Ayam bugun maktab davridagi bir voqeani eslatdilar va keyin hozir bilan solishtirdim. O’rtoqlarim bilan urush qilsak doim meni urushardilar, nega xafa qilasan deb? Men xafa bo’lsamchi desam, ko’ngli og’ridi qizim sen unut derdilar. Doim borib kechirim so’rartirardilar. Shunaqa lekin ikki voqea esdan chiqmaydi:
1. Yaqin qo’shni o’rtogim bilan stadionda o’ynab birga, urushib xafalashib uyga kelganman. Ayam qaytarib jo’natvorganlar bor kechirim so’ra deb. Borganman u yo’q edi, ketib bo’lgandi. Keyin shu qiz umuman yo’q bo’lib bilmayman qayergadur ketdi. So’ralmagan bir kechirim qolib ketdi…
2. Eng yaqin o’rtog’im bilan bo’lgandi maktabdagi. Hullas u bilan ham xafalashganmiz, urushganmiz endi kichkinalikda bo’ladi. Uyga kelib bir kun uxlay olmaganman. Kechasi bilan ertalab chaqiraman keyin yo’lda uzr so’rayman deb. Lekin… lekin ertalabdan u meni chaqirgan va kelib kechirim so’ragandi. Ichimdan g’alati nimadur o’tgan, xursand bo’lganman yarashdik. Yana bir so’ralmagan kechirim qolib ketdi.
Endi o’ylayman hozir ham so’ralmagan yoki so’ray olmagan kechirimlarim anchaginadur. Chunki hozir ozmi-ko’pmi ichimda yomon odamcha bor nega men deb turadigan. Kimdur hali ham xafa mendan yoki unutib yuborganlar ham bordir. Misol menda sekundlarda esdan chiqib ketadi. O’zimga aytaman it was all my bad, I chose it. why would I judge others? deb lekin ko’ngil bir xil emas. Inson ko’ngli doim men uchun muhim bo’lgan. Yo’q o’ylameylar bu gaplari bilan hozir hammamizdan uzr so’ramoqchimi deb. Qilsak ham o’zimiz uchun, qilmasak ham o’zimiz uchun. Va sizlarda bu yil ko’nglini og’ritgan insonlaring bilan kelishib olish uchun salkam ikki kun bor…)
1. Yaqin qo’shni o’rtogim bilan stadionda o’ynab birga, urushib xafalashib uyga kelganman. Ayam qaytarib jo’natvorganlar bor kechirim so’ra deb. Borganman u yo’q edi, ketib bo’lgandi. Keyin shu qiz umuman yo’q bo’lib bilmayman qayergadur ketdi. So’ralmagan bir kechirim qolib ketdi…
2. Eng yaqin o’rtog’im bilan bo’lgandi maktabdagi. Hullas u bilan ham xafalashganmiz, urushganmiz endi kichkinalikda bo’ladi. Uyga kelib bir kun uxlay olmaganman. Kechasi bilan ertalab chaqiraman keyin yo’lda uzr so’rayman deb. Lekin… lekin ertalabdan u meni chaqirgan va kelib kechirim so’ragandi. Ichimdan g’alati nimadur o’tgan, xursand bo’lganman yarashdik. Yana bir so’ralmagan kechirim qolib ketdi.
Endi o’ylayman hozir ham so’ralmagan yoki so’ray olmagan kechirimlarim anchaginadur. Chunki hozir ozmi-ko’pmi ichimda yomon odamcha bor nega men deb turadigan. Kimdur hali ham xafa mendan yoki unutib yuborganlar ham bordir. Misol menda sekundlarda esdan chiqib ketadi. O’zimga aytaman it was all my bad, I chose it. why would I judge others? deb lekin ko’ngil bir xil emas. Inson ko’ngli doim men uchun muhim bo’lgan. Yo’q o’ylameylar bu gaplari bilan hozir hammamizdan uzr so’ramoqchimi deb. Qilsak ham o’zimiz uchun, qilmasak ham o’zimiz uchun. Va sizlarda bu yil ko’nglini og’ritgan insonlaring bilan kelishib olish uchun salkam ikki kun bor…)