Men hech qachon hech kim uchun eng zoʻri boʻla olmadim. Na oilamda, na doʻstlikda, na ishda, oʻqishda, na sevgida va oʻzimda. Oʻzim uchun ham eng yaxshisi boʻla olmadim.
Oʻzimni hech narsaga e'tibor bermaydigan odamdek tutdimu, lekin kechasi oʻzim bilan oʻzim qolganimda faqat oʻsha aytilgan gaplarni oʻylayveradigan odam boʻldim. Kimdir menga ozroq befarqlik qilsa "Nima notoʻgʻri qildim?" deb oʻyladim, lekin oʻzimni befarqdek tutdim. Xafa boʻlmadim derdimu, juda koʻp oʻylayverib oʻzimni yeb bitiraverdim. Va oxirida baribir men yutqazaverdim.
Doʻstlikda ham eng yaxshisi boʻla olmadim. Shuncha tanish orttirdimu, lekin qiyin kunimda rostan ham yonimda turib, yelkasini tutadigan birini topa olmadim. Ular uchun ham xuddi shunaqa doʻst boʻldim, yonida turolmadim. Va oxirida faqat men yutqazaverdim.
Ertaga kelishini kutib yashashni odat tusiga kiritdim. Lekin ertaga hech qachon kelmasligini tan olgim kelmadi. Oʻzim nimani xohlashimni ham anglay olmay qoldim. Ming xil narsani oʻylayverib, qoʻlimda bor imkoniyatlarni ham boy berganimni anglaganimda kech edi. Oxirida yutqazgan baribir oʻzim edim.
Oʻzimni gʻururli odamdek tutaverdim. Hech kimdan yordam soʻragim kelmadi, "hammasini oʻzim eplayman" degan xayol bilan yoʻlimda davom etaverdim. Lekin kimdir menga yordam berishi, yoki maslahat berishi meni hozirgidan ham koʻproq harakatlantirishi mumkinligini keyin angladim va yana yutqazgan oʻzim edim.
"Men yaxshiroq boʻlishim kerak" deyaverdim va faqat ideal odam boʻlishga harakat qildim. Lekin oʻzimni shunchaki yaxshi koʻrish haqida butunlay unutdim. Hech qanaqa mukammalliksiz, oddiygina oʻzim haqida hech ham oʻylab koʻrmadim va yana oʻzim yutqazaverdim.
Koʻp e'tibor berdimu, lekin shunga yarasha javob olmadim. Faqat foydalanilgan odamlar qatorida boʻlib qolaverdim. Haddan tashqari yaxshi boʻlish yaxshi emasligini anglaganimda esa ancha narsani oʻtkazib yuborgan edim va oxirida yutqazgan baribir oʻzim boʻlib qolaverdim.
Ideal inson qidiraverdim va standartalarimni baland qoʻyaverdim. Lekin oʻzim shunga mos boʻlish haqida kam qaygʻurdim. Koʻp narsa kutdim, lekin shunga mos boʻla olish haqida juda kam oʻyladim. Oʻzimni koʻp harakat qiladigan odamdek tutdim, lekin ba'zida joyimdan turishga erinadigan darajada ekanligimni yashirdim, men va men oʻrtasidagi jangda charchadim va oxirida baribir oʻzim yutqazaverdim.
Oxirida baribir oʻzimiz bilan oʻzimiz qolamiz, hammasi uchun oʻzimiz javob beramiz va faqatgina oxirida oʻzimiz yutqazaveramiz.