Гул сувга ошиқ бўлди...
Сувга:
-"Сени севаман"-деб айтди.
Сув:
-"Мен ҳам сени севаман"-деди.
Орадан бироз вақт ўтгандан кейин, такрор Гул Сувга:
-"Сени севаман"-деди.
Сув:
-"Мен ҳам сени севаман"-деди...
Гул касал бўлиб, сўлиб қолди...
Сув бу ҳолни кўриб чидолмасдан, табиб чақирди. Табиб Гулни яхшилаб текширгандан кейин, Гулга умидсиз боқди. Сув эса хавотирланиб:
-"Гулга нима бўлган экан?"-деб сўради...
Табиб эса:
-"Ҳеч нарса қилмаган, фақатгина Сувсиз қолибди"-деди...
Бундан шу нарса тушунилади ки, "Ишқ - фақатгина сени севаман!" - деб айтишликдан иборат эмас экан.
Ишқ - сенга ҳар нарсасини бера олишига ишонганинг бир инсонни севишликдир...
© Мавлоно Жалолиддин Румий
#Adabiyot_olami
@kitobiySatrlar🍃