#HayotdanHikoya #storytelling
📖
Alisher hikoyasiAlisher yoshligidan universitetda o‘qishni, arxitektor bo‘lishni orzu qilgan. U bolaligidan rasm chizar edi - yostig'i ostida uylar, ko'priklar, minoralar chizmalari tushirilgan qog'ozlar yotar va har oqshom yotishdan oldin u o'z loyihalari qanday amalga oshirilganini tasavvur qilar edi. Ammo uning orzusi chippakka chiqishni boshladi: uning oilasi kambag'al yashab, zo'rg'a kun kechirardi. Otasi Mahmud aka qurilishda ishlagan, onasi esa uy bekasi, kichik bolalarini boqish bilan band edi. Alisherning otasi ko'rgan
yagona yo'l u bilan Rossiyaga pul topish edi.Alisher taslim bo'lishni xohlamadi. Rossiyaga ketgach qurilish maydonchasida, og‘ir sharoitda, kuniga 12 soat mehnat qilsa ham, u bilim olish orzusidan voz kechmadi. G‘isht ko‘tarish va sement aralashtirish orasida u ko‘pincha soyada o‘tirar, telefoniga qarab, o‘qish imkoniyatlarini o‘rganardi. Bir kuni u onlayn ta'lim haqida, qanday qilib masofadan turib diplom olish mumkinligi haqidagi maqolaga duch keldi.
Bu fikr uning fikrlarini umid nuri kabi yoritib yubordi, lekin keyin u yangi muammoga duch keldi - pul yo'q edi.
U bu fikr haqida uzoq vaqt o'yladi. U otasidan o'qishga kirishi haqida so'radi, lekin Mahmud aka qovog'ini solib: - Buni unut, pulni quruq orzularga sarflamaslik kerak. - dedi. Ammo Alisher taslim bo‘lgisi kelmas edi. U qo'shimcha pul topish yo'lini topdi: u kechqurun yuk mashinalarini tushirishga yordam berardi va bir necha tungi smenalarda uhlamay ishladi. Nihoyat, bir necha kun mashaqqatli ishdan so'ng, u
birinchi semestr uchun pul yig'di.O'qish u tasavvur qilganidan ham qiyinroq bo'lib chiqdi. Kunduzi - har bir daqiqa kuch va chidamlilikni talab qiladigan qurilish, kechasi esa - leksiya va topshiriqlar. U darsliklarini ochishi bilan uxlab qolar edi va
har kuni ertalab charchagan holda uyg'onar edi. Ota o‘g‘lining dam olish va keyingi ish kuniga tayyorgarlik ko‘rish o‘rniga o‘qishga kuch sarflayotganini ko‘rib, kundan-kunga asabiylashib borardi.
Bir kuni ular o'rtasida jiddiy janjal bo'ldi. "Nima bema'nilik qilyapsan, bizga pul kerak, sen esa bu telefon bilan o'tirgandan ko'ra ko'proq yordam bersang yaxshi bo'lardi!". Otasining barcha urushganlari va tushunmovchiligiga qaramay, Alisher o'qishni davom ettirdi.
Ikkinchi kursda u o'z mutaxassisligi bo'yicha yarim kunlik
ish qidirishni boshladi. Uning orzusi hech bo'lmaganda arxitektura bilan bog'liq bo'lgan narsalarni topish, hatto yarim kunlik bo'lsa ham, uning harakatlari behuda emasligini his qilish edi. Ammo barcha urinishlar rad etish bilan yakunlandi - hamma joyda ular unda yo'q tajribani talab qilishdi. O'nlab urinishlardan so'ng, u nihoyat stajirovka taklifini oldi, ammo u maosh to'lanmaydigan stajirovka edi.
Bu haqda Alisher otasiga aytganida, Mahmud aka xo'rsinib qo'ydi: "Yana bu bema'nilikni boshladingmi, biz uy-joy va ovqat uchun pul to'lashimiz kerak!"- dedi. Ammo Alisher otasining noroziligiga qaramay, taklifni qabul qildi.
Amaliyot oyi uning uchun haqiqiy sinov edi. Korxona ishchilari dastlab unga
ishonchsizlik bilan qarashdi, lekin tez orada uning g'ayrati va iste'dodini payqadi. U rejalar tuzishga yordam berdi, yangi g'oyalarni berdi, garchi unga hech kim rasman pul to'lamasa ham. Bora-bora hamkasblari uning matonatini hurmat qila boshlashdi, boshlig‘i hatto uning bu sa’y-harakatlarini olqishladi.
Maosh to'lanmaydigan stajirovka tugagach,
unga ish haqi bilan yarim kunlik ishda qolish taklif qilindi. Bu burilish nuqtasi bo'ldi: Alisher nihoyat oldinga intilayotganidan faxrlanishi mumkin edi. Endi u oilasini boqib, o‘qishni davom ettirishi mumkin edi. Uning muvaffaqiyatini ko‘rgan otasi yumshab, hatto o‘g‘li bilan faxrlana boshladi, garchi u buni aytmasa ham.
Hozir Alisher 3-kurs talabasi va arxitektor yordamchisi bo‘lib ishlaydi. Oldinda hali ko'p qiyinchiliklar borligini biladi, lekin endi o'zidan shubhalanmaydi. Uning sabr-toqati va yaxshi kelajakka ishonchi tufayli uning orzusi bosqichma-bosqich haqiqatga aylanadi.
☎️ 940031001 | 999861001
Telegram |
Instagram | 🇷🇺
Telegram