Меҳрож ака яқин келиб сочимни чангаллади:
- Уч ой бўлмаси эрсираб қолдингми?! Ўзингни кўз~кўзлайсан!- демак ҳалиги "бошқа ташкилот" Меҳрож ака ишлайдиган жойни ходимлари бўлган. Мени ўртага тушиб ўйнаганимни ҳазм қилолмаяпти. Аммо менга энди кимки бунақа бемаъни гап қилади.
- Оғзингизга қараб гапиринг! Ким деб ўйлаяпсиз мени!
- Ҳалиям мени хотинимсан. Обрўйимни тўкма.
- Хотинингиз эмасман,- дедим чангалидан зўрға чиқиб,- қоғозда қолди, уни ҳам шу ой тугаса ҳал қиламиз.
- Қайтиб олдим. Хотинимни никоҳимга қайтиб олдим- деди у дона~дона қилиб. Кейин менга яқин кела бошлади. Жинними бу. Талоқ сўзи шундай осон қайтиб олинар эканми?! У бир умрга тушарди шекилли.... Очиғи диндан ҳабарим йўқлиги учун бунақа нарсаларга тушинмасдим.
Миямда бу фикр айлангунча, Меҳрож ака мени ётоққа йиқитиб, кийимларимни ечиб ота бошлади. Қани кучим етса. Бақир~чақиримни ҳам биров эшитмайди.
- Биринчи кечани ўтказаётгандек бунча қалтирайсан а? Ё уч ойда қиз бўлиб қолдингми?
- Аблах қўйиб юборинг!-бор кучим билан типирчиладим.
Аммо қаршилигим узоққа бормади. Ҳолдан тойиб қолдим. Ундан кейин... Билмасам ўзимда ҳам майлми, соғинчми шунга ўхшаш бир нарса пайдо бўлди. Ҳар қалай, бу одам менга қўли теккан ягона эркак эди.
- Озроқ ёт,- деди ювинишга турмоқчи бўлганимда Меҳрож ака мени қаттиқроқ қучиб.
- Нима ўзгариб қолди? И
Аввал "ишингиз" битса ёв қувгандек нари кетардингиз.
- Бугун ичганман.
- Авваллари ичмас эдингиз.
- Қийшанглашингни кўриб ичдим,- овозида яна ғазаб пайдо бўлди.
- Ажаб қилибман...
Орамизда яна уруш~жанжал бошланди. Оҳири мен йиғлаб ваннахонага кириб кетдим. Кейин уйимга келдим. Меҳрож ака шу билан жим бўлиб кетди. Мен эса уни ўша кунги гапини ўйлай кетдим. Ростдан шу билан никоҳимиз қайтиб қолдими?
Оҳири чидолмай янгамдан сўрадим. У бунақа нарсаларни оз~моз тушунади. Саволимни эшитиб аввал ҳайрон қараб туриб, кейин кулди.
- Бунақа масалалар мендек одамдан эмас, дин~диёнатдан ҳабари бор одамдан сўралади. Илми бор, ўқиган кишидан. Мен ражъий талоқ ҳақида эшитганман. Шундай эр хотинини иддаси чиқмаси, ҳатто хотини норози бўлса ҳам қайтариб олиш ҳуқуқига эга. Лекин сизларни вазиятинингизда билмасам... Қайта никоҳ ўқитаверинглар...
- Мен у билан яшамайман,- дедим жаҳл билан.
Тўғриси, эрим ҳам ўлим турмаган экан, қайтиб йўлимдан чиқмади. Менимча, уч ой хотинсиз юргани учун, мени кўриб ўзини тутиб туролмаган. Бир ҳафта бўлган ишдан асабийлашиб юрдим.
Ўлганни устига тепгандек мактабни комиссияси текшираркан деб, ҳужжат ишимиз кўпайди. Эрта келади деган куни директор Имомов, завуч Асадов ва зам директор Чориева билан кечгача қолиб кетдик. Ишим кўплигидан тузук тушлик ҳам қилолмадим.
- Овқатланиб олинг,- хонани тутган сомса ҳидидан нафсим ўйнаб компьютердан бош кўтардим. Хонада мен ва Асадовдан бошқа ҳеч ким йўқ эди.
- Қолганлар қани?- дедим ҳайрон бўлиб.
- Имомов машинасида Чориевани уйида қолган флешкани олгани кетибди.
- Улар келсинчи?- дедим йилтиллаб термулиб турган кўзи ёқмаган Асадовдан кўз узиб компьютерга термулар эканман. Ишим деярли тугаганди.
- Келинг, унгача иккимиз... мириқиб гаплашиб ўтирамиз.
- Беш минутли ишим қолган, қилиб бўлиб кетаман,- дедим совуққина қилиб.
- Ундай демангда,- бир пайт стулим тепасига келиб, турғизиш учун суртди бу сербет,- мени хафа қиляпсиз!
- Нари туринг,- дедим жаҳлим чиқиб кетиб, завуч бўлса ўзига, ҳаддини билсин,- мен уйга кетишим керак. Вақтида ҳужжатини тўғирлаб қўймаганлар ўтираверсин.
Овозимдаги зардадан Асадов нари кетди. Лекин ётиб қолгунча, отиб қол дедими яна гап қотди.
- Асабий бўлиб қолибсиз. Аёл кишига эрсиз қийин. Эркакни қўли тегиб туриши керак.
Ошкора шаъмадан туриб уриб ташлай дедим~у ўзимни босдим. Гап~сўз кўпаймасин.
-Асабни давоси шу бўлса, "давно" жойига тушиб кетарди. Эримдан уйга келиб ҳам қутилганим йўқ. Ҳар неча кунда машинасига солиб олиб кетади.
Давоми бор...
М. Абдуллаева.
