🌺ГЎЗАЛ ФАРИШТАЛАР🌺

ҲИСОБЛИ ДУНЁ.

2-Қисм.


Сурайё билан бирга юрган бўлсада, бўйида бўлмагани 
сабабли бир иложи бўлар, деган умидда юрган эди. Энди 
уйланишдан ўзга чораси йўқ. Отасининг амали-ю, обрўси. 
Ўзининг келажаги. Агар судга бериб давогарлик қилса шармандачилик. Яхшиси, нима бўлса ҳам уйланади. Ёқмаса марҳамат ковушини тўғрилаб орқасига бир тепади. Отасининг уйига бориб тушади. У шу уй-фикрда онасига: 
— Яхши кўрган қизим бор, ўшани олиб бера қолинглар, — деди дангалига. 
— А, нима дединг. Яхши кўрганим дедингми? Нега аввалроқ айтмадинг? 
— Ха, нима бўлибди, энди айтсам, — ерга боқди ўғил. 
— Мен сендан бу ишни кутмагандим. Қаерлик, кимнинг қизи? Бизга тўғри келадими? — у устма-уст саволлар 
берарди. 
— Жиззахлик экан, отаси йигирма йил районда райком бўлиб ишлаган экан. 
— Ҳой, нега ҳа деб экан, экан дейсан. Ҳозир нима иш қиларкан? 
— Отаси қазо қилган, икки акаси уйланган. Оилада бир қиз экан, — деди ўғил ерга қараб. 
Онаси бу янгиликни отасига айтди. Орзубек: 
— Уйланадиган ўғлинг, келинни эксперт қилиб олувчи ва у билан умргузаронлик қилувчи сен. Сенга қайси бири маъқул келса менга барибир, — деди. Кунлар ўтган 
сайин Мансурнинг диққати ошиб, онасини тезроқ совчиликка юборишга ҳаракат қиларди. 
— Ойи, борадиган бўлсаларингиз бормайсизларми,—деб 
тўнғиллади. 
— Ҳа, мен сен айтган манзилга билдирмай одам юбориб ҳаммасини билиб олдим. Биринчи котиб бўлиб ишлаб 
фақат ном чиқарган экан. Уйлари ҳам қишлоқиларникидай. Бирор кўзга ташланадиган жойи йўқ экан. Гапнинг аниғини айтганда бизга тўғри келмас экан, — деди дангалига. 
— Йўқ ойи, бормасангиз бўлмайди. Тезроқ ҳаракат қилмасангиз... — у гапда чайналиб қолди. 
— Ҳа, нима демоқчисан. Бормасак осмон узилиб ерга 
тушадими? 
— Тушиши ҳам мумкин. Тезроқ боринглар, тезлатинглар. Йўқса... 
— Бундай тушунтириброқ гапирсанг-чи, нима бўлган, 
ит тегмагандир. 
— Келинингиз ҳомиладор. Тезроқ тўй қилмасангиз қорни сезилиб қолади, — шартта айтди, қўйди. 
— Вой, келинингиз дема-я. Юзи қурсин у расвони. Қорнини қаппайтириб келган келин оламан, деб ўстирганмидим сени. Нонкўр, аблаҳ— деб бақириб юборди. Энди 
қайсарлик қилишнинг фойдаси йўқлигини ҳис қилган Моҳинабону кечқурун эри келганда ҳамма гапни айтиб берди. 
— Нима қибди, ҳомиладор бўлса ўғлингдан эканку. 
Тўйни тезлатиб юборайлик. Ҳаракатингни қил. Мунча куйиб пишасан. Сен айтганингдан кейин мен ҳам суриштирдим. Жуда обрўли, яхши одам бўлган экан отаси. 
— Ие, раҳбар бўлмай ҳар нарса бўлсин. Шунча ишлаб 
тузукроқ уйлари ҳам йўқ эканку. Ойликка қараб кун 
кўрармиш. Энди тенгимиз ўшалар бўладими? Куданг ким 
деса, кимни кўрсатамиз. Биласизку ҳозир ўғлимнинг келажагини. Уйлаганлар казо-казолар билан қуда бўлишяпти. 
Уларнинг келажаги йўқ одамларга ўхшайди. 
— Қўй, куйиб пишма, фойдасиз. Нима булса ҳам тўйни 
тезлат. Биттагина ўғлимиз. Олий маьлумотли, оқ-қорани 
таниган йигит. Дуч келган қизга кўнгил очмаган бўлса 
керак. Демак, келинимиз ўғлимизнинг дидига мос бўлса 
керак. 
— Сиз ҳам келинимиз дейсиз-а, қаердаги тавияни. 
Ахир келин демай нима деймиз, қизим демаймизку, — Орзубек шундай деб чиқиб кетди. 
— Келин эмиш, имкони бўлса эшигимданкиргизмас эдим-а. Ҳа, болам енгилтаклигинг билан бўйимизга бўй бўлмаганларга тенгладингга, —деб норози ғудурланарди. 
Моҳинабону тўкин хонадоннинг қизи. Отаси Қўлдош кўп йиллар колхозда бош муҳандис, онаси эса мактаб директори бўлиб ишлаган. Оилада уларнинг тўрт фарзанди бўлиб, учтаси ота-оналари каби камтар ва одобли эди. 
Моҳинабону эса мaғpyp, бетга чопар бўлиб ўсди. Дарс пайтида баъзан писта чақиб ўтирар, орқа томондаги болалар билан ran талашиб жанжал чиқарарди. 
— Ойим мактаб директори, ким ҳам мени уриша оларди, — деб ўйларди.

