#kuzatuv
Kecha jiyanim bir multifilm ko'rdik, Megamind (Megamiya) yoshligimdagi sevimli multifilmim, undagi g'oyalar ulg'aygach boshqacha ma'no kasb etdi. Multifilm yoshligidan barmoq uchida niqtalib ko'rsatilgan, boshqalarga yaxshilik qilmoqchi bo'lib ko'ngilsizlik keltirib chiqaradigan bolakay va unga qarama-qarshi hislatlarga ega bo'lgan Machoman haqida.
Bolalikda olingan miyadagi jarohatlar, ularni ichidagi menini qaysi tomonga yo'nalishini belgilab beradi. Ular qilinayotgan muomila, xatti-harakat hammasi bumerang singari qaytib keladi. Kichik yoshdagi qizlarni good girl syndromi bilan katta qilishlari sabab ularni hayotlari faqat boshqalarga "yaxshi" ko'rinish bilan o'tib ketadi, hammasidan yaxshi bo'lishga intilaverishadi,o'zlarini hech narsaga loyiq ko'ra olishmaydi. O'g'il bolalarni ham kichik yoshdan faqat aytganlaridan chiqmaslikni o'rgatib, shaxs sifatida shakllanishiga yo'l qo'yishmaydi. Ular katta bo'lgach esa, o'zining ma'sulyatini oladigan yoshida ham infantillikni saqlab qolishadi.
Kamola Mahmudova "O'zbekistonlik" loyihasida aytganidek :" Mashina haydashga ruxsatnoma olamiz, lekin ota-ona bo'lishga yo'q."
Yosh bolalarga iloji boricha ehtiyotkorlik bilan muomala qilish ularni psixikasiga ta'sir ko'rsatadigan nojo'ya xatti-harakatlar, gaplarni gapirmaslik ularga qilinadigan yaxshilik.
Filmlar, asarlardagi yomon xarakterli inson qanday bu holga kelib qolgani meni har doim qiziqtiradi, aksariyati yoshlikda yaxshi ko'rilmagan, ota-onasi, oila a'zolari tomonidan e'tibor berilmagani sabab qilayotgan yomon ishlari bilan jamiyatdan o'ziga e'tibor jalb qilmoqchi bo'ladi.
Nima demoqchiman, agar farzandlarning bolaligi to'g'ri bo'lmasa, bu zanjir bir-biriga ulanib, biz kelajakda yashaydigan jamiyatning insonlari ruhiy nosog'lom bo'lishiga olib keladi va bu har birimizni hayotimizga o'z ta'sirini o'tqazadi.
@Latofat_Shukhrat