ва қудратли давлати бўлиб келмоқда. Ҳатто, 1960-йилларгача Америкада ирқчилик жуда кучли бўлиб, жамиятнинг қора танли аъзолари кўплаб ҳуқуқлардан маҳрум эди. Аммо, шунга қарамасдан Америка ўша даврнинг энг ривожланган давлати эди.
Хулоса қиладиган бўлсак, жамият фаровонлиги учун хусусий мулк эгалари ва тадбиркорларга бериладиган иқтисодий эркинлик ҳамда жамият ресурсларини адолатли тақсимлаш зарурий шартлардан ҳисобланади. “Истаган ишингни қилавер” қабилидаги ‘мутлақ эркинлик’ эса жамият фаровонлиги учун зарурий эмас, балки ‘зарарий’га айланиб қолиши мумкин. Мана шунақа эркинлик беравериб чарчамаган Американинг иқтисоди бугун аслида қандай аҳволга келиб қолганини кейинги постларда ёритамиз, иншаАллоҳ!
@alijon_ravshanov