Давоми 15-29га

🚀Яқинларингизга юбориб қўйинг. 💞💞💞💞💞



       🌺ГЎЗАЛ  ФАРИШТАЛАР🌺
            каналимизга уланинг
           👇
        @farishtalar_14|#ҳикоя

2-1

​​📝Ўзбекойим

Дилбар умри бино бўлиб биринчи марта шифохонада ётиши. Болам-чақам деб юраверибди, куздан бери яхшигина мазаси йўқ. Болалари барака топсин,бири келиб, бири кетиб хабар олиб турибди. Энди анча яхши бўлиб қолди.
Юриб ўрганган одам-да, ҳеч бир жойда ётолмаяпди. Ҳозир ҳам шифохона ҳовлисига йўл олди. Атрофга разм солди.
Етмишларга яқинлашиб қолган бир онахон ўттиз беш ёшлардаги жувонни қўлтиғидан суяб олиб кирди.
—Сабр қил, жоним болам, ҳозир енгил бўласан. Ўзимни полвон қизим, онанг айлансин сендан.
Барибир аёл кишида Дилбар беихтиёр уларни кузата бошлади
Кампир жувонга парвона эди. Уни палатага жойлаштиргач, шифокорлар билан гаплаша бошлади. Кейин чарчадими, шифохона йўлагидаги узун столлардан бирига ўтирди.
Дилбар шундагина унинг ёнига яқинлашди.
—Ассалому алайкум, холажон, чарчаб қолмадизми? Аллоҳ қизингизни дардига шифо берсин.
Кампир чиройли алик олди, кейин қўшиб қўйди
—Омин, айтганиз келсин. Аллоҳ болаларига раҳм қилсин,— деди.
Маълум бўлишича, жувоннинг ўт қопи безовта қилган, зудлик билан жарроҳлик амалиёти ўтказиш керак экан.
Кампир қизига чунон меҳрибон эди. Айланиб ўргилар, тинмай дуо қиларди. Маълум бўлишича, кампир қизни аввал Тошкентга олиб борган, улар ўт қопини олиб ташлашни маслаҳат берган экан.
Қизи жарроҳлик амалиётини ўтказган куни Дилбар уни дераза олдида ўйчан турганини кўрди. Таскин бериш учун олдига борди. Шу вақт кампирнинг оддий, кичкинагина телефони чақириб қолди.
—Айланай, Зумрадхон, сизмисиз, Кумушой операциядан чиқди. Аллоҳга шукур. Биласиз, мани телефоним оддий, дўхтирлар операция қилаётганда тасвирга олган экан, шуни сизга ташласам, врачингизга ташлаб бера оласизми? Тўғри айтган экан врачингиз, Кумушойда жигар церрози бошланибди... Ҳеч ким билмай қўя қолсин. Қайтиб олиб бораман Тошкентга.
Дилбар у ёғига ҳеч нарсани эшитмади. Демак ёшгина аёл саратонни бошидан кечираётган эканда! Аллоҳ шифо берсин.
Кампир бир-икки кундан сўнг беморини Тошкентга олиб кетди, аммо унгача қизига шу қадар парвона бўлди-ки...
Эрталаб беморларни текшираётган палата врачи Дилбарнинг саломатлигини обдон суриштирди.
—Таҳлилларингиз яхши чиқибди. Энди ўзингизни кўп қийнаманг.
Ўрнидан тураётган шифокорга раҳмат айтаркан, Дилбар беихтиёр сўз қотди.
—Дўхтир, ҳалиги кампирнинг қизи тузалиб кетармикан?
—Қайси кампирнинг қизи?
—Хожи онанинг қизини айтяпман. Бечора онаси жонини нисор қилиб юборай деди-я?! Ўт қопини олдирган келинчакни айтяпман.
—У кампирнинг қизи эмас, бир маҳаллада турадиган қўшниси, аммо шифохонанинг барча ҳаражатини шу кампир кўтарди, дориларини ҳам Хожи она олиб келиб берди,-деди.
Дилбар ҳайратдан лол бўлиб қолган эди.
Бу қандай аёл ўзи? Шундай фариштасифат аёл ўз оёғи билан ёнига келибди-ю, нимага дуосини олиб қолмади!
Бу пайтда Хожи она бир қўлида тасбеҳ тутганча иккинчи қўли билан қўшни жувоннинг елкасини силаб, ўғлининг машинасида Тошкентга кетиб борарди.
✍Феруза Салходжаева

🚀Яқинларингизга юбориб қўйинг. 💞💞💞💞💞


     🌺ГЎЗАЛ  ФАРИШТАЛАР🌺
          каналимизга уланинг
         👇
        @farishtalar_14|#ҳикоя