Gʻazal ayt yorga, ey mutrib, ki ey yor, tavbalar qildim,
Agar har gulki uzdim, tildi bir xor, tavbalar qildim.
Ishimdin gohi mast bo‘ldim, xumoridin gahi o‘ldim,
Gahida zor bo‘ldim, gohi bezor, tavbalar qildim.
Maning bo‘ynumgacha boshdin oyog‘im tavbadin to‘ldi,
Qilingan tavbalardin qayta ming bor tavbalar qildim.
Kel ey sen, mayfurush kelkim, qo‘limga sog‘aring berkim,
Kechibmen, oru nomus ham na darkor, tavbalar qildim.
Chunon mastdirmanu behush, na til bordir, na aqlu hush,
Siz ey, issiq bilan sovuq, suvu qor, tavbalar qildim.
Dilimni poralar qildim g‘amimga choralar istab,
Gʻamimga chorasizlik chora, nochor tavbalar qildim.
To‘lin oyning jamolidin qaro kechamni xush ayla,
Gunohlarni bu zavqdin mo‘lu bisyor tavbalar qildim.
Dedimki tavba vaqtidir, menga bir xor kishi aytdi:
Ki men bir ko‘hna toibman, umr bor – tavbalar qildim.
Salohiddin ulushidin kelib munkir so‘rar ishqdin:
Bu ishdin qil meni soqit, qil inkor, tavbalar qildim.
📚
@Jaloliddin_Rumiy 🍃