Dorisiz jannatlarga ketgan bolalar……Bu jarayon o‘lim to‘shagida yotgan bola uchun Toshkentdan boshqa joydan kateter topib bo‘lmasligi, kasalxonalar bor kateterini ham bermay, ota-onalarni viloyatma-viloyat sarson qilib, oxiri «o‘zimizda bor edi-ku», deb ularning ustidan kulishini, butun boshli bir viloyatda bolalarni lozim darajada dializ qilish imkonini beruvchi uskunalar yo‘qligini, vaqti kelsa na shahar va na viloyat miqyosidagi shifokorlar bolaning ahvoliga to‘g‘ri tashxis qo‘ya olmasligini ko‘rsatib berdi. Tibbiyot tizimida uzviylik, aloqadorlik, muvofiqlashtiruv yo‘qligi, axborot tahlili amalda mavjud emasligi ortidan bir hududda yuz berayotgan anomaliya (ma’lum bir doridan bolalar o‘limi holatlarining keskin o‘sishi)ni nafaqat boshqa hudud, balki respublika miqyosidagi mas’ullar ham sezmay-bilmay qolishi mumkinligi oydinlashdi…
…Butun O‘zbekistonni qamrab olgan ushbu fojia qurbonlari xotirasiga lozim darajada hurmat ko‘rsatilgani yo‘q. Qurbonlar soni 15 nafar ekanida ham, 18 nafar bo‘lganida ham, 20 nafardan oshganida, 65 nafar ekani e’lon qilinganida ham, 68 nafarga yetgani ma’lum bo‘lganida ham jamoatchilik vakillari O‘zbekistonda umummilliy motam e’lon qilish zarurligini ta’kidlagan edi. Xususan, bu haqda
Gazeta.uz ham yozgandi. Ammo motam e’lon qilingani yo‘q...
Muhrim aka A’zamxo’jayev boshchiligidagi hamkasblarim: Gulira’no Musayeva, Ziyoda Ramazonova va Mirolim Isajonov ushbu fojiaga ikki yil to‘lishi munosabati bilan hodisa qurbonlarini xotirladi:
https://www.gazeta.uz/oz/2024/12/29/dok-1-maks/@shakhdarov