Azimjon's Fikrlog

Tush ko'rdim.

Tushdan faqat 3ta so'z esimda qoldi.

Yaxshilik ham omonatdir.

Bir qarashda bu so'zlar siz uchun qilingan yaxshiliklar ham aslida omonat, qaytarishingiz kerakligi anglatadi. Onangiz, otaningiz va yaqinlaringiz siz uchun qilgan yaxshiliklarini ularni tirikliklarida qaytarishga urinishiz kerakligini anglatsa...

Ikkinchi tarafdan siz qilgan yaxshiliklaringiz ham bir omonat ekani va bir kuni buning ham ajri borligini anglatar...

Lekin men uchun bu gap yanada kattaroq ma'noga ega bo'ldi. Aynan o'sha tush oldidan Allohdan yaxshilik so'rab duo qilganim va uning yaxshiligiga muhtoj ekanligimni his qilganim bo'ldi.

Hozirgi yaxshiliklarni o'zini sanab sanog'iga yetmadim. Yaxshilik ham aslida omonat ekanligi va omonatning o'zi ham javobgarlik bilan kelishini his qilib...

Uyg'ondim.

So’ngi 5 yil ichida Toshkentga 5 marta borgan bo’lsam, 5 martasida ham kasal bo’ldim. Yozda borganda ham, qishda borganda ham.

Oxirigi martasida, ya’ni 2024 dekabrda kasal bo’lganim, yanvar tugayapti - hali ham men bilan.

Nega ko’p kasal bo’lamiz. Nega dorixonalarimiz bunchalar ko’p. Kapitalizm?

Kecha sinus’larim og’rishni boshladi. Litseyda trigonometriya o’qib yurgan paytlarim esimga tushib ketdi. O’sha paytlar o’tkir frontit bo’lib, 18 yoshga to’lishimga 2 oy qolganida bolalar shifoxonasida 1 oyga yaqin yotgandim. Yaxshi qarashgandi, tuzalib chiqqandim.

19 yoshimda qayta frontit bilan chalinganimda bu gal katta bollar yotadigan Ibn Sino nomidagi 1-shahar shifoxonasiga tushib qolib, 3-4 kun yotib yaxshi bo’lmaganim uchun boshingni yoramiz degan (qosh tarafdan). Bu eski usul, ommaviy-zamonaviy usullarni ishlating deganimda shifokor “menga aql o’rgatma” deb aytgan. O’lib qolsam davoyim yo’q deb yozib berib kasalxonadan chiqib ketganman.

Xullas shu kunlar yana qaytgandek bo’ldi. Shifokor ko’rigidan qaytyapman, yana o’sha qadrdon bo’lib qolgan sinupret yozib berdi.

Kasal bo’lmang.

O’zbek tilidagi ko’p so’zlarimiz Arab tilidan olinganligi yangilik emas.

Arab tilida “Fuqara’” so’zi “faqir”, “kambag’al”, “hech vaqosi yo’q” degani. Bizdagi “Fuqaro” so’zi shu so’zdan kelib chiqqanligi o’ylantirib qo’ydi.

Baytulloh yaqinida ayamni kutib turganimda, qo’riqchi kelib — “La intizar” dedi. Bu shunchaki “kutma” degani, “intizor bo’lma, ayang kelmaydi” degani emas.

Naqd pulim tugab, sotuvchiga viza kartamni ko’rsatgadim, ko’rib qo’rqib ketib — “Zarar!” dedi.

Masjid yerlari ko’pi kafellangan. Yomg’irda ketayotsam bir amaki rezinali oyoq kiyimimni ko’rsatib — “Xatar, xatar!” dedi.

Rezyume’ni o’zgartirish vaqti keldi.

Makka’da sotuvchiga qiynalib Arabchada gapirsam meni tushunmadi.

Keyin meni qiynalishimni ko’rib o’zi O’zbekcha gapirvordi.

Dildan suhbat qurdik.

O’zbekchani YouTube ko’rib o’rgandim dedi. Do’stlarim bor Namangan, Andijon, Farg’onadan deydi.

Makka’ga qo’rqmay boraverasizlar. Biz Arab tilini o’rgangunimizcha Makka’dagilar O’zbekchani o’rganib bo’libdi.