Maktub«S. ga...»Bizni uchrashtirdi poyezd bekati,
Esimda bahorning salqin tonglari,
Yõlimiz bir edi sõng manzilimiz,
Biz birga ketardik ikki begona.
Kunlar bir birini quvib yetolmas,
Kõrishish baxt edi poyezd bekatda,
Sen meni kõrganda jilmayar eding,
Men seni kõrganda telbavor edim.
Tanishdik, kõrishdik, kõp suhbat qurdik,
Gõyo mast bõlgandik ishq sharobidan,
Tunlarimiz tongga ulanar edi,
Biz baxtdan sarxushtdik bahor oyida.
Bahor… bahor kelgan edi qalbimga gõyo,
Mastlik oğushida kõr bõlib sevdik,
Hech ğubor kõrmadik bir birimizda,
Eng katta ayblarga kõzimiz yumdik.
Ishondim, sõz berding, Sevdim…
Bahorning vaqtincha ifori eding,
Qõllarimdan tutib kõzimga boqib,
«Kõngil qõyolmadim» dedinggu ketding.
Iyun jazirama issiq kunlari,
Atrof bilan birga qalbim yoqardi,
Aybsiz aybdor edim sening kõnglingda,
Men yana qolgandim poyezd bekatda.
Mastlik tarqagandi kõzlar ochildi,
Kimni deb nimalar qilibman afsus,
Sen menga uch oylik dars bõlib kelding.
Eh, Azobdan, aldovdan, xudbinliklardan…
Bir katta qulf osdim kõnglim uyiga,
Va katta harf bilan yozdim men unga,
«Vaqtincha bahorlar kirmas qalbimga».
M
26 sentabr, 2023 yil.
@ahmadali_writer