Voris Media

75. ИШОНЧ ВА ТАВАККАЛ



عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ الله عَنْهُمَا أَيْضًا أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ كَانَ يقُولُ: «اللَّهُمَّ لَكَ أَسْلَمْتُ وَبِكَ آمَنْتُ، وَعَلَيكَ تَوَكَّلْتُ، وَإلَيكَ أَنَبْتُ، وَبِكَ خَاصَمْتُ. اللَّهُمَّ أَعُوذُ بِعِزَّتِكَ، لاَ إلَهَ إلاَّ أَنْتَ أَنْ تُضِلَّنِي أَنْتَ الْحَيُّ الَّذِي لاَ تَمُوتُ، وَالْجِنُّ وَالإِنْسُ يَمُوتُونَ» مُتَّفَقٌ عَلَيهِ.

وَهَذَا لَفْظُ مُسْلِمٍ وَاخْتَصرهُ الْبُخَارِيُ.






Ибн Аббос розияллоҳу анҳумодан яна ривоят қилинади:

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Аллоҳумма лака асламту ва бика аманту ва ъалайка таваккалту ва илайка анабту ва бика хосамту. Аллоҳумма аъузу биъиззатика ла илаҳа илла анта ан тудилланий антал ҳаййуллазий ла тамуту вал жинну вал инсу ямутуна»

«Аллоҳим, Сенга бўйин эгдим. Сенга иймон келтирдим. Сенга таваккал қилдим. Сенга қайтдим. Сенинг ёрдаминг ила хусуматлашдим. Аллоҳим, мени адаштирмоғингдан Иззатинг ила паноҳ тилайман. Сендан бошқа илоҳ йўқ. Сен тирикдирсан, ўлмайсан. Жин ва инслар ўлишади», - деб айтардилар.

Муттафақун алайҳ. Бу имом Муслимнинг лафзи, имом Бухорий уни қисқа ривоят қилдилар.

(Риёзус солиҳийн китобидан)





@VorisMedia

Ҳасан Басрий раҳимаҳуллоҳ айтади:

«Тақво аҳлини танитиб турувчи аломатлари бор:

1) Рост сўзлаш;
2) Аҳдга вафо қилиш;
3) Силаи раҳм қилиш;
4) Заифларга раҳм қилиш;
5) Фахр ва кибрдан йироқ бўлиш;
6) Яхшилик улашиш;
7) Одамларга ўзини кўз-кўз қилмаслик;
8) Гўзал хулқ;
9) Феъли кенг бўлиш.
Буларнинг барчаси Аллоҳга яқинлаштирадиган сифатлар жумласидандир».

("Ҳилятул авлиё", 1/270)






@VorisMedia

Абу Талҳа разияллоҳу анҳу Уҳуд жангида Набий саллаллоҳу алайҳи ва салламни қалқони билан ҳимоя қила туриб: «Ё Аллоҳнинг пайғамбари, ота-онам сизга фидо бўлсин!  Бошингизни кўтарманг, душманнинг дайди ўқи тегиб кетмасин. Кўксим билан сизга қалқон бўламан», деди.

(Бухорий ривояти)






@VorisMedia

Ҳақнинг устидан кулувчи кимса фақат ўзини хурсанд қилади, лекин у ҳақни ўзгартиролмайди.

‎وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ يَتَغَامَزُونَ
‎وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَكِهِينَ
‎وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ

"Қачон (мўминлар) уларнинг олдидан ўтсалар, улар бир-бирларига кўз қисишиб, имо-ишоралар қилардилар. Қачон уйларига қайтсалар (мўминларни масхара қилиб озор берганларидан) роҳатланиб қайтардилар. Қачон (мўминларни) кўрсалар, «Ана улар шак-шубҳасиз, йўлдан озгувчи кимсалардир», дердилар". (Мутоффифин: 30-32)




@VorisMedia

#УНУТМАНГ



"Аллоҳ субҳанаҳу: ҳар бир талаб қилинган иш учун, уларни очадиган калитлар қилиб қўйган.

• Намознинг калити таҳорат.

• Ҳажнинг калити эҳром.

• Яхшиликлар калити ростгўйлик.

• Жаннат калити тавҳид.

• Илмнинг калити чиройли савол бериш ва яхши тинглай билишдир".





@VorisMedia

أكثر ما يدفعُ البلاء..
حُسْن الظّنّ بالله تعالى مع الدّعاء
قال رسول اللهِ صلّى اللهُ عليه وسلَّم :
" إِنَّ اللهَ يَقُولُ: أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِي بِي ، وَأَنَا مَعَهُ إِذَا دَعَانِي "
[صحيح مسلم]

قال القاضي عياض في حُسْن الظّنّ بالله :
أن يُؤمّل العبد أنّه :
إذا استَغفَر ... غُفِرَ له
وإذا تَاب ... قَبِلَ الله تَوبتُه
وإذا دَعا ... أجَابَهُ إلى دُعائه
وإذا اسْتَكفى بالله ... كَفَاهُ الله

اللهمّ إنّا نظنّ بك غفراناً وثباتاً وتيسيراً وشفاءً وتوبةً نصوحا وحُسْن خاتمة
يا واسع الفضل والعطاء



Балоларни энг кўп даф қиладиган нарса Аллоҳ таолога яхши гумон билан дуо қилишдир.
Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: "Аллоҳ айтади: "Мен бандамнинг Мен ҳақимдаги гумонидаман ва Менга дуо қилганида у билан бирга бўламан".
(Муслим ривояти)

Қози Иёз деди: "Банда истиғфор айтса, мағфират қилиниши;
тавба қилса, тавбаси қабул бўлиши;
дуо қилса, дуоси мустажоб бўлиши;
Аллоҳдан кифоя қилишини сўраса, Унинг етарли бўлишидан умид қилиши Аллоҳга яхши гумонда бўлишдир".
~~~
Эй фазлу марҳамати кенг Аллоҳ, биз Сендан мағфират, сабот, енгиллик, шифо, чин тавба ва гўзал хотимани умид қилиб сўраймиз!





@VorisMedia

74. ИШОНЧ ВА ТАВАККАЛ




عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «عُرِضَتْ عَلَيَّ الأُمَمُ، فَرَأَيْتُ النَّبِيَّ وَمَعَهُ الرُّهَيْطُ، وَالنَّبِيَّ وَمَعَهُ الرَّجُلُ وَالرَّجُلاَنِ، وَالنَّبِيَّ وَلَيْسَ مَعَهُ أَحَدٌ إِذْ رُفِعَ لِى سَوَادٌ عَظِيمٌ فَظَنَنْتُ أَنَّهُمْ أُمَّتِي، فَقِيلَ لِى: هَذَا مُوسَى وَقَومُهُ وَلَكِنِ انْظُرْ إِلَى الأُفُقِ، فَنَظَرْتُ فَإِذَا سَوَادٌ عَظِيمٌ فَقِيلَ لِي: انْظُرْ إِلَى الأُفُقِ الآخَرِ فَإِذَا سَوَادٌ عَظِيمٌ فَقِيلَ لِي: هَذِهِ أُمَّتُكَ، وَمَعَهُمْ سَبْعُونَ أَلْفًا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ وَلاَ عَذَابٍ» ثُمَّ نَهَضَ فَدَخَلَ مَنْزِلَهُ فَخَاضَ النَّاسُ فِي أُولَئِكَ الَّذينَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ وَلاَ عَذَابٍ، فَقَالَ بَعْضُهُمْ: فَلَعَلَّهُمْ الَّذِينَ صَحِبُوا رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ، وَقَالَ بَعْضُهُمْ: فَلَعَلَّهُمْ الَّذِينَ وُلِدُوا فِي الإسْلاَمِ فَلَمْ يُشْرِكُوا باللهِ شَيْئًا وَذَكَرُوا أَشْيَاءَ فَخَرَجَ عَلَيْهِمْ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: «مَا الَّذِي تَخُوضُونَ فِيهِ؟» فَأَخْبَرُوهُ فَقَالَ: «هُمُ الَّذِينَ لاَ يَرْقُونَ، وَلاَ يَسْتَرْقُونَ، وَلاَ يَتَطَيَّرُونَ، وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوكَّلُونَ» فَقَامَ عُكَّاشَةُ بنُ مُحْصِنٍ فَقَالَ: ادْعُ اللهَ أَنْ يَجْعَلَنِي مِنْهُمْ، فَقَالَ: «أَنْتَ مِنْهُمْ» ثُمَّ قَامَ رَجُلٌ آخَرُ فَقَالَ: ادْعُ الله أَنْ يَجْعَلَنِي مِنْهُمْ، فَقَالَ: «سَبَقَكَ بِهَا عُكَّاشَةُ» مُتَّفَقٌ عَلَيهِ.

«الرُّهَيْطُ بِضمِّ الرَّاء: تَصغيرِ رَهْط، وهُم دُونَ عشرةِ أنْفُس. «والأفُقُ»: النَّاحِيةُ والْجانِب. «وعُكاشَةُ» بِضَمِّ الْعيْن وتَشْديد الْكافِ وَبِتَخْفيفها، والتَّشْديدُ أفْصحُ.




Ибн Аббос розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Менга умматлар рўбарў қилинди. Мен ҳамроҳлари билан бирга кетаётган бир набийни кўрдим. Яна бир набийни кўрдимки, у киши билан бир ёки икки киши бирга эди. Яна бошқа бир набийни кўрдимки, у билан бирор киши йўқ эди. Шу пайт кўп кишилар кўрсатилди. Мен эса улар умматиммикан, деб гумон қилдим. Бу Мусо алайҳиссалом ва у зотнинг қавмлари эди. Лекин сен уфққа қара, дейилди. Мен қарасам, унда улкан тўп одамлар бор экан. Бошқа уфқ томонга ҳам қара, дейилди. Қарасам, унда ҳам улкан тўп одамлар бор экан. Шунда: «Бу умматингдир. Улар билан етмиш минг киши борки, улар ҳисоб-китобсиз, азобсиз жаннатга киришади», дейилди», - дедилар.

Сўнгра у зот ўринларидан туриб, манзилларига кириб кетганларида, кишилар ўша жаннатга ҳисоб-китобсиз, азобсиз кирувчилар ҳақида гурунглаша бошлашди. Баъзилар: «Шояд, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам суҳбатларида бўлган кишилар ўшалар бўлишса», дейишди. Баъзилар эса: «Шояд, Исломда туғилиб, Аллоҳга бирор нарсани ширк келтирмаганлар ўшалар бўлишса», дейишди. Ва яна кўп нарсаларни зирк қилишди. Шу пайт Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам улар ҳузурига чиқиб: «Нима ҳақда гурунглашяпсизлар?» деганларида, улар бунинг хабарини беришди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Улар дам солмайдиган, дам солдирмайдиган, фол очмайдиган ва Раббиларига таваккал қиладиганлардир», дедилар. Уккоша ибн Муҳсин ўринларидан туриб, «Мени ўшалардан қилишини Аллоҳдан сўраб дуо қилинг», деганида, У зот: «Сен улардансан», дедилар. Сўнгра бошқа киши туриб: «Мени ҳам ўшалардан қилишини Аллоҳдан сўраб дуо қилинг», деганида, у зот: «Уккоша у ҳақда сендан ўзиб кетди», дедилар.

Муттафақун алайҳ.

(Риёзус солиҳийн китобидан)





@VorisMedia

Абу Дардо разияллоҳу анҳу айтади: «Энг кўп қўрқадиган нарсам Қиёмат куни ҳисоб-китобда турган пайтимда менга: «Сен (ҳаёти дунёда казо-казо нарсаларни) билдинг. Хўш, билган нарсангга қандай амал қилдинг?», деб айтилишидир».

("Зуҳд", Ибн Муборак, 39)





@VorisMedia

Анас ибн Молик разияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадисда Расулуллоҳ ﷺ айтдилар:
«Мўминнинг мисоли ғалла бошоғи кабидирки, баъзан эгилади, баъзан қаддини рослайди».

( Абу Яъло ривояти. )


Изоҳ: Мўминга балолар етиши уни эгади, аммо синдирмайди. У бало-мусибатларга сабр қилади ва тез орада ўз кучи ва ғайратини тиклайди.






@VorisMedia

Ҳабиб Боғдодий деди:

"Бир куни Басрага кирсам, бозорлари ёпиқ экан.
- Сизларда мен билмайдиган қандайдир байрам бўляптими? - дегандим, одамлар:
- Йўқ, Ҳасан Басрий масжидда одамларга ваъз-насиҳат қиляпти, - дейишди".

("Ал-маваизу вал-мажалис", 181)






@VorisMedia

#УНУТМАНГ




"Кимки тилини Аллоҳнинг зикрига одатлантирса, Аллоҳ унинг тилини ботил ва беъмани сўзлардан асрайди. Кимнинг тили Аллоҳ таолони зикр қилмаса, ундан барча ботил, беҳуда ва фаҳш сўзлар чиқади".





@VorisMedia

Аллоҳнинг неъматини фақат емоқ-ичмоғида ва тан сиҳатлигидагина кўрадиган одамнинг ақлдан заррача насибаси йўқ. Аллоҳ берган ислом ва иймон неъмати, бандасини Ўзига юзланадиган қилиб қўйиш неъмати ва Унга тоат-ибодат қилиш билан лаззатланиш неъмати энг улкан неъматлардир. Булар фақат “ақл нури ва Аллоҳнинг тавфиқи” билангина идрок қилинади.





@VorisMedia

73. ТАҚВО



عَنْ أَبِي أُمَامَةَ صُدَيِّ بْنِ عَجْلانَ الْبَاهِلِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ يَخْطُبُ فِي حَجَّةِ الْوَدَاعِ فَقَالَ: «اتَّقُوا اللهَ، وَصَلُّوا خَمْسَكُمْ، وَصُومُوا شَهْرَكُمْ، وَأَدُّوا زكَاةَ أَمْوَالِكُمْ، وَأَطِيعُوا أُمَرَاءَكُمْ، تَدْخُلُوا جَنَّةَ رَبِّكُمْ» رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ، في آخر كتابِ الصلاةِ وقال: حديثٌ حسنٌ صحيح.



Абу Умома Судай ибн Ажлан ал-Баҳилий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳажжатул вадоъда қуйидагича хутба қилганларини эшитдим:

«Аллоҳдан тақво қилинглар. Беш вақт намозни адо қилинглар. Рўза ойининг рўзасини тутинглар. Молларингиз закотини беринглар. Амирларингизга итоат қилинглар. Шунда Раббиларингиз жаннатига кирасизлар».

Имом Термизий намоз китобининг охирида ривоят қилиб, уни ҳасан ва саҳиҳ ҳадис, дедилар.

(Риёзус солиҳийн китобидан)





@VorisMedia