Yoshligimdagi eng og'riqli jarohatimBunday kichik va katta jarohatlar hammamizda bor. "Men bolamni urmayman" kitobini o'qir ekanman. O'tmishga sayohat qilishimga to'g'ri keldi. Har doim ba'zi bir harakatlarimni, nega bunday o'ylashim haqida tushina olmasdim. Ba'zi savollarim javobsiz qolardi. Ongli ravishda bolalikdagi olgan jarohatlarni qabul qilsamda, ularni davolamagan edim.
4 yoki 5 yosh qizaloqman. Bog'chada, qizaloqlar o'rtasida tanlov bo'ldi. Qandaydir raqs tushdik, o'yin o'ynadik. Juda ko'p sovg'alar qo'yildi. Ayiqcha yana katta katta sovg'alar bor edi. Men ana shu ayiqchani olaman g'olib bo'laman deb o'ylagandim. Ammo oxirida u sovg'alarni bog'cha opani qiziga berishdi. Tanlovda bizga sochga taqqani rezinka berishdi xolos. Meni juda juda ayiqcha o'yinchog'im bo'lishini xoxlagandim
Yoshgina bo'lib adolatsizlik qurboni bo'ldim. O'sha o'sha tanlovlarda qatnasha olmadim.
3 yoshda opa bo'lganman. 5 yoki 6 yoshimda, singlimni ham bog'chaga berishgan. Singlimni bog'cha opasi qo'lidan tortib ovqatni so'kib yegizgani guvohi bo'ldim. Uyga borib dadamga uydagilarga aytib berdim. Bog'chada uydagilarim bilan noroziliklar bo'ldi.
Ertasi kuni bog'cha opa va boshqalar meni o'rtaga olib chaqimchilikda aybdordek gapirishdi. Chaqimchilik yomon odat deyishdi. Singlimni bog'cha opasi sovuq nigoh bilan har doim menga qarardi. Shundan so'ng, bog'chada darslarga yaxshi qatnasha olmay qo'ydim. Eng yaqin bilgan ustozimdan sovudim.
Maktabda, kollejda, univerda ustozlarda kuchli qo'rquv his qildim. Bu qo'rquvni o'zim sezardim. Ichimda hadik bo'lardi. To'g'ri qilyapmanmi? ...
Ozroq ta'sirlandim. Keyinroq yozaman
@MadinaKobulovna