-Ana uzoq kutilgan o'lim ham keldi. Hoy qancha vaqtim qoldi.
- 5 daqiqa. Nima xohlaysan?
-Bilasanmi, butun umrim davomida hayotning mazmunini qidirdim. Shuni ayta olasanmi? Mening yashashdan vazifam nima edi?
-Eslaysanmi? 5-sinfda o'qiyotganingda Anbar ismli sinfdoshingni maktab hovlisida itarib yuborganding. O'shanda u axlat uyumiga yiqilib tushgandi. Shundan keyin hamma uni ,,axlat bosh'' deb chaqirishni boshlagandi.
U esa, bunga chidolmaganidan ota-onasi boshqa maktabga olib ketishgandi.
-Ha esimda.
-Sening vazifang o'shanda tugab bo'lgan.
-Qanday qilib?
-Keyinchalik, Anbar boshqa maktabda bir ustozni hurmat qila boshladi va ilmga mehri tushib, eng aqlli qizga aylandi.
Biz unga asraganimiz, yigit bilan turmush qurib, birgalikda tarix unutmaydigan buyuk shaxsni tarbiyalabdi. Ana shunaqa. Sen misli ko'rilmagan buyuk shaxsni yetishtirishdagi bir kichik bo'lak sifatida qatnashding xolos.
-Nahotki, men shu arzimas vazifa uchun yashagan bo'lsam.
-Yo'q. Shunchaki bu qismatni o'zing tanlading. Axir hayotingda ko'plab burilishlar uchradi o'zing ularni o'tkazib yubordinku.
-Agar ulardan aql bilan foydalanganimda nima bo'lardi?
-Aytilayotgan misli ko'rilmagan buyuk shaxsning otasi sen bo'larding.
-Shoshm.........
-Umring tugadi!
https://t.me/xursandov_sd