Hikam Al Atoiyya

"Лавҳга ҳам, қаламга ҳам иймон келтирамиз ва унда нимаики бўлса барчасига...." Мўминлик сифатларидан бири — ғайбга иймон келтиришдир. Ғайбнинг энг каттаси — Аллоҳнинг ўзи.

Аллоҳ таоло бизларга Ўзини сифатлари орқали танитган.
Инсонга ғайб оламига ўтишга имкон берилмаган. Лавҳ ва қаламга умумий тарзда иймон келтиришга буюрилганмиз. Биздан Қиёматда талаб қилинадиган ишлар билан шуғулланишимиз керак. Билмаслик инсонни ноумидликка етаклайди.
Жаннат муваффақият ўрни, дўзах шаҳват ўрни. Жаннат йўли машаққатлар билан тўлдирилди, дўзах йўли эса шаҳватлар билан тўлдирилди. Жаннатга киришни истаганлар энг аввал қарор қабул қилиши керак.

Инсон тақдирига ўзи жавобгар.
Жаннатга муносиб бўлиш учун нима ишлар қилиш кераклиги аниқ қилинган. Энди шу ишларни қилиш қолди?!. Жаннатга қуруқ ҳохиш билан эришилмайди, уни тўловини қилиш керак. Масъулиятни зиммасига олмаган инсон "зона комфорта" га тушади, нафсига эргашади. Хотимамизни билмаслигимиз, бизни ҳаракатга келтириши лозим.

Қалбимиздаги садоқат, вафо, фидокорлигимизни Аллоҳга кўрсатиб беришимиз лозим. Шунда Аллоҳ таоло бизларга улкан неъматларини тақдим этади. Тақдирда йўллар кўп, шу йўлларни танлаб, улардан юриш бизни изнимиз, ҳохишимизга кўра бўлади, шунга кўра ҳисоб китоб қилинамиз.

Тавфиқ Аллоҳдан.

Нурнинг иши кашф қилишдир, басиратнинг иши ҳукм қилишдир, қалбнинг иши олға юриш ёки чекинишдир.

Нур бизга охират сафарида улов бўлиб хизмат қилади.
Нурни вазифаси — атроф муҳитни бизга ёритиб кўрсатиб беришдир. Мақсади — ўша нарсаларни яхши-ёмон, фойда ва зарарларини кўрсатиб бериш, огоҳлантириш. Нурсиз буларни фарқлай олмаймиз. Басират — бу қалб кўзи, қачон у очиқ бўлса, нур кўрсатган нарсаларни кўра оламиз. Худди кўзи кўрмайдиган одамга ёруғликни фарқи бўлмаганидек. Нур қалб кўзи очиқларгагина фойда беради. Нур атрофни ёритганда, қалб кўзи очиқ бўлса, у кўрган нарсасининг тақозосига кўра ҳукм чиқаради. Оқибатни ҳукм қилади. Қалб кўзи қалбга буйруқ беради, оқибатга кўра. Қил, қилма, бор, борма ва ҳaкoза.

Қалб қалб кўзининг ҳукмига кўра олдинга юради ёки чекинади. Қалб қўшинлари орқали аъзоларни ҳаракатга келтиради. Аллоҳ Таоло Анфол сурасида марҳамат қилиб айтадики: "Эй иймон келтирганлар агар Аллоҳга тақво қилсангиз, сизга фурқонни беради ва сизни мағфират қилади......"
Фурқон — ажратувчи, фарқловчи деган маънодадир. Қачонки банда тақво қилсагина Аллоҳ таоло фурқонни берар экан.
Анъом сурасида мўмин ва кофирни мисолини ажойиб тарзда тушунтириб берган. Аввалда ўлик бўлган кимсани иймон нури билан тирилтирдик. Унга нур бердик, яхши ёмонни ажратиб яшайди. Ана шундай инсон билан, зулматлар ичида қолган киши тенг бўлурми?!

Кофирларга амаллари ана шундай зийнатлаб кўрсатилади. Улар ишларини тўғри деб ўйлашади. Зулматдан чиқишни ҳохлашмайди.
Аллоҳ қалбини ислом учун кенг қилиб қўйган киши билан, қалби тош қотиб қолганлар тенг бўлурми!? Инсонни қалби ислом учун кенг қилинганми йўқми!? Буни билиш учун: Аллоҳни зикрига (намоз, рўза, тиловат) енгиллик, осонлик билан эришяпсизми ёки қийинчилик билан !? Зерикиш, чарчаш, тезроқ тугатиш каби туйғулар бўлса акси!

Тавфиқ Аллоҳдан

Хадиси шарифда Расулуллоҳ соллоллоҳуалайҳи вассаллам айтадилар "Ҳар бир фарзанд фитрат узра туғилади. Бас, уни ота-онаси ё яхудий, ё насроний, ё маъжусий қилиб тарбия қилади."
Бу хадиснинг маъносини ислом фитратига боғлаб қўйиш нотўғри,гарчи негизида шу маъно ётса ҳам. Аллоҳ таоло ҳар бир чақалоқни яратганидек бузилмаган, тоза фитратда улғайса албатта ислом динини танлайди. Чунки фитрати шунга мос келади. Фитрат билан туғилади, лекин ақл бўлмаганлиги учун унга атроф муҳит таъсирида у булғанади. Фитрат — ислом динига мойиллик, шу тарафни ихтиёр қилиш, танлаш. Дин — биздаги мавжуд камчиликларни, айбларни яширади. Тақволи, ибодатли қилиб кўрсатади. Қуръони Каримда дин бўёқ лафзи билан ҳам келган. "Аллоҳнинг бўёғидан ҳам чиройлироғи борми!?" , яъни, "Аллоҳнинг динидан ҳам яхшироғи борми!?", деган маънода. Фитратан биз оппоқ қоғоз каби тоза бўлиб туғиламиз. Ва гоҳида Аллоҳнинг айтганини қилиб чиройли ранглар билан бўяламиз, гоҳида шайтоннинг айтганини қилиб энг хунук ранглар билан бўяламиз.
"Рухий тарбия" суҳбатларидан мақсад, ўша чиройли рангларни қолдириб, хунук рангларни ўