#Сўнгги_илтимос
#Но_13

Ҳеч нарсага қарамай меҳмонҳона боғи томон ўтиб кетди.
У ерда эса Имронга дуч келди.
-Сенга нима бўлди. Нега йиғлаяпсан.
-Ҳаммаси тугади. Мен аниқ ишдан ҳайдалдим.
-Тушунтириброқ гапирсангчи..
-Ликопча...
-Ҳа... кейин.
-У қўлимдан тушиб кетди. Кейин синди. Кейин у менга бақирди..
Имрон ҳаҳолаб кулиб юборди. Сарвиноз эса ёшли кўзлари билан унга ажабланиб қаради.
-Бўлдими шунга шунча йиғлаяпсанми. У йиғлаганингни кўрмадими.
-Йўқ...
-Демак ҳали ишдасан.
-Тушунмадим...
-Ҳеч қиси йўқ вақти келса тушуниб оласан.Оббо сен қизей ликопчани синдирдим дегин.. ҳечқиси йўқ.
Сарвиноз мен ишга қайтишим керак деб у билан ҳайрлашди. Имрон эса унинг ортидан қараб қолди.
-Бундай беғубор қизни ҳали учратмагандим. У жудаям самимий кўнглида заррача кири йўқ қалби пок қиз....