ХАМД жоме масжиди

ДАСТУРХОН

Ака бой-бадавлат эди. Ота-онасига  вақти-вақти билан совғалар илиниб турар,  укасининг қўлида яшаётган  падари ва волидасининг дори-дармонидан хабар оларди. Кексаларга яхши овқат керак, парвариш керак.  Ака  ҳадеб йўқлашдан чарчадими,  ота-онасини уйига олиб кетадиган бўлди.  Уканинг юрак-бағри эзилиб қолди, аммо начора, қўли калталик қурсин.

Қариялар катта ўғилнинг уйида бекам-у кўст яшадилар, вақти соати етиб вафот этганда ҳам сўнгги манзилга аканинг уйидан кузатилдилар.

Бу пайтга келиб уканинг ҳам ишлари юришиб қолди. Уй-жойини эпақага келтирди, дастурхони ҳам тўкин бўлиб қолди, аммо энди ота-онаси йўқ...

Бир куни ака казо-казо меҳмонлар орасида мамнуният билан сўз қотди.
— Яхшиям ота-онамнинг хизматларини қилиб қолган эканман, армон бўлиб қолмади.
Ука бошини эгди. Қўли калталик қурсин.

Йиллар йилларни қувиб ўтаверди.
Ака ҳам кексайиб қолди. Катта ўғли бегона юртларга кетиб дом-дараксиз кетди, кичик келини аёли билан чиқиша олмай эрини уйдан олиб чиқиб кетди. Мана ота-онасидан хабар олмаганига ҳам бир ой бўлди.
"Мен ота-онамни парвариш қилдим-ку, нега болаларимдан қайтмади!" Охирги пайтлар шуни кўп ўйлай бошлади.
Укасининг болалари мўмин-қобил бўлди. Оёққа туриб олган иниси ҳозир элнинг олди.

Аёли инқиллаб, гапириб-гапириб олдига овқат қўйди.
—Келин олиб ёлчимадим. Ҳалиям  хизматкорман. Ўзим соғ бўлсам ҳам майли эди...
Эри кўп гап  айтгиси келди; бир маҳаллар бу уйда хизматкорлар ишлаганини, ёшлигида сайр-у саёҳатларга олиб борганини... Ҳа, майли,  мол-давлат ҳам қўлнинг кири экан, бугун сенда,  эртага бошқа бировда. Бу дунё кимга вафо қилибдики...

Кампирининг жағи тинай демасди. Овқат ҳам заҳар бўлди. Ўрнидан туриб, устига камзулини илди-ю, эшикка йўл олди. Негадир укаси билан гаплашгиси келди.

Ота-онасидан қолган файзли уйлар кейинги пайтларда таъмирдан чиқиб замонавий тус олган. Қўш келинлар ҳовлида хизмат қилиб юрарди. Уларнинг саломига алик оларкан, ичкаридан  таниш овозни эшитган укаси чиқди. Қучоқлашиб кўришдилар. Чой дамлаб келган келинлар ҳам, укасининг аёли ҳам жигарларни ёлғиз қўйдилар.
—Ҳеч ота-онамизни туш кўрасанми?
—Ҳа,— деди ука секин гап бошлаб
—Кўп кўраман, Қуръон ҳатм қилиб якунласам, Рамазон ойларида эрталабгача дуо қилиб, истиғфор айтиб уларнинг руҳида бахшида қилсам...
— Мен эса сира кўрмайман...
Анча ўтирдилар. Ота-оналарини, болаликларини хотирладилар.

Ака ҳазонларни бир-босиб ортга қайтаркан ўзи учун қачонлардан бери қидираётган бир ҳақиқатни топган эди. Ўшанда ота-онаси унинг уйида яшашни истамаган, ўз уйида ўтиришни, сўнгги йўлга ҳам ўз уйидан чиқишни истаганди. У эса қайсарлик билан уларни уйда тутиб турарди. Бир сафар отаси ялинчоқ оҳангда
—Ўғлим,  ўз уйимга олиб бор, — деди.
—У ерда нима еб ичасизлар? Қандай яшаётганингизни кўрдим-ку! Иссиқ уй, тайёр овқат, ўтиравермайсизларми?
Чол  индамади, кейин журъатсиз оҳангда қўшиб қўйди
— Бизни уйимизга олиб бориб, ўзинг хабар олиб турсанг бўлмайдими? "Ош-овқат, дори дармонимизни ҳам уйимизга олиб бориб бер",  демоқчи бўлди, аммо айтолмади.

" Ўшанда ота-онамни қийнаб қўйган эканман. Уларга яхшилик қиляпман деб ўйлаганман, ўзимча. "

Уйга кирди-ю, таҳорат олди  кейин жойнамозини кўтариб, хонасига кирди...

Тонгга яқин кўзи илинибди.
Юраги гупиллаб ўтирар экан, кўрган тушини эслашга ҳаракат қилди.
"Ўғлим, юборган дастурхонинг  келди,  бериб юборган кўрпанг ҳам иссиққина экан, раҳмат!"

Ака кўз ёшлари қуйилиб келаркан укасининг муваффақияти сабабини топгандек бўлди...

Хулоса.
Сизчи СИЗ тушиндингизми ?


КЎНГИЛ ЯҚИНЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!

https://t.me/hamd_masjidi

Оёғи асалга ботиб қолган пашша

Дарё тарафдан келган пашша бир чеккада асал тўла косани кўриб қолди. У завқланиб, жон-дили билан асалга ўзини урди. Бундай лаззатли таомни шоҳ ҳам, гадо ҳам емаган деб, пашша асални еяверди. Пашша асални ўртасидан еган эди, тўйиб қолиб, четга чиқмоқчи эди, оёғи оғирлашди. Чиқишга ҳаракат қилган сари баттар аҳволи оғирлашар эди. Биз ҳам баъзан очкўзлик қилиб, чуқурга, чоҳга тушиб қоламиз. Бақириб-чақирсак бизни эгамнинг қаҳри ўлдиради. Агар ҳаддимизни билмасак, бизни асалнинг заҳри ўлдиради. Агар бировга бир жав~ арпа берсак, иккита қилиб қайтаришни истаймиз. Ширин бўй-ҳидни мол, дунё ичидан эмас, мол-дунёнинг ташқарисидан излайлик. Бу водийда инсон бир нафас ҳам ғамдан фориғ бўлмайди. Бу водийда мард ўзидан ўзгага суянмайди. Эй, дунё молига ошуфта, маҳлиё бўлган одам, булар орасида сенинг қўл-оёғинг асалга ботгандай, ҳолинг оғирлашади. Бас, бу ёзада-чўлда оғир юкларингни камайтир. Жону дилингни мол-дунё занги-ташвишларидан озод қил. Агар мол-дунёга сажда қилсанг мушрик бўласан, мушриклардай энг ғофил бандалардан бўласан. Фақр йўлига жонингни соч ва дилингни бағишла. Ана шунда Истиғно водийсига етиб, ҳар қандай муҳтожликдан қутуласан.

"Мантиқ ут-тайр"дан.

https://t.me/hamd_masjidi

Қабр зиёратида тиловат қилиш мустаҳаб амал

Имом Нававий раҳимаҳуллоҳ "Шарҳул муҳаззаб"да айтадилар:

يستحب لزائر القبور أن يقرأ ما تيسر من القرآن ويدعو لهم عقبها نص عليه الشافعي ، واتفق عليه الأصحاب ، وزاد في موضع آخر ، وإن ختموا القرآن على القبر كان أفضل .

яъни: "Қабрларни зиёрат қилувчи инсон муяссар бўлганча Қуръон ўқиши ва тиловат сўнгида уларнинг ҳақига дуо қилиши мустаҳаб амалдир. Имом Шофеъий шу гапни айтган ва асҳоблари ҳам шунга иттифоқ қилишган". Ушбу китобнинг бошқа ўрнида шундай деган: "Қабр олдида Қуръонни хатм қилишса ҳам афзалдир".

📚Ҳофиз Жалолиддин Суютийнинг "Шарҳус судуур бишарҳи ҳаалил мавта вал қубуур" китоби, 311-бет.

КЎНГИЛ ЯҚИНЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!


https://t.me/hamd_masjidi

​​​РАСУЛУЛЛОҲГА МУШТОҚ ҚАЛБЛАР УЧУН

Пешволаримизни ёзишича, кимдир Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни тушида кўриш хоҳласа, пайшанба кунидан жума кунига ўтар кечаси икки ракат нафл намози ўқисин. Унинг ҳар бир ракатида “Фотиҳа” сурасидан кейин ўн бир марта “Оятал курсий”ни ва ўн бир марта “Ихлос” сурасини тиловат қилсин. Намоздан кейин уч юз марта қуйидаги салавотни ўқисин:

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ وَعَلَى آلِهِ وَاَصْحَابِهِ وبارك وَسَلِّمْ.

Ўқилиши: Аллооҳумма солли ъалаа Муҳаммадин Набиййил уммиййи ва ъалаа аалиҳи ва асҳаабиҳи ва баарик ва саллим.

Маъноси: Аллоҳим! Уммий пайғамбар Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга, (У кишининг) оиласига ва саҳобийларига баракотинг ҳамда салавоту саломларинг бўлсин.

Ушбу амални кимдир бир неча бор такрор-такрор қилса, ин ша Аллоҳ Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни тушида кўриш насиб қилади.

Эслатма: Бу амални қилувчи киши Расулуллоҳни чин дилдан кўришни хоҳлаши ва гуноҳлардан тийилиши шарт қилинади.

Муҳаммад Тақий Усмонийнинг “Ислоҳи хутубот” китоби (Ж. 6. – Б. 104-1050).

☝️КЎНГИЛ ЯҚИНЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!

https://t.me/hamd_masjidi