Чўчқа босиб кетди менинг боғимни,
Бири-биридан оқ, семиз чўчқалар.
Нон сўраб ялайди ҳаммаёғимни,
Ҳеч тўйдим демайди бу гўрсўхталар.
Ерларга юмалаб чинқирар хуррам,
Пайҳон қилиб чаман гулзорларимни.
Бузади, тер тукиб мен неки қурсам,
Кезади муқаддас мозорларимни.
Қандай олишайин чўчқалар билан,
Уларнинг аждарлар билан эти бир.
Уларнинг туси бир бочкалар билан,
Уларнинг калласи билан кети бир!..
Чўчқа босиб кетди менинг боғимни,
Бири-биридан оқ, семиз чўчқалар.
Кўппаклардай талаб ҳаммаёғимни,
Ҳеч тўйдим демайди бу гўрсўхталар.
Бечора махлуқ деб раҳмим келганди,
Ёмонлик йўқ эди асло дилимда.
Боғимни-ку вайрон қилганди, аммо
Хўриллаб гапир дер менинг тилимда.
Эвоҳ, чўчқалардан безорман бу кун,
Алам гулханида ёнмоқда ичим.
Оллоҳ, Оллоҳ, ўзинг бир чора қилгин,
Менинг чўчқаларга етмайди кучим.
Муҳаммад Юсуф
https://t.me/Gallaorollik_yoshlar