Давоми
***
Эшик қўнғироғининг устма -уст жиринглашидан уйғонган Сабура кўзини очиб, қаерда эканлигини тушунолмай ётди. Кейин илкис ўрнидан туриб эшик очди.
Фотима оёқ кийимини ҳам ечмай: "Тезроқ бўл, машина пойлаб турибди, ҳали ишга етиб боришим керак"-деди.
Сабура кийимини кийиб индамай холасининг ортидан эргашди.
Фотима йўл -йўлакай тушунтириб борарди:" Меваларнинг устини артиб, яхшилаб териб қўйгин, харидорларга чиройли муомала қилгин... " Сабура оғир қадамлар билан ич-ичидан хўрсиниб холасига эргашарди. Тўғриси, нарса сотиб ўтиришини ҳали ҳам тасаввурига сиғдира олмаяпти.
Бироқ... Фотима холаси бир ўзи қийналяпти. У холасини ҳар куни кўришни истайди, чунки жудаям онасига ўхшайди фақат сал озғинроқ, онасининг юзлари лўппи эди. Улар ёш пайти ўқитувчилари ажрата олмас экан. Зуҳра яъни Собуранинг онаси ҳам ёшлигида нимжон бўлган эканда.
Машина катта йўлда, Чирчиқдан Ғазалкент томонларга кетиш томонда трассада тўхтади. Холаси билан бирга юкларни туширдилар. Бозорчиларникига ўхшаб барсетка осиб олган Фотима шофёрга пулни тўлаб, яшикларни ерга қўйиб ўзига ўзи гапиргандай: " Стол керак эканку, -кейин Сабурага қараб -Майли бугунча ерга қўйиб турамиз"-деди ва картонларга ручка билан ёзилган нархларни қўйиб чиқди. "Бўпти, кечга ишдан чиқиб келаман, мана бу термосда чой ва нон- пон бор, омадингни берсин, пулга эҳтиёт бўл,"-деди-ю узоқдан кўринган маршруткага қўл кўтариб кета бошлади.
Совуқданми, ҳаяжонданми Сабуранинг эти увишди. Катта йўл бўйи жуда ҳам совуқ бўлар экан, машиналар тезлик билан ғизиллаб ўтар, ҳар ўтганда изғирин қизгинани учириб юборадигандай бўлар эди. У устига, айниқса оёғига иссиқ кийим киймаганини сезди. Ҳаво жуда ҳам совуқ эди. Мана битта машина тўхтаб, ўрта ёшлардаги аёл ва эркак у томонга кела бошлади. Сабура курткасининг ёқасини юзининг ярмигача кўтариб, ўзи ер чизиб турарди.
" Қизи, олма қанчадан "-деди эркак, чўккалаб ўтириб битта олмани олиб негадир ҳидлаб кўриб.
Сабура картон қоғозидаги ёзувга ишора қилди. Аёл:" Ками борми, "-деди. Қиз индамай тураверди.
Эркак яшик устидаги целлофан халтага олмаларнинг энг чиройли, йирик -йирикларини териб сола бошлади, аёл ҳам ёрдамлашди. Кейин санаб пулни ташлаб кетишди.
Йўловчи маршрутка илкис тўхтади, шекилли, чийиллаган овоз тутди. Сабура беихтиёр овоз чиққан томонга қараб қотиб қолди. Маршруткадан тушган Сардор ҳайратдан бошини бир томонга оғиб кўзларини катта -катта очиб у томонга келарди.
https://t.me/Mahbuba_Bahodir_qizi