#Фейсбукдан
ЎША КУНИ...
Ўша куни (2023 йил, 3 сентябрь) якшанба тонгида, соат тахминан 5.30 ларда бир стакан илиқ сув ичдим-да, нонуштани дала ҳовлида қиламан дея, егуликни ноутбуким билан бирга машина ўриндиғига ташлаган ҳам эдим, юрагим мижиб оғрий бошлади. “Ўтиб кетар” деган илинжда бироз кутдим, бўлмади, уйга кирдим, оғриқ кучайгандан кучайиб бораверди, хотинни уйғотиб, ўзимни каровотга ташладим.
– Манимча, юрак! Инфаркка ўхшайди, болларингни уйғот!..
– Вой!..
Сўнг кардиолог қадрдонимиз – Адҳам акага сим қоқдим.
– Ака, инфарк бўляпман, нима қилиш керак?!..
– Ваҳима қилманг, сизда инфарк нима қилади? – Ҳазилга олди ака.
– Ака, ҳазилам, ваҳимаям эмас, тез айтинг, шундай пайт биринчи ёрдам қандай бўлади?!
– Улуғбек, аввало, тинчланинг, инфарк эмас бу!..
– Ака, яна қайтараман, мен у-бу нарса ўқиб тураман, бу – аниқ инфарк! Айтинг, нима қилай!?..
– Уйда нитроглицерин борми?
– Йўқ!
– Карволол-чи?
– Бор.
– Томизиб ичинг.
– “Литическиий укол” борми?
– Бор.
– Ёнбошга олинг!
– Хўп, ака! – Мен шартта телефонни ўчирдим. Бу орада оғриқ ҳадди аълосига етиб, бутун баданимда совуқ тер оқарди.
– Терни арт! Совқотяпман!.. – дедим болаларни етаклаб кирган хотинга!
– Келин, сиз “скорий” чақиринг!.. Тез!!!..
– Қизим, карволол опкелилар! “Литический” қилинглар!.. Ўғлим, бошқа сочиқ бер аянгга!.. Терни арт, совқотяпман!!!..
Бу ишларнинг ҳаммаси қилинди. 15 минутлар (менга шундай туюлди) ўтиб, мени ўз чангалида тутиб турган кучли оғриқ бироз бўшашгандек бўлдию, камина васиятни бошлаб юборди. Қарангки, “васият” кўп эмас экан. Бор-йўғи учта қисқа жумлага сиғди. Бор-йўғи учта:
1. Мендан рози бўлинглар!.. Мен розиман!..
2. Уй укамда бутунлай қолсин! Тегманглар!.. Сизларда яшашга уй бор... (Чунки битта укам бизнес қиламан дея уй ва машинасини ишига тикиб юбориб, оиласи билан менинг бўш уйимда яшарди).
3. Компьютеримда “Тўрткўча” деган янги роман бор, шуни чоп қилдиринглар!..
Бўлди!..
Ва хотиржамлик. Мен ана шу лаҳзаларда ажиб бир хотиржамлик ва исмсиз бир ҳаяжонни туйиб, калима келтириб ётдим. (Илойим, мана шу хотиржамликдан айирмасин!)
Қаранг, дунё билан алоқамиз шундай қисқа экан – бор-йўғи учта жумлага жой бўлгулик. Кези келса, бу яна қисқариши мумкин...
Шундай ҳолимиз бор-у, кунда кўнгил оғритамиз, мансабу мартаба, обрў талашамиз, ҳатто баъзан урушлар қилиб, дунёларни бузамиз, одамлар тақдирини ҳал қилмоқчи бўламиз...
Узлатга кетиш керак, кўнгил узлатига!.. Бу дунёда ҳамманинг узлатлик ҳоли бор, истисносиз ҳамманинг!... Зеро, одамийзоднинг яхшилаб ўйлаб оладиган гаплари анча йиғилиб қолган...
29.02.2024
УЛУҒБЕК ҲАМДАМhttps://t.me/Saida_Aziz_Ijodi