хаёлпараст.
Мен бир қарорга кела олмайман, шунинг учун қачондир ҳамма нарса ўз-ўзидан амалга ошишига умид қилиб, вақтимни беҳуда сарфлаяпман. Болалик кабими? Хўш, нега мен эртага нима бўлишини келажак ҳақида ўйламасдан , хозирги кунимни хоҳлаганча ўтказа олмайман, мен ҳозир яшамоқчи бўлган дақиқаларда яшашни хоҳлайман. Хўш, бу ҳаёт, шунинг учун уни хоҳлаганимча яшашимга рухсат беринг. Ахир, бу биз учун ҳамма нарса кечириладиган ёшлик даври эдику , нега уни кўкка совуряпман
💔 - албатта, болалар. Атрофда аллақачон катталарга айланган жуда кўп болалар бор. уларга одатлар, фикрлар, ҳис-туйғуларни хаётни ўзи берди, қандай яшаш кераклигини, нима қилиш ва нима қилмаслик кераклигини айтди, тақиқларни белгилади, лекин бу кичкина қалбга фақат , дўстлар, сирлар, мултфилмлар, кулгулар керак эди. Баъзи болалар вақт ўтиши билан чегараларни кесиб ўтишни тўхтатадилар, чунки улар ўша «болалик» ни бутунлай йўқотдилар ва ҳали ҳам курашаётган болалар бунинг учун фақат танбеҳ, ҳақорат ва кўз ёшлар олади. бу дунёда ҳамма нарса жуда мураккаб ва улар шунчаки бардош бера олмайдилар, чунки сиз ҳозир хоҳлаганингиздек эмас, балки бошқалар хохлаганидек бўлишингиз керак.