Verwandlung| Эврилиш

Маргарет Митчелл "Шамолларда кетган хисларим " (ёки шамоллар билан кетганлар, унисённые ветром) романини ёзганида, у оёқ таги бўғин артрити билан оғриқни енгиш учун вақт ўтказиш мақсадида ёзишга қарор қилган эди.

"Шамол билан кетганлар" –асари бу нафақат китоб ва фильм – бу бор йўғи санъат асаригина эмас,бу дурдона асардир . Асар жаҳон адабиётининг шох асарларидан бири бўлиб, у маданий мерос мақомига эга , классика сифатида тан олинган, мактабларда ўрганиладиган катта асардир . Тарихчиларнинг фикрича, роман пайдо бўлиши натижасида уруш (жаҳон урушлари) дан олдинги тарихимиз ҳақидаги тасаввурларимиз мутлақо ўзгарган.

Бироқ, агар Маргарет Митчеллнинг оёқ таги бўғини артрити аниқланмаганида, бу асарлар пайдо бўлмас эди. Бир муддат у юра олмаган ва вақтини ўтказиш учун эри ҳар куни олиб келган китобларни ўқиган. Маргаретда аъло даражада адабий таъм бор эди ва у ўқиган китобларини доим танқид қиларди.

Охирида, унинг эри бундан чарчаб, навбатдаги китоб олиб келишини сўраганида, унга ёзув машинкасини совға қилиб, ҳазиллашиб шундай деган:
— «Пегги, агар сенга яхши китоб керак бўлса, нима учун уни ўзинг ёзиб чиқмайсан?»

Шундай қилиб, "Шамол билан кетганлар" романи ёзилди.

Маргарет Митчелл ҳеч қачон ёзувчи бўлишни истамаган. Унинг уйига меҳмонлар келганида, ўз қўлёзмасини ёстиқ остига ёки гилам тагига яшириб қўярди.
1929 йилга келиб, у тўлиқ соғайди ва ўз китобини ёзишни тугатди. Аммо у уни нашр этишни режалаштирмаган. Китоб аслида фақат ўн йил ўтгачгина чоп этилади.

Маргарет ўз асарини нашр этишга бир дўсти уни ҳеч қачон китоб ёза олмаслигини ҳазиллашиб айтганидан сўнг қарор қилади.

Натижа – миллионлаб нусхалар, 70 марта қайта нашр этиш, 37 та тилга таржима, Пулитцер мукофоти, 8 та «Оскар» олган фильм, машхур бўлиб кетган Скарлетт О’Харанинг унутилмас кучли аёл образи, "Бу ҳақда эртага ўйлайман" каби ўнлаб иқтибослар.
Машҳур бўлмаган, олдин деярли хеч ким танимаган хонадон бекаси бўлмиш оддий ўқимишли бир аёл Маргарет тўсатдан оламшумул машҳур ёзувчига айланди.

Бироқ у бундай яшин тезликда келган машҳурликка тайёр эмас эди. У журналистларга интервью бермасди ва китобхонлар билан учрашмасди. Маргарет омма олдида 1939 йилда, "Шамол билан кетганлар" фильмининг премьерасида кўриниш берди, ундан кейин эса яна ёпиқ ҳаётга қайтди.

Кўпчилик роман муаллифлигини Маргаретга эмас, бошқа кимгадир тааллуқли бўлганини исботлашга уринишди. Гап-сўзлар бўлдики, гўё унинг эри романни унинг ўрнига ёзган ёки Маргарет ўзининг марҳум бувиси Эннининг кундаликларини кўчириб чиққан.

Шундайми ёки бошқачами нима бўлган тақдирдаям Маргарет бошқа ҳеч нарса ёзмади. 1949 йил август ойида уни бир маст таксичи машинаси билан уриб кетди. Бу мудхиш воқеа,у кечаси, эри билан маҳаллий кинотеатрга йўл олган пайтда рўй берди.

Шу тариқа у тарихда биргина китоб муаллифи сифатида қолди.

Жон Марш унинг барча қоғозларини ёқиб юборди, фақат бир неча қўлёзма варақларини сақлаб қолди – эҳтимол, кимдир яна унинг муаллифлигига шубҳа қилмаслиги учун.