#
Ustoz_va_virtual_oyinlar_jangi O‘ylanaman, nega o‘yin sanoati shu darajada rivojlandiyu, maktablar ortda qolib ketdi?
O‘quvchilarga qo‘yib bersangiz — bir umr telefon o‘ynasa.
Bu o‘lgur telefonni shayton chiqargan deb, vaziyatga oson yechim topamiz.
Ammo bizga oddiy ko‘ringan virtual o‘yinlar ortida — katta ilm yotadi.
Keling, bugungi kunda maktablarimizda mavjud bo‘lmagan, ammo video-o‘yin sanoati mutaxassislari foydalanadigan 5 uslubni ko‘rib chiqamiz:
1.
Video-o‘yinda aniq maqsad bor. Bolalar nima vazifa bajarishni, qayerda nima qilish kerakligini, vazifani a’lo darajada bajarsa uni qanday mukofot kutib turganini aniq biladi.
2.
Qiyin ham emas, oson ham. Virtual o‘yinlar shunday mohirlik bilan tuziladiki: bolani kayfiyatini cho‘ktiradigan — qiyin ham, uni zeriktiradigan — oson ham emas.
3.
O‘yinlarda bolaning har bir harakati uchun shu zahotiyoq aniq izoh beriladi. O‘yinchi yaxshi harakat qilsa unga darrov imtiyoz, aksincha, sekinlashsa — sustlashgani ko‘rsatilib turiladi.
4.
Xatolar jazolanmaydi. Bolalar million martalab mag‘lub bo‘lsada, yana o‘yin o‘ynashni istashini ko‘rib, hayratlanasiz.
Sababi — o‘yinning ichki muhiti xatoni normal qabul qilishga o‘rgatadi. Ishtirokchi o‘yinda o‘ldimi — darrov yangi jon beriladi, bola tahqirlanmaydi, hammani oldida yerga urilmaydi..
Xatolar = yangi imkoniyatga = imkoniyatlar ko‘proq harakatga = harakatlar esa g‘alabaga sababchi bo‘ladi.
G‘alaba = mukofotga = mukofot qiziqishga = qiziqish esa qaramlikka olib boradi.
5.
Mustaqillik. Video-o‘yinlar bolaning mustaqil chiqargan qarorlarini qo‘llab-quvvatlaydi, mukofotlaydi. Bola o‘zini erkin his qiladi. Oilada, maktabda ko‘rmagan izzat-ikromini virtual olamdan oladi.
Yuqoridagi hiylalar — bolani «Flow” holatiga tushiradi. Ya’ni diqqatini shu darajada tortadiki — bola dunyodan uzilib, o‘yin ichiga kirib ketadi.
Xulosa
Telefon o‘lgur yoshlarni buzapti emas — biz o‘qituvchilar o‘yin-yaratuvchi muhandislardan ortda qolib ketdik.
@SAT_EDUCATION_SAT