ШАЙТОН ВА ОТАХОН ҲАҚИДА РИВОЯТ
Ривоят қилишларича, қадим замонда Султон ота исмли имон-эътиқобли бир киши яшаган экан. Бу инсон ўз нафсини бўйсундирган, сабр-тоқатли, қалби Яратганга шукроналарга тўла мўминлардан экан.
Кунларнинг бирида ул зот бемор биродарини зиёрат қилиш учун йўлга тушиб, дилда шукрона айтиб кетаётса - нохосдан қоқилиб йиқилибди. Султон ота дарров ўринларидан туриб, ўзларини ўнглаб олибди-да:
- Ё, АЛЛОҲ, ўзингга шукр, қариб-қартайсам ҳам ўз оёғим билан юрибман. Йиқилсам ҳам шикаст топмадим, - дея яна йўлда давом этибди.
Буни қарангки, яна бир неча қадам босгандан кейин, тағин йиқилибди. Султон ота яна ўзларини ўнглаб:
- Ё, АЛЛОҲ, ўзингга шукр, йиқилсам ҳам қаттиқ шикаст емадим, тиззам бироз шилинди-ю, қон чиқмади, таҳорат синмади, - дея кетаверибди.
Кутилмаганда у кишининг рўпарасидан юзига ниқоб тутган, бақувват бир йигит чиқиб келибди. Кеч кириб қолгани учун қўлига чироқ ҳам кўтариб олган экан. У отага ёрдамлашиб юборибди. Султон ота дўсти яшайдиган хонадонга етгач, йигитни дуо қилиш учун фотиҳага қўл очибди.
Шунда йигит:
- Ҳай, ҳай ота, мени дуо қилиб овора бўлиб юрманг, барибир ўтмайди, чунки мен – Шайтонман!” - дебди.
Султон ота ҳайрон бўлиб:
- Эй, бадбахт, агар сен шайтон бўлсанг нега менга яхшилик қилдинг? Ахир сенинг ишинг - бандаларга ёмонлик-ку?! - дебди.
Шунда шайтон бундай дебди:
- Эй Султон ота, тўғри биз шайтонлардан яхшилик кутиб бўлмайди, лекин сиз ўзингиз оч, муҳтож бўла туриб, ана шу иккита нонни хаста ва муҳтож биродарингиз учун олиб кетаётганингизни кўрган АЛЛОҲ фаришталарга “Қаранглар, анави бандам бир бемор кўнглини овлагани кетаяпти”, - дея сизга муҳаббат назарини солди. Мен эса ёниб кетдим. Сиз биринчи бор йиқилдингиз ва унга шукрона айтдингиз. Шунда АЛЛОҲ амр қилди: “Шу бандамнинг барча гуноҳларини кечдим. Умрининг охиригача гуноҳ қилса ҳам ёзманглар!” Мен бундан баттар ғазабга миндим. Сиз иккинчи марта йиқилиб, яна шукрона айтдингиз. Буни кўрган АЛЛОҲ яна амр қилди: “Шу бандамнинг етти пушти қилган гуноҳларини кечдим! Унга жаннатдан шундай жой тайёрлангки, ҳатто авлиёлар ҳавас қилсин!” Мен бундан баттар ёниб кетдим. Шошиб сизни манзилингизга етказишликка ошиқдим. Йўқса яна бир йиқилиб, шукрона келтирсангиз, АЛЛОҲ бутун бошли шаҳарнинг гуноҳини кечиб юбориши мумкин эди-да. Ахир мен Шайтонман, бунга йўл қўя олмайман! Шунинг учун Шайтонлигимни қилдим! Сизга яхшилик қилиш орқали бошқаларни гуноҳкорлигича сақлаб қолдим!
АЛЛОҲга бўлган муҳаббат ва шукроналик қалбларимизни ҳеч қачон тарк этмасин!
Интернетдан олинди.