Aybdorlik tuzog'i
Nosog'lom jamiyatlarda shunaqa holat bor: agressorning zo'ravonliklari norma hisoblanadi, qurbonlarning o'zini himoya qilishga urinishlari tanqid qilinadi.
Masalan:
• Ota-onalarning bolalarga yetkazadigan ruhiy va jismoniy zo'ravonliklari, adolatsiz cheklovlari, og'ir talablari — norma. Hatto, g'amxo'rlik belgisi.
• Farzandlar ózining ruhiy salomatligi uchun harakat qilsa, o'zini himoya qilsa — egoist, mehrsiz farzandlardir. Hali terapiya oladigan yoshlar soni 0,1%ga yetmay turib, psixologga "arzimagan narsalardan nolib" borishlari haqida masxaromuz videolar ham chiqishga ulgurgan.
• Erkaklarning xotini(opa-singlisi, qiz farzandi)ni cheklashi, boshqarishi, nazorat qilishi, zo'ravonlik qo'llashi — odatiy holat. Shunday bólishi kerakligiga ishonishadi ham.
• Feministlarning ayollarni HIMOYA qilishga qaratilgan harakatlari, ayollarning óz xohishlari uchun kurashlari esa — erkaklarga NAFRAT belgisi sifatida kóriladi (?!)
• Davlat idoralarining, mansabdor shaxslarning o'z vazifasini bajoralmay, katta suiste'molliklar qilishi — kundalik hayotning syurpriz bólmagan qismi. "Axir bitta kichik oilani boshqarish oson emas, ular neeeeechta odamga javobgar, oson emas..."
• Muammolarga norozilik bildirgan oddiy aholi vakillari esa — noshukr, dangasa, imkoniyatlarni kórolmaydiganlar, o'zini rivojlantirolmaydiganlar deb hisoblanadi.
Nosog'lom jamiyatlarda qurbonlar ózining agressorlarini sevishi, hurmat qilishi, hatto ularga sig'inishi kerak. Agressorga zarar yetkazish u yoqda tursin, undan himoyalanish istagining óziyoq qoralanadi. Qurbonning aybsiz yoki aybdor ekani haqidagi óylar, ikkilanishlarga chómib qolishi — uni agressorning zo'ravonliklarini kórish, analiz qilish, tanqid qilishdan chalg'itadi.
Nosog'lom jamiyatlarda shunaqa holat bor: agressorning zo'ravonliklari norma hisoblanadi, qurbonlarning o'zini himoya qilishga urinishlari tanqid qilinadi.
Masalan:
• Ota-onalarning bolalarga yetkazadigan ruhiy va jismoniy zo'ravonliklari, adolatsiz cheklovlari, og'ir talablari — norma. Hatto, g'amxo'rlik belgisi.
• Farzandlar ózining ruhiy salomatligi uchun harakat qilsa, o'zini himoya qilsa — egoist, mehrsiz farzandlardir. Hali terapiya oladigan yoshlar soni 0,1%ga yetmay turib, psixologga "arzimagan narsalardan nolib" borishlari haqida masxaromuz videolar ham chiqishga ulgurgan.
• Erkaklarning xotini(opa-singlisi, qiz farzandi)ni cheklashi, boshqarishi, nazorat qilishi, zo'ravonlik qo'llashi — odatiy holat. Shunday bólishi kerakligiga ishonishadi ham.
• Feministlarning ayollarni HIMOYA qilishga qaratilgan harakatlari, ayollarning óz xohishlari uchun kurashlari esa — erkaklarga NAFRAT belgisi sifatida kóriladi (?!)
• Davlat idoralarining, mansabdor shaxslarning o'z vazifasini bajoralmay, katta suiste'molliklar qilishi — kundalik hayotning syurpriz bólmagan qismi. "Axir bitta kichik oilani boshqarish oson emas, ular neeeeechta odamga javobgar, oson emas..."
• Muammolarga norozilik bildirgan oddiy aholi vakillari esa — noshukr, dangasa, imkoniyatlarni kórolmaydiganlar, o'zini rivojlantirolmaydiganlar deb hisoblanadi.
Nosog'lom jamiyatlarda qurbonlar ózining agressorlarini sevishi, hurmat qilishi, hatto ularga sig'inishi kerak. Agressorga zarar yetkazish u yoqda tursin, undan himoyalanish istagining óziyoq qoralanadi. Qurbonning aybsiz yoki aybdor ekani haqidagi óylar, ikkilanishlarga chómib qolishi — uni agressorning zo'ravonliklarini kórish, analiz qilish, tanqid qilishdan chalg'itadi.