АНАМ – КӘАБАМ

Аллам, кеширгейсең кетсем қатаға,
Жасаў қыйын саған нағыз қул болып.
Аўзына ас салып ата-анамның,
Хызмет етеалмаппан дурыслы ул болып.

Отыз күн ораза, бес ўақ намазын,
Есимде, олар ҳеш қылмаған кенде.
Қулай түспесем де бул жолға, бирақ,
Жүдә бир жырақлап кетпеспен мен де.

Ат сабылтып жүрип шаба-шап пенен,
Қашшан еллиден де кетиппен өтип.
Ендиги жағында буйыртса тәғдир,
Жасарман Қудайға қулшылық етип.

Анаң – Кәабаң деген муқаддес сөзге,
Ҳәм қарыз, ҳәм парыз қылмағым әмел.
Намазға жығылып, Ҳаққа сыйынып,
Дуўалар етпектен бар бираз тәмем.

Диний илим-ҳикмет, о дүнья түўе,
Еле бу дүньядан билгенлерим аз.
Лекин, анам қәбири “Ийшан қала”ға,
Жүз тутсам керекти оқысам намаз.

Х.Дәўлетназаров
“Ашық болып жасаң” китабынан (383-384-б) Нөкис. “Билим” 2011.

Канал: @X_Dauletnazarov