Kosonsoyliklar — Rasmiy kanal

#Тунги_мутолаа: Цемент сотувчи йигитнинг айтганлари

“…тўғрисини айтсам, мен илгари ўғри бир бола эдим. Ўрганиб қолган эканман, ов илинжида бош тиқмаган тешигим қолмаган.

Бировнинг ҳамёнини ковлаш, дўкондан ниманидур сўрамасдан олиш, қўшнинг молига кўз олайтириш – булар мен учун майда чуйда ишлар эди. Бу жаҳилият замонларимни ҳеч эслагим келмайди. Аммо ўн йиллар муқаддам нажиб бир ибрат содир бўлдиким, ўғриликни ташлаттириб қалбимга имон чўғини солган у воқеани ҳар доим эслаб тураман.

Миршаб (милиса) халқи ўғриларни яҳши танийди. Уларда қандайдир ички сезги, ички туйғу бўлади, шекилли. Тажрибали миршаблар юриш-туришидан қўл ва кўз ҳаракатларидан боланинг кимлигини фарқлаб олади.

Бир куни менинг йўлимни тўсган миршаблар ҳам тажрибалилардан эди.
-Ўғрига ўхшайди, - деди бири иккинчисига.
Кўп тўқнаш келган эмасманми, ўзимни эркин, бепарво тутаман. Бирон нарсани исботлашга уриниш бефойда барибир.

-    Бўлимга олиб бориб, яхшилаб текшириш керак, - деди иккинчиси.
Худо кўрсатмасин.
-    Ока ?! – дея бир оғиз сўз билан эътироз ва ҳайрат билдираман.
Мени бошдан-оёқ кўздан кечирар эканлар:

-    Ҳов анави чўнтагингдаги нима? – дейди.
-    Ҳужжатим! – дейман ва беихтиёр кўйлак чўнтагимдан “ҳужжатимни” чиқариб бераман. Бу “ҳужжат”ни чўнтагимга қачон, қаерда ва нима учун солиб қўйганимни ўйлаб, ҳали бугунгача ўйимнинг охирига ета олмайман.

-    Ие, бу Ёсин сураси-ку?! – дея улардан бири йўл бўйида тик турганича, бисмиллоҳ деб ўқий бошлади: - Ёсин. Вал Қуръанил ҳакими иннака ламинал мурсалина ъала сиротим-мустақим. Танзилал-ъазизир-роҳим…
Мен довдирадим, донг қоттим. Чунки, аввало ёнимда ҳужжатим ёқ, иккинчидан, ёлғончи бўлдим…

Худо ҳаққи, Аллоҳ уларга инсоф берди. Қўлимга Ёсинни – Аллоҳнинг каломи битилган мўжаз китобчани тутқазаркан, бири иккинчисига:
-    Юр, кеттик, бу бола ўғри эмас, - деди.
Улар ўз йўлига, мен уйга қайтдим.

Шу-шу ўғриликни ташлаганман. Қалбимда Аллоҳнинг каломига ихлосу муҳаббат ҳам ўша воқеадан кейин пайдо бўлди…
Тўғри гап, китобни ҳарфлаб қийналиб ўқирдим. Аллоҳга осон экан: уйда ётиб олиб, жуда кўп китоб ўқиб ташладим арабий имлони тузук-қуруқ билмайман-у, аммо намозни канда қилмайман.

Мана, кўриб турганингиздек тинчлик учун шу бозорга чиқиб цемент сотаман. Бир кун ундай, бир кун мундай. Аллоҳ берган ҳалол ризқни олиб бориб бола-чақага едираман, ота онамнинг дуосини оламан”.

Қалбида ички бир ҳаяжон гупуриб турган бу йигитнинг айтадиган гапи кўп эди. Ҳолбуки, вақтим зиқ. Гап-гапга уланиб бошланиб кетган суҳбатни тўхтатиш ниятида цементнинг нархини яна бир бор сўраб, нари кетдим.

@KOSONSOY | @utopia_faqat

Насиб бўлса...

Насиб бўлса, таксистларимиз йўлкира нархларини икки баробарга ошириб, баҳордаям тушуришмайди.

Насиб бўлса, сотувчиларимиз хитайски кийимларга отни калласидек фойда қўшиб, оригинал материал деб ўтказишади.

Насиб бўлса, мактабларда бирор нарса ташкиллаштирамиз деб пул йиғиб, у нарса ҳеч қачон қилинмайди.

Насиб бўлса, давлат ташкилотлари барча бепул хизматларни пуллашда давом этишади.

Кейинчалик балки, биз ҳам, насиб бўлса, Косонсойликлар каналини кузатишни пуллик қилиб, ойлик обуна сотамиз.

Ранжиманг. Чиновниклар ҳам шу халқ ичидан чиққан...

@KOSONSOY