Bir kun keladi qahvangni xotirjam va issiqligida ichasan. Uyingni har yeri betartib bo’lmaydi, oyog’ing ostidan o’yinchoqlar chiqmaydi. Masalan, oxirgi martta kalyaskada (o’zbekchasi nima eslolmadim) bolangni ko’chaga olib chiqasan, oxirgi martta kiyintirasan.. Yokida oxirgi martta uning uchun bolalar sumkasi hozirlaysan.. Oxirgi martta so’rg’ich berasan.. Oxirgi martta ovqatlantirasan..
Hozir balki tezroq yillar o’tsada, biroz rohatlasam deyabsan..Lekin yillar o’tgan sayin bu “oxirgilar” umringning eng go’zal damlari ekanligini anglaysan. Sog’inasan.. Balki hech ulg’aymasaydi, (ham) deysan..
Charchaysan, asabing buziladi, ranjiysan, ko’p vaqt chorasiz qolasan, lekin unutma vaqt juda tez o’tadi. Bolalar ulg’ayadi va hech qachon eshityabsanmi hech qachon ular qayta kichkina bolaga aylanishmaydi..
..Unutma, “oxirgi”lar juda qattiq sog’iniladi..
@tasirlistatus