1984.
Ko’pchilik boshidan boshlasa man o’rtasidan ( balki oxiridan ) boshlayman.
Asarda materialistik g’oyani ilgari surib hokimiyatga kelgan partiya haqida gap boradi. O’qib-o’qib asar yarimlaganida xuddi
Matritsa kinosi syujeti kabi keta boshladi. Asar qahramoni Uinston Smit esa xuddi Neo’dek partiya(matritsadan chiqish)ga qarshi chiqa boshlaydi.
- Biz hokimiyat kohinlarimiz, dedi O’Brayen. - Xudomiz hokimiyatdir!
Ular hokimiyatning umrboqiyligini saqlash yo’lida insonlarni ongsiz-fikrsiz mavjudodga aylantirish maqsadida vazirliklar tashkil etishadi:
- Haqiqat vazirligi
- Tinchlik vazirligi
- Muhabbat vazirligi
- Farovonlik vazirligi
Avloniy bobomiz aytganlaridek: Milliy tili yo’qolsa - ruhi yo’qolar millatning!
Shunga amal qilib birinchi o’rinda so’zlarni qisqartirishdan (o’chirish-yo’q qilish) boshlashadi. Va so’z ma’nolarini ham teskari ravishda qo’llay boshlashadi:
Muhabbat - Nafrat
Tinchlik - Urush
Erk - qullik
Asosiy maqsad esa
- fikrni(tasavvurni) cheklash!
- barcha hislarni o’ldirish
- materializmni tadbiq etish:
-U (inson) qanchadan beri mavjud? Million yillar Zamin odamsiz edi.
-Bu safsata! Yerning yoshi bizning yoshimizga teng, u bizdan keksa emas. İnson ongidan tashqarida hech narsa mavjud emas!
Xullas asosiy qahramonimiz shu matritsadan chiqishga urinadi va oxiriga kelib baribir qo’lga tushadi va og’ir qiynoqlardan o’tib partiyaning haqiqiy a’zosiga aylanadi.
- : birinchisiga shu hozircha tushunganlarim(yana boru yozib bo’lmaydi ularni)
