Одамлар Ер юзини нафақат чиқиндилар ташлаб, дарахтларни кесиб, ҳайвонларни ўлдириб, балки ўзларининг очкўзликлари, ёмон ниятлари, нафратлари, фитна ва тажовузлари билан ҳам ифлослантиришади. Ернинг тоза муҳитини бузиб, яна ундан бойлик, мўл-кўлчилик, тинчлик кутишади...
Ўзини ўзи боқа олмайдиган ит-мушуклар қоқсуяк бўлиб ҳовлиларига овқат қидириб кирса, овқатга бўккан ҳолатда уларни тош билан уриб, қувишади, бир бурда нонга тенг қилишмайди. Лекин, жаннатдан умидлари катта...
Бир-бирларига ҳасад билан боқиб, тилларида ҳамдард бўлишади, ёнларидан кетишинг билан гўригга ғишт қалашади. Ҳеч қачон чиндан яхшилик тилашмайди. Лекин, жаннатдан умидлари катта...
Ўз овқат қозонлари қолиб, бировнинг кичкина қозончасига қошиқ тиқишади: яъни, бировнинг ҳаққини ейишга ҳаракат қилишади, иш жойларини олиб қўйишади, оилаларини бузишади. Лекин, жаннатдан умидлари катта...
Ер юзидаги энг хавфли жонзот—одамзод. Албатта, яхши, тоза ниятли инсонлар ҳам бор ва улар туфайли дунё ўз мувозанатини йўқотмай турибди. Лекин, улар камайиб бораётгани ҳам ҳақиқат. Шундай давом этса нималар бўлишини ўйласам қўрқиб кетаман. Ер юзини ифлослашдан тўҳташ керак.
@imaginative_girl