#Saboqlar
Bir kuni eshik taqilladi. Chiqib qarasa, Umar ibn Xattob roziyallohu anhu turibdi. Xalifa quyidagicha gap boshladi: “So‘zimni tingla. Seni tanimayman. Lekin mana bu ot sotuvchi o‘zi bilan mening oramda hukm chiqarib berishingni so‘ramoqda. Shunday ekan, uyimga yur”, dedi.
Shurayh: “Allohga qasamki, haq talashuvchilardan biror-birining uyiga bormayman, hatto u xalifa bo‘lsa ham”, dedi. Umar ibn Xattob Shurayhga nazar solar ekan, uning saboti va mantiqidan hayratlandi. Keyin hammalari Shurayhning xonadoniga kirishdi.
Ot sotuvchi: “Mo‘minlar amiri mendan ot xarid qildi. Bir necha daqiqadan keyin otni keltirib, pulini qaytarib berishimni talab qildi”, dedi. Umar ibn Xattob: “Ha, rost. Lekin u kasal otni sotib, meni aldadi”, dedi. Shurayh xalifadan: “Otni sotib olayotganingizda unda kasallik alomatlari bormidi?” deya so‘radi. Hazrat Umar: “Yo‘q”, dedi.
Shurayh: “U holda sotib olgan narsangizni olib keting yoki sotib olganingizni qaytarib bering”, dedi. Hazrat Umar: “Bu bilan nima demoqchisan?” deb so‘radi. Shurayh bunday izoh berdi: “Ya’ni sotuvchida sizning haqingiz yo‘q. Yoki otni hoziroq olib ketasiz, yoki egasiga olgan vaqtingizdagi kabi salomat topshirasiz”.
Hazrat Umar sukut saqladi. Shurayhning mantiqi va shijoati haqida fikrlab: “Allohga qasamki, sen qandayin ham yaxshi qozisan. Ushbu hikmatni qayerdan keltirding?” deb so‘radi. Shurayh: Qur’oni Karim va sunnati mutahharodagi adolat haqidagi hukmlarni o‘n yetti yil o‘rgandim”, dedi. Shundan so‘ng xalifa uni Kufaga qozi etib tayinladi.
- "Oshnolar va tashnalar" kitobidan
📚 @e_kutubxona
Adolat ilmidan saboqlar
Bir kuni eshik taqilladi. Chiqib qarasa, Umar ibn Xattob roziyallohu anhu turibdi. Xalifa quyidagicha gap boshladi: “So‘zimni tingla. Seni tanimayman. Lekin mana bu ot sotuvchi o‘zi bilan mening oramda hukm chiqarib berishingni so‘ramoqda. Shunday ekan, uyimga yur”, dedi.
Shurayh: “Allohga qasamki, haq talashuvchilardan biror-birining uyiga bormayman, hatto u xalifa bo‘lsa ham”, dedi. Umar ibn Xattob Shurayhga nazar solar ekan, uning saboti va mantiqidan hayratlandi. Keyin hammalari Shurayhning xonadoniga kirishdi.
Ot sotuvchi: “Mo‘minlar amiri mendan ot xarid qildi. Bir necha daqiqadan keyin otni keltirib, pulini qaytarib berishimni talab qildi”, dedi. Umar ibn Xattob: “Ha, rost. Lekin u kasal otni sotib, meni aldadi”, dedi. Shurayh xalifadan: “Otni sotib olayotganingizda unda kasallik alomatlari bormidi?” deya so‘radi. Hazrat Umar: “Yo‘q”, dedi.
Shurayh: “U holda sotib olgan narsangizni olib keting yoki sotib olganingizni qaytarib bering”, dedi. Hazrat Umar: “Bu bilan nima demoqchisan?” deb so‘radi. Shurayh bunday izoh berdi: “Ya’ni sotuvchida sizning haqingiz yo‘q. Yoki otni hoziroq olib ketasiz, yoki egasiga olgan vaqtingizdagi kabi salomat topshirasiz”.
Hazrat Umar sukut saqladi. Shurayhning mantiqi va shijoati haqida fikrlab: “Allohga qasamki, sen qandayin ham yaxshi qozisan. Ushbu hikmatni qayerdan keltirding?” deb so‘radi. Shurayh: Qur’oni Karim va sunnati mutahharodagi adolat haqidagi hukmlarni o‘n yetti yil o‘rgandim”, dedi. Shundan so‘ng xalifa uni Kufaga qozi etib tayinladi.
- "Oshnolar va tashnalar" kitobidan
📚 @e_kutubxona