Отангиз ҳаёт бўлса вақтида қадрланг, чунки кейинги пушаймон ҳеч қачон сизга дўст бўлиб қолмайди.
Агар ўтган умрим сал ортга қайтса,
Ҳаётни сал авраб алдаб кўрардим.
Майлидa шу умрим тенг ярмим кетса,
Дадамнинг ёнида кўпроқ бўлардим.
Эртадан кечгача оёғин босиб,
Ёқтирган нарсасин олиб берардим.
Бир оғиз сўзига меҳримни осиб,
Ҳамма буйруғига бўйин эгардим.
“Ўғлим” дердиларда сал кулгу билан,
“Кўчада кўп юрманг ҳавотир қилиб.
Эҳтиёт бўлинг-а, ўтинчим сиздан,
Мендан кейин кетинг, болам ишқилиб.”
Қўллари сал қадоқ, елкалари кенг,
Сочлари салгина қировга тўлган.
Отам яхши эди, дунёдаги энг..
Сахий ва қахрамон инсоним бўлган.
Йўқотиб қўйдиму, тинчим йўқолди,
Ҳар куни излайман отажонимни.
Соғинч соғлиғимга чангини солди,
Қайтиб бер Художон бузрукворимни.
Юрак сўзларим шундай мени:
Яхши кўрарканман билдим яқинда.
Қадрингиз шу қадар билинди менга,
Олиб қололмадим, эҳ аттанг, нега?
Дадажон, дунёга сиғмай кетяпман,
Йўқотиш энг оғир мусибат экан.
Яшасин отасин ҳурматин қилган,
Кимни дадаси бор омади кулган.
Дадажон соғиндим, алам ютяпман.
Соғиндим падарим сизни жудаям.
Йўқлигингиз менга қиляпти алам,
Юрагимни босиб қўйди оғир ғам.
Дадажон, дунёга сиғмай кетяпман,
Ҳалиям излайман қаерда бўлсам.
Энтикаман гоҳи, дўстингиз кўрсам,
Қисмат деб индамай борига кўнсам.
Дадажон, дунёга сиғмай кетяпман,
Оғир гапирмасдан яшаб ўтдингиз.
Роҳатли кунларни қанча кутдингиз,
Сўнги манзилга ҳам кулиб кетдингиз.
Дадажон, дунёга сиғмай кетяпман,
Дердингиз ҳалол бўл, бўлма гунохкор.
Давлатга ўрганма, бари риёкор,
Сиз каби бўлай деб уриндим такрор.
Дадажон, дунёга сиғмай кетяпман.
Уйнинг тўрисида осилган суръат,
Йиғлаб ҳам оламан келганда фурсат.
Тагига ёзилган кичик жумла хат:
Мен сизлардан рози бўлиб кетяпман!
Дадаси борларни бахтли биламан,
Тўғриси уларга ҳавас қиламан.
Сизни бор деганча ҳаёл сураман,
Дадажон, дунёга сиғмай кетяпман.
Ота қанот экан учмоқчи бўлсанг,
Ёки орзуларни қучмоқчи бўлсанг,
Отангни қадрла одамзот бўлсанг,
Бугун билганимдан шуни айтяпман.
😎
@baxtliayol_baxtlioila