🌹 Tabrizlik Shams 🌹 | Shams Tabriziy | Oshiqlarga salom bo'lsin 🌹

МЕҲРНИ КУТМАНГ

Меҳр-муҳаббат бировдан бировга бериладиган ходиса эмас. Агар икки киши ҳам бир-биридан меҳр келишини кутса, бу ҳар иккисининг ҳам меҳр жиҳатидан бўмбўш эканини кўрсатади - бунақада муҳаббат ўз ўзидан бор бўлиши мумкинми?

Икки киши меҳрни бир биридан келишини кутаётган бўлса, у ҳолда ҳар иккиси ҳам севги бобида биргаликда бахтсиз эканини кўрсатади. Илгари айрим-айрим бахтсиз бўлган инсонлар энди биргаликда бахтсиз бўладилар. Ва шу ҳам эсингизда турсинки, икки киши бирга бахтсиз бўлиши, бу бахтсизликнинг шунчаки оддий қўшилгани бўлмайди, балки кўпайтирилгани бўлади...

Ошо
@Tabrizlik_Shams - Ошиқларга салом бўлсин 🌹

Mодомики инсон ашрафи махлуқот экан, ташлаган ҳар қадамда Аллоҳнинг ер юзидаги халифаси эканлигини хотирлаб ва шунга муносиб равишда ҳаракат қилмоғи лозим.

Инсон йўқчиликга дучор бўлса, туҳматга учраса, ҳибсга кирса, ҳатто асирга тушса ҳам, ўзини янада боши тик, кўзи пок, кўнгли хотиржаъм бир халифадек тутишдан воз кечмаслиги керак.

Шамс Табризий
@Tabrizlik_Shams - Ошиқларга салом бўлсин 🌹

Қаердаки нафрат, сохтакорлик, алам бўлса, тушунмовчиликлар ҳам ўша ерда бўлади. Инсонда саъвия қанча теран (тушунчалари кенг) бўлса, дўстлари ҳам шунча кўп бўлади. Айнан тор ва саёз фикрлаш, маънавий тараққиётнинг йўқлиги инсонда ўзини бошқалардан юқори деган пуч ҳаёллар, кибру хаво, ўзини бошқалардан ажратиб, афзал деб қарашларга, ўзини бошқалардан юқори ҳис этишига олиб келади. Ўзини бошқалардан юксакроқ, буюкроқ деб ҳаёл қилар экан, дўстлик ҳиссини йўқотади. Зеро шу тарзда у ўзини бошқалардан ажратиб олади, ва бу унинг фожиасидир, Бундай инсон (бойлиги ва мартабасидан қатъий назар ва хаттоки айнан шу туфайлидир ҳам) ҳеч қачон бахт ҳиссини туя олмайди. Фақат барча одамларнинг дўсти бўлишга тайёр инсонгина бахтлидир.

Ҳазрат Иноятхон
@Tabrizlik_Shams - Ошиқларга салом бўлсин 🌹

Ҳазрати Баҳоуддин Нақшбанд дейдики:

"Одамлар (руҳи) жуда қаттиқ уйқуда, улар шу қадар қаттиқ ухлайдиларки, гапирсангиз, тинглайдилару, аммо эшитмайдилар...

Улар эшитиб тургандай бўладилар, лекин эшитмайдилар. Хатто эшитган ҳолларида ҳам, сўзларингизга ўзгача маънолар берадилар..."

Демак, уларга гапириш керак эмас, балки муайян реал вазиятга солмоқ керак. Хаддан зиёд қаттиқ уйқуда эканликлари учун, уларни реал фактлар билан тўқнаштириш керак, шундагина тўмтоқ, аҳмоқона, сезгисиз, онгсиз мияларига бирнима кириши мумкин.

Ошо
@Tabrizlik_Shams - Ошиқларга салом бўлсин 🌹

ҚУЧОҚЛАБ, ҚЎЙИБ ЮБОРМАГАНЛАРНИНГ ТАФТИНИ СЕВАМАН...

Инсонлар борки,
Ҳаётларимизга келиб, кетадилар...
Қайси биридир ўз ортидан ҳеч бир из қолдирмайди.
Қайси биридир руҳимизни енгилгина бағрига босади.
Қайси биридир ўз ортидан ғам қолдиради...
Инсонлар борки,
Ичимизга яхшигина суқулиб кирадилар.
Охири дамгача у ерда қолишини истаймиз...
Баъзилари сароб кабидир.
Йўқлигида уларнинг хаёллари биз учун ҳақиқатдир...
Инсонлар борки,
Сув каби азиз, сув каби сокин...
Сўзлашганимизда қалбимизга сув каби, қон каби, жон каби, жонон каби оқиб кирадилар...
Инсонлар борки,
Нури сўнган юлдуз каби чорасиздирлар.
Қўлларингни очдингми, қалбингни нурга тўлдирадилар...
Инсонлар борки,
Совуқ деворлар каби, табассумнинг тафтини билмайдилар.
Билсалар ҳам севмайдилар...
Инсонлар борки,
Ҳаётларимизга келиб, кетадилар.
Қайси бирларидир зилзилалар билан кетадилар,
Қайси бирларидир чақмоқлар билан кетадилар…
Мен қолганлар тарафидаман.
Кетмаганларнинг садоқатини ва сабрини,
Қучоқлаб, қўйиб юбормаганларнинг тафтини севаман...

Шамс Табризий
@Tabrizlik_Shams - Ошиқларга салом бўлсин 🌹

МЕНИНГ ЭЪТИҚОДИМ – ИШҚ

Инсон Билим ва Ишқ йўлидан борар экан қийинчилик билан бўлсада охир оқибатда бир кун келиб, барча динлар, фалсафа ва фан аслида бир маррага - Худо билан боғланишга олиб боришини тушуниб етади. Аммо, комил инсонлар оммадан фарқли ўлароқ, буни анча илгарироқ англаб етганлар. Масалан, тариқат пирлари, сўфийлик йўлидан борган Румий, Яссавий, Нақшбанд, Кубро кабилар буни эрта англаб етганлар. Бу зотлар динларни, мазҳабларни бир биридан ажратувчиларнинг йўллари хато эканини аниқ кўрсатиб берганлар.

Ибн ал-Арабий эса бу фикрларни янада аниқроқ айтади:

"Менинг қалбим исталган шаклни қабул қила олади: У монах учун монастир, бутпараст учун бутхона, Оҳу учун ўтлоқ, масулмон учун у Каъбадир, Таврот битилган хат ҳам у, Қуръон ҳам удир, Чунки менинг эътиқодим – Ишқ, Туялар уни қайси томонга сурсалар ҳам, Ишқ менинг диним ва эътиқодим бўлиб қолаверади".

Ошо
@Tabrizlik_Shams - Ошиқларга салом бўлсин 🌹

Одамларнинг ожизликлари орасида энг чуқур илдиз отгани - бу эътиборга қаттиқ ташналикдир. Бунинг сабаби уларнинг ўзлари ҳақидаги билимнинг етишмаслигидир.

Ваҳоланки, нафақат биргина сиз, деярли барча одамлар эътиборга зор, эътибор истайдилар.
Ва токи ҳеч кимнинг фикрига, эътиборига, танқидига, сизга бўлган бепарволикларига боғлиқ бўлмайдиган, ҳеч кимга тегишли бўлмаган асл ўзлигингизни топмагунингизча вазият ўзгармайди. Асл ўзлигини топган инсонлар жуда кам бўлгани учун, бу дунё эътиборга зор тиланчиларга тўлиб кетган.

Қалбингизнинг энг теран ерида бошқаларнинг эътиборини қозонишга ҳамиша интиласиз; чунки бу сизнинг шахсиятингизни ("эго"ни, манманлигингизни) озуқлантиради... "

Ошо
@Tabrizlik_Shams - Ошиқларга салом бўлсин 🌹

СЕВМАГАН ОДАМ ЮКСАЛМАЙДИ

Кунлардан бир кун бир одам Абдураҳмон Жомийнинг олдига келиб ўзининг ул ҳазратга мурид бўлиш истаги борлигини билдирибди. Шунда Жомий «Сиз ўз ҳаётингиз мобайнида бирор кимсани севганмисиз», дея сўрабди. «Йўқ» жавобини эшитгач, «Бир мурид узоқ йиллар ўз муршиди хизматида бўлган экан, лекин билим олишда илгари силжий олмабди ва кўнгли равшанлашмабди. Шунда у муршиди олдига бориб «Мен кўнглига равшанлик келган кўплаб муридларингизни кўрдим, лекин ҳар қанча уринсам ҳам менга илгари силжиш насиб қилмаётир. Шунинг учун умидсизликка тушдим ва сиздан оқ фотиҳа олиб ҳаётда ўз ўрнимни топмоқчиман», дебди. Шунда муршид ўз муридига юртига кетгунича хонақадан унча узоқ бўлмаган уйда ҳеч қандай руҳини ривожлантирадиган ижодий машғулотсиз яшаб туришликни ҳамда ҳар кун унга жуда яхши таомлар юбориб туриб, ҳаётнинг барча қулайликлари хотиржамлиги билан лаззатланишни буюрибди. Мурид эртага юртига кетади, дейилган кун муршид муридига гўзал бир қиздан анвойи мевалар билан тўлдирилган сават жўнатибди. У қиз саватни гилам устига қўйиб­ди-ю,­ шу заҳоти жўнаб қолибди. У қизнинг хусни-жамоли мурид йигитни шу даражада ўзига ром қилиб олибдики, у энди у қиздан бўлак бирор нарса ҳақида ўйлай олмай қолибди. Ҳар он ўтган сари у қизни яна бир кўришликка бўлган иштиёқ муридда кучайгандан-кучайиб борибди. У таом ейишни буткул унутиб, кунини оҳ-воҳ билан, кўз ёши билан ўтказа бошлабди, чунки унинг юрагига муҳаббат алангаси тушиб, эриб кетган экан. Бирмунча вақт ўтиб муршид шогирди олдига кириб бир боқишдаёқ унинг кўнглига равшанлик ҳадя қилган экан.

«Ҳаттоки пўлатни ҳам оловга тутгач, қолипга солиш мумкин, шунинг­дек, юрак ҳам муҳаббат оловида эрийди. Аввалига кимнидир сева билинг, сўнгра менинг олдимга келинг», дея Жомий у муридлик талабида бўлган одамни тўғри йўлга солиб юборган экан.

@Tabrizlik_Shams - Ошиқларга салом бўлсин 🌹