Маҳбуба Баҳодир қизи

20#

***
Моҳидил акасининг елиб -югуришларида, одамлар билан мулоқотдаги хушмуомалалигида отасининг сиймосини кўрди. Мана икки кун бўлди, шу икки кун мобайнида акаси талай ишни тиндирди. Жой масаласи-ю, ускуналар ҳаммаси деярли ҳал бўлди. Озгина ҳужжат ишлари ва хомашё етказиб берувчи фирмалар билан шартномаларнинг чала ишлари бор. Моҳидил ишчи кучи топишга ҳам қийналмади. Мактабнинг ўзида ўқитувчиларнинг опа -синглиси-ю, қўни -қўшниси -талайгина иш қидирган қиз -жувонлар бор экан. Дарсдан сўнг полларни ювишга келган, Сабоҳат опага:

-Сабоҳат опа, мабодо иш қидирган танишларингиз йўқми, ширинлик цехи очаётган эдик. Шу атрофдан жой олдик. Қўни -қўшниларингиз бўлса айтиб кўринг, анча одам оламиз, -деди.
Сабоҳат пол артишдан таққа тўхтаб:

-Мени ҳам олинг, илтимос, тикув цехи ёпилармиш, икки кундан бери дарду -дунёим қоронғу эдия, жон синглим. Қишлоқда иккита қайнисинглим бекор, уларни ҳам чақирамиз, хўп десангиз, -деб Моҳидилга умидвор тикилди.

Моҳидил юзлари ёришиб:

-Опа, қанча иш қидирган танишингиз бўлса айтинг, қишлоқдан келишса ҳам майли, акам ётоқ жой ва ош -овқат билан таъминлаймиз дедилар, -деди унга мулойим боқиб.
Рўзғорим деб куйиб -пишган икки аёл ҳожатлари раво бўлганидан бахтиёр, қуюқ хайрлашдилар.
Уйга келса қайнонаси йиғидан кўзлари қизарган, қон босими ҳам баланд, шекилли, ранги қорайиб кетган, мажолсиз ўтирибди. Моҳидил салом бериб дарров унинг ёнига чўккалаб ўтириб:

-Тинчликми, ойижон, тобингиз йўқми, нима бўлди, -деди.

Салтанат ая тўлиб турган эканми, ҳўнграб йиғлаб юборди.

-Кўнглим ғаш, болам, кўнглим ғаш. Озоджоним омонмикан, тушларим алоқ -чалоқ. Кеча отасини кўрипман, -кўзларини қаттиқ юмиб -очиб, бурнини тортиб давом этди, -Узоқдан туриб менга дағдаға қилармиш
"болага қарамайсанми, кўзинг қаёқда сени" дермиш важоҳат билан. Отаси ҳам безовта. Болажоним омонмикан,
болам-а болаам...

Давоми бор...

Реакция илҳом беради...

https://t.me/Mahbuba_Bahodir_qizi

Давоми

19#

***
Инсон нақадар ожиз. Сал, аввал, очликдан силласи қуриб, чорасизлик қаърида ўтирган -
беш мусофир егуликларни кўриб, бир -бирини қучиб қувонди.
Раззоқ зот уларга ғойибидан ризқ етказган эди. Самад икки қўлини дуога очиб кўкка боқиб, Аллоҳга ҳамд айтди. Уни кўриб Озод ҳам "Алҳамдулиллаҳ" дея пичирлади.
Илёс ўта мулоҳазали йигит экан. Қандайдир бошқарувчилик қобилияти ҳам бор. Тезроқ танаввул қилсак деб лабини ялаб турганларга қараб:

-Бугун колбаса ва нон билан кифояланамиз, мана бу консервалар заҳирада турсин, ким билсин, бизни ҳали олдинда нималар кутмоқда, -деди ва дарҳол Ариан ва Виранга инглизча таржима қилди, улар тез -тез бош ирғаб маъқуллашди.
Самад чой қайнатди, Озод ва Илёс дастурхон ҳозирлади. Ҳаммалари иссиқ чой ичиб, қорнилари тўйиб, энди сал жонланиб суҳбатга киришишди.
Озод бошида пайқаганидек, Илёс банкда лавозимли ишда ишлаган экан. Айтишига кўра бошлиғи ўз нафси маҳсули бўлган катта камомадни унинг бўйнига қўйибди. Илёс уй -жой, машина ва бор -будидан айрилибди-ю, аммо озодликда қолганига шукур қилиб, ҳаммасини яна "ноль" дан бошлаш учун мусофирликни танлабди.
Самад етимхонадан чиққан экан. Ҳаёт қозонида қайнашда давом этаётган, аммо иродаси букилмаган, Аллоҳни таниган йигит экан. Ҳамма тушкунликка тушиб ўтирган бир пайтда у ибодатларини канда қилмай, хотиржам тутарди ўзини. Унинг феълида мўминларга хос сакинат бор эди.
Ҳамма ўз хаёлларига ғарқ бўлган бир пайтда Илёс ўйчан гап бошлади:
-Негадир шу дарахт кесиш учун келганимизга ишонмаяпман, -бир нуқтага тикилиб, сўзида давом этди, -Яна кечқурун кесармишмиз. Осон эканми, кундузи эплаш қийин бўлган ишку. Хавфсизлик қоидалари деган нарса бор. Дарахтни кечаси қулатиб бўлар эканми, унинг қулаш нуқтасини кундузи чамалаш қанча мушкул. Ўрмонда ярим тунда на свет на бирор ёруғлик бўлмаса. Маторли арранинг овози яширинча ишлаётган одамни ошкор қиладику, яна кечаси товушлар кундузгидан анча баланд эшитилади, -ўзига диққат билан тикилиб турган шерикларига қараб -Дарахт кесган одам ҳимоя кўзойнаги тақиши шарт, дарахт танасини арралаганда чиқадиган майда зарралар кўзни соғ қўядими?! Ҳимоя кўзойнаги билан кечаси иш қилиб бўларканми?! Унинг устига Россия қонунчилигида ноқонуний дарахт кесиш ўн икки йилгача озодликдан маҳрум этиш жазосига тортилиши мумкинлиги ҳақида ўқиган эдим. Ахир бу ўлканинг ўрмонлари дунё "ўпкаси" деб номланади. Менга ёқмаяпти бу нарсалар... Ёқмаяпти...

Озод унинг фикрини эшитиб, ақлига тан берди. Тўғри айтади. Кечаси қилиб бўладиган иш эмас. Аммо қоил, Илёс калласи бутун болага ўхшайди.

Нариги хонадан бир -иккита одеял топиб чиқиб ухламоққа ҳозирланишди. Озод уйига хабар беролмаганидан кўнгли алағда эди. Йўлларига кўз тикиб ўтирган онаизори, норасида гўдаклари ва ҳамиша жилмайиб турадиган Моҳидилини ўйлаб кетди. Уйқуси қочди.


https://t.me/Mahbuba_Bahodir_qizi

Дуо қилган яхшиларим, ростанам яхшиларсиз🥰
Илоҳим, эзгу тилакларингиз ўзингизга ҳам ҳамроҳ бўлсин. Катта раҳмат, бошим кўкка етди. Чарчоқ ҳам ариди😊

Айтганча 😊Ушбу қўшиқ муаллифи Бунёдбек Одилбеков ўқувчим бўлади. Она тили ва адабиётдан беш йил дарс берганман. Ҳозир анча танилиб қолган хонанда. Ўқувчилик йиллари Тошкентда ўтди. Асли Наманганлик.
9-синфда 2010-йиллар эди.. Бобораҳим Машрабнинг "Ўртар" ғазалини жонли куйлаганда бутун синф сел бўлиб эшитган эдик.
Омадини берсин.

Ассалому алайкум, хайрли кеч, яхшилар. Бугун дарсим икки сменада эди. Кеч бўлса ҳам асарни ёзмоққа шайландим, балки кутаётганлар бордир дея...
Сиз жуда кам деётган қисмларни ёзиш учун, қолаверса, бир сўз устида яъни кўнгил тўлмаганда уни муқобили билан алмаштириш учун талай вақт сарфланади. Таҳрирлаш учун ҳам. На илож имконим етганича ёзяпман. Сезган бўлсангиз, обуначиларни кўпайтиришга ҳам ҳаракат қилмаяпман. Мен учун муҳими, ҳозир шу асарни Аллоҳ қодир қилганича якунлаб олиш.
Бу мавзу, бу ўлка менга анча нотаниш муҳит ва жараёнлиги сабабли география ва иқлимни ўрганишим учун ҳам вақт сарфлашга тўғри келмоқда.Мен ҳам воқеани фақат эшитганман. Ахир, ўзим кўзим билан кўрмаган жойларимни ўқувчи кўз олдида жонлантиришим керак... Кеча анча пайтгача Коми Республикаси, Сыктывкар шаҳри Урал тоғлари ҳақидаги кўрсатувни кўрдим😊
Хуллас, қадрдонлар, ҳозирча борига барака...

18#

***
Озод ва шерикларини учириб юборай деган изғиринда яна бироз туришганда, қайдам, нима бўларди. Хайрият, новча уларни ёғочдан қурилган уйга бошлаб кирди. Бу ерга анчадан буён одам қадами етмаган шекилли, ҳамма ёқ чанг ва жуда ташқаридагичалик бўлмаса ҳам, совуқ эди. Устига оқ матолар ёпиб қўйилган эски диванга ўтиришга таклиф қилган новча, энг аввал, ким русчани яхши билишини сўради. Бодомқовоқ йигит ҳафсаласиз қўлини кўтарди. Новча қўл кўтарган йигитга йигитга қараб узоқ сўзлади, сўнг "таржима қил" деди.
Йигит қайси тилда сўзлашни билмай турувди, Озод унга қараб:

-Аввал ўзбекча тушунтиринг, -кейин ҳинд йигитларга ишора қилиб, буларга бир амаллаб уқтирармиз, -деди.

Қора қош йигит ҳам маъқуллади.
Хуллас, йигитлар бу ерга яқин ўрмонда дарахт кесиш билан шуғулланишар экан, уларнинг ҳужжати тўғри бўлгунга қадар яширинча, яъни ярим тунда ишлашларига тўғри келаркан. Қачон ҳужжатлари расмийлаштирилса, шунда кундузги ишга ўтишаркан. Унгача эса кундузи ҳеч кимга ташқарига чиқишга рухсат йўқ экан. Бу ерларда интернет алоқаси яхши эмас , фақат маҳаллий алоқа бор экан. Пул иш ҳажмига қараб тўланар экан. Ҳозир ўтин ёқиб, хонани иситиб ўтиришаркан. Кечроқ балки эртага овқат масаласи ҳал этилар экан.

Озод бу сўзларни эшитиб кўнгли ғаш тортди. Алоқа йўқ бўлса, кундузи худди маҳбусдек қамалиб ўтирса. Ишқилиб, охири бахайр бўлсинда.
Новча қайта -қайта ташқарига чиқмасликни уқтириб жўнаб кетди. Ажабланарлиси, атрофи ёғоч панжара билан ўралган ҳовлининг ёғоч эшигини ташқаридан қулфлади.
Ночорлик инсонларни тез бирлаштиради. Нима қилишни нима дейишни билмай лол-у ҳайрон қолган бешовлон энди бир -бири билан танишди. Бодомқовоқ йигитнинг исми
Илёс экан, Қора қош ўзини Самад деб таништирди. Ҳиндлар ака -ука экан, бири-Ариан, бирининг исми -Виран экан. Илёс инглиз тилини ҳам яхши билар экан. Бир пасда тиллашиб кетишди. Самад печкага ўтин қалади. Уй исиб, сал юзларига қизил югурди. Қарийиб бир суткадан бери туз тотганлари йўқ. Ҳамма ёқни титиб, ярим идишда озгина қуруқчой ва туздан бўлак ҳеч вақо топа олмадилар. Совуқ, унинг устига очликдан Озодни титроқ босди. Шерикларининг ҳам аҳволи ҳавас қиларли эмас. Кун ботди ҳамки Новчадан дарак йўқ. Демак, энди келмайди. Хона исиса ҳам Озод исимади. Кейин Олег амаки кетар олди шипшиб, иссиқ кийим солдим, дегани ёдига тушиб, жамадонини очмоққа уннади.
Беш ночор, беш мусофир очликдан гариришга ҳам мажоли келмай ер чизиб ўтирарди. Жамадонини очган Озод қичқириб юборди. Ҳаммалари ўгирилиб қарашди.
Жамадоннинг ичига солинган пахталик фуфайканинг ичи тўла консервалар, қанд, нон, колбаса ва сосискалар экан
Озоднинг кўзлари жиққа ёш эди.

Давоми бор...


Реакция -илҳом элчиси...

https://t.me/Mahbuba_Bahodir_qizi

Давоми

17#
***

Моҳидил тўлқинланиб гапираётган акасига термулиб, ўзининг ҳам ҳаваси ортди. Тадбиркорлик қонида бор эмасми, дарров ғоялар қуюлиб кела бошлади. Кўзлари чақнаб:
-Икки ёки уч сменада иш ташкил қилсак, бошқа ишда ишлаётган, эҳтиёжманд аёллар учун қўшимча даромад бўларди-да, -деди, ўзининг куни кеча қўшимча иш излаб, ижтимоий тармоқ эълонларини титгани эсига тушиб. Шамшод Моҳидилнинг дадиллашаётганидан қувониб:

-Ана! Жудаям зўр фикр, бўлмаса мен эрта -индин жойнинг ҳаракатини қилай, мутахассис ўргатувчи тайёр. Бир ҳафта бизнес тилида айтганда "мастер класс" ўтиб беради. Ускуналарни Хитойдан келтирадиган фирмалар билан гаплашаман. Сен ишчи кучи топишни ҳамда, иш графиги тузишни ҳаракатини қил, -деди.

Моҳидил ўйланиб туриб:

-Куёвингиз эшитса нима деркин-а, -деди.

-Нима дерди, ҳалол меҳнат, э ўйчи ўйини ўйлагунча, таваккалчи ишини битиради, Озоджон келса ўзим ёрдам сўрадим, шаҳарда яқиним бўлмаса, Моҳидил менга
ёрдамлашди дейман, кетдикми, олиб кетишингга кабоб буюртма қилгандим, тайёр бўлиб қолгандир, -деб, дастурхонга фотиҳа ўқиб қўзғалишди.

Акасини кузатган Моҳидилда бир оз аввал қалбини эгаллаб, дард-у дунёсини қоронғу қилган ғашлик тарқаб, қандайдир куч, эртанги кунга умид ва ишонч пайдо бўлган эди.
Дилнозани олиб уйга кириб борса, қайнонаси картошка арчиб ўтирган экан. Салом бериб, сўрашди-да, дарров чой қўйиб, Одилжонга ҳам ажратиб олиб қўйиб, кабобларни дастурхонга қўйди. Саволомуз тикилган қайнонасига гапни нимадан бошлашни билмай турдида, кейин овозига кўтаринки тус бериб:

-Шамшод акам, шаҳарда жуда катта иш бошлаб юбордилар.
Қадоқланган ширинлик чиқарадиган цех очмоқчи эканлар. Шунга сенинг номингга расмийлаштирсак, менинг фирмамнинг ҳужжатларига чалкашмаса, уйингдагилардан сўраб кўр, деб келган эканлар, -охирги жумлалари ялинчоқ оҳангда чиқди
Қайнонаси келинининг сўзларини бўлмай эшитиб, кейин мулойимлик ва ҳавас билан:

-Қандай яхши-я, биз нима ҳам дердик, омадини берсин, илоҳим, менинг болаларимга ҳам шуларнинг йўлини берсин, -деб юзига фотиҳа тортиб қўйди.
Моҳидил ҳам фотиҳага қўшилди ва бироз дадилланиб:

-Менга агар вақтинг бўлса иш бошқарувчи бўл, ҳарна қўшимча даромад деяптилар, -деб қайнонасининг оғзига термулди, -кейин шоша -пиша -Ўғлингиз рухсат бермаса керак-а, -деди.

-Рухсат бермай бор бўлсин, ўз жигарингизку бегонамиди, қани менбоп иш бўлса, ўзимоқ борардим, болам. Акангизга раҳмат, шунчалик қаватига оламан деса, шундай жигарлар бор кўксингдан итаради. Ёғ еганда ёт яхши ундайларга, қон ютганда қариндош. Озодга телефон қилиб берсангиз, ўзим ётиғи билан тушунтираман, -деди.
Моҳидил телефон сўзини эшитиб, уч кундан буён дараги йўқ эри ёдига тушиб кўнгли яна ғаш тортиб, лабини тишлади.

https://t.me/Mahbuba_Bahodir_qizi