- Nima bo'ldi ? Qachon maktabga olisharkan sani ?
Bu yildanmi ?

- Yoo, keyingi yil olisharkan deb xafa bo'p javob beruvdim savol bergan qarindoshlarimga, 5 yoshimda...

Qachon katta bo'lasan ?
Qachon maktabga chiqasan ?
Qachon bitirasan ?
Qachon universitetga kirasan ?
Qachon tugatasan ?
Qachon uylanasan (erga tegasan) ?
Qachon farzandli bo'lasila ?
Qachon endi bolalaring maktabga chiqadi ?
Qachon uylantirasan (uzatasan) ?
Qachon navarali bo'lasan ?
Qachon ?
Qachon ?
Qachon ?
Qachon o'lasan ?
Qachonga ekan janazasi ?)

Umrimiz davomida eng ko'p eshitadiganimiz savollar.
Va bulardan o'lganimizcha qutulmaymiz. Chunki har bir yoshda uning yangi versiyasi bor. Biridan qutulsang, biri boshlanadi.
Va odamlar hech qachon rozi ham bo'lmaydi, tinch ham qo'ymaydi.

Bu umuman olganda normal.
Omma uchun bu kabi savollarning javoblari qiziq.
Lekin odamlarning fikrlari bilan, istaklari bilan yashash, harakat qilish, yoki ularning gaplaridan xafa bo'lish, qadaridan nolish nenormal.

Har narsaning o'z vaqti bor.
U vaqt “qadarga yozilgan vaqt”.

Bu hamma savollarga yetarli javob.

Yani, shu narsani tushunib olsa odam yengil tortadi.
Qadarga iymon keltirish “yo'limiz” shartlaridan.