Эътиқодли одамларни муҳокама қилишса ёқтирмасдим, эътиқодсизлар муҳокамасини ҳам. Ичимдаги адолат бошқа нарса дер эди. Хотиржам ҳам эдимки, ахир улар учун муқаддас Китобда оят нозил қилинган, Аллоҳ ҳидоят қилмаса бандасини қўлидан нима ҳам келсин?! Бироқ шундай кишилар бор, уларга вазифа юкланган. Улар жим турмаслиги, зулмга кўнмаслиги, мазлум халқ томон туриши шарт эди...
Аввалида нега кўршапалакларга салла кийдирилган экан деган савол туғилганди. Ўқигач, ойдинлашди. Ҳокимиятни сақлаб қолиш ва бойлик орттириш учун бир аср олдин ҳам диндан кераклича фойдаланилган экан...
Аслида, Аллоҳ ҳамманинг зиммасига вазифа юклайди. Илм аҳлиникига зиёдроқ! Хонлар даврида ҳам мазлум халқ томон турмай, имтиёзлар эвазига золим хонлар томон туриб, халқни сабрга чақирган, ўзини айблаганлар бўлган!
Ҳозир ҳам ҳар нарсада халқни айблайдиганлар топилади.
Уларга камида: “Зулм қилма, халққа ҳам қайиш, зарур эҳтиёжларини бер. Аллоҳдан қўрқ” дейишга ваколат берилган, тил ҳам. Аммо улар халқ учун аниқ ис газидан ўлиш хавфи турганда қандайдир измлардан ҳавотирдалар, кам сонли одамгина биладиган тўртта катта ҳарфни тарғиб қилиб, ҳаммага танитиб, уни хавф қилиб кўрсатиш билан бандлар, аёлларнинг иштони-ю, лозимидан ортмаётирлар, жин-ажиналар ҳақида баҳс қилиб оммани чалғитиш билан оворалар...
Улар айни газсиз, светсиз, ишсиз, камбағал халқ учун қанчалик хавф туғдирардики?
(Бу билан уларнинг зарарини ва лаънатланганини имони бор киши инкор қилмайди. Аммо қанчалик муҳим эди, шуниси бор...)
Тинч замонда ҳам қотиллар бўларкан! Ис газидан ўлаётганларнинг қотиллари бор ва уларнинг кимлигини ҳамма яхши билади. Ана ўшаларга Аллоҳ кифоя қилсин! Уларни инсофга чақиришга ҳақлилар бор, ана ўшалар У дунёда Аллоҳ ҳузурида жавобга тортилсин!
Гўёки гапираётган бўлиб, гўёки халқни хавфдан огоҳ қилаётган бўлиб кўринишга уринаётганда Аллоҳ кечираётгандек, ҳидоят қилгандек, эъзозлагандек, илмини зиёда қилгандек... адаштириб қўйишидан қўрқилмайдими?... Хуллас калом, Аллоҳ сизга ҳам макр қилишидан қўрқмайсизларми?!
(Аввало ўзимизга бериладиган савол, аммо халқ бўлиб уларга ҳам шу савол билан юзланиш керак. Мен халқман! Мен мазлумман! Айт-чи, сен мазлум томонмисан? Унда нега оғзингга талқон солдинг? Сенга эргашдим, динимда йўлбошчи дедим, сен нега зулмга кўз юмдинг? Ҳаққимни сўрашга келганда сабр қил дединг! Ҳаққимни сўрасам ношукрликда айбладинг! Ҳаққимни бермаётганларга тавозела мулозамат қилдинг, иззат-икром кўрсатдинг, тилинг билан бўлса-да, инсофга чақирмадинг...)
Қачонлардир эътиқодида собит одамлар бўлган! Улар дор остида ҳам ҳақни гапиришган! Ҳақ томонда туришган! Бугун жони ширин айрим салла кийган кўршапалаклар халқни эмас меш қорнини, молини қайғусида. Нимани чал деса ўшани чалиб, халқни ўйнатаётир!
Нима ҳам дердик, Маҳкаматул Қуброда кўришгунча...
Халқни сиздан - зиммасига Ҳақни айтиш вазифаси юклатилганлардан сўрайдиган кўп ҳисоби бўлади...
ПС: “Ҳеч кимни айблама, шукр қилиб яша. Омадсизлар, бахтсизлар ҳамма кулфатида ўзгаларни айблайди” куйини чалувчи, халқ пулини талон-тарож қилиб бойлик орттирган казо-казолар ва ўшалар қозонидан ош еяётган маддоҳлар бор. Ўшаларга эслатма: Халқни газсиз қолишида, совуқдан ўлаётганида, ишсиз мардикор, мухожирликда хорлигида ҳам халқни айблайсиз! Халқ бошига тушаётган кулфатларга халқ айбдор, ҳа, ўз ҳаққини бериб қўйгани, ҳаққини талаб қилмаётгани, ўз бошига ўзи Бош танлай олмаётганида, шубҳасиз, айбдор! Айбдормиз! Бироқ бутун халқ масъулиятини олганлар кўпроқ айбдор! Халқ эркини бермаётганлар кўпроқ айбдор... Эплолмаяптими, кетсин! Эплолмаяптими, бошидаги саллани ечсин! Токи ортиқ халқни чалғитмасин. Умиди, келажаги билан ўйнашмасин!
Аввалида нега кўршапалакларга салла кийдирилган экан деган савол туғилганди. Ўқигач, ойдинлашди. Ҳокимиятни сақлаб қолиш ва бойлик орттириш учун бир аср олдин ҳам диндан кераклича фойдаланилган экан...
Аслида, Аллоҳ ҳамманинг зиммасига вазифа юклайди. Илм аҳлиникига зиёдроқ! Хонлар даврида ҳам мазлум халқ томон турмай, имтиёзлар эвазига золим хонлар томон туриб, халқни сабрга чақирган, ўзини айблаганлар бўлган!
Ҳозир ҳам ҳар нарсада халқни айблайдиганлар топилади.
Уларга камида: “Зулм қилма, халққа ҳам қайиш, зарур эҳтиёжларини бер. Аллоҳдан қўрқ” дейишга ваколат берилган, тил ҳам. Аммо улар халқ учун аниқ ис газидан ўлиш хавфи турганда қандайдир измлардан ҳавотирдалар, кам сонли одамгина биладиган тўртта катта ҳарфни тарғиб қилиб, ҳаммага танитиб, уни хавф қилиб кўрсатиш билан бандлар, аёлларнинг иштони-ю, лозимидан ортмаётирлар, жин-ажиналар ҳақида баҳс қилиб оммани чалғитиш билан оворалар...
Улар айни газсиз, светсиз, ишсиз, камбағал халқ учун қанчалик хавф туғдирардики?
(Бу билан уларнинг зарарини ва лаънатланганини имони бор киши инкор қилмайди. Аммо қанчалик муҳим эди, шуниси бор...)
Тинч замонда ҳам қотиллар бўларкан! Ис газидан ўлаётганларнинг қотиллари бор ва уларнинг кимлигини ҳамма яхши билади. Ана ўшаларга Аллоҳ кифоя қилсин! Уларни инсофга чақиришга ҳақлилар бор, ана ўшалар У дунёда Аллоҳ ҳузурида жавобга тортилсин!
Гўёки гапираётган бўлиб, гўёки халқни хавфдан огоҳ қилаётган бўлиб кўринишга уринаётганда Аллоҳ кечираётгандек, ҳидоят қилгандек, эъзозлагандек, илмини зиёда қилгандек... адаштириб қўйишидан қўрқилмайдими?... Хуллас калом, Аллоҳ сизга ҳам макр қилишидан қўрқмайсизларми?!
(Аввало ўзимизга бериладиган савол, аммо халқ бўлиб уларга ҳам шу савол билан юзланиш керак. Мен халқман! Мен мазлумман! Айт-чи, сен мазлум томонмисан? Унда нега оғзингга талқон солдинг? Сенга эргашдим, динимда йўлбошчи дедим, сен нега зулмга кўз юмдинг? Ҳаққимни сўрашга келганда сабр қил дединг! Ҳаққимни сўрасам ношукрликда айбладинг! Ҳаққимни бермаётганларга тавозела мулозамат қилдинг, иззат-икром кўрсатдинг, тилинг билан бўлса-да, инсофга чақирмадинг...)
Қачонлардир эътиқодида собит одамлар бўлган! Улар дор остида ҳам ҳақни гапиришган! Ҳақ томонда туришган! Бугун жони ширин айрим салла кийган кўршапалаклар халқни эмас меш қорнини, молини қайғусида. Нимани чал деса ўшани чалиб, халқни ўйнатаётир!
Нима ҳам дердик, Маҳкаматул Қуброда кўришгунча...
Халқни сиздан - зиммасига Ҳақни айтиш вазифаси юклатилганлардан сўрайдиган кўп ҳисоби бўлади...
ПС: “Ҳеч кимни айблама, шукр қилиб яша. Омадсизлар, бахтсизлар ҳамма кулфатида ўзгаларни айблайди” куйини чалувчи, халқ пулини талон-тарож қилиб бойлик орттирган казо-казолар ва ўшалар қозонидан ош еяётган маддоҳлар бор. Ўшаларга эслатма: Халқни газсиз қолишида, совуқдан ўлаётганида, ишсиз мардикор, мухожирликда хорлигида ҳам халқни айблайсиз! Халқ бошига тушаётган кулфатларга халқ айбдор, ҳа, ўз ҳаққини бериб қўйгани, ҳаққини талаб қилмаётгани, ўз бошига ўзи Бош танлай олмаётганида, шубҳасиз, айбдор! Айбдормиз! Бироқ бутун халқ масъулиятини олганлар кўпроқ айбдор! Халқ эркини бермаётганлар кўпроқ айбдор... Эплолмаяптими, кетсин! Эплолмаяптими, бошидаги саллани ечсин! Токи ортиқ халқни чалғитмасин. Умиди, келажаги билан ўйнашмасин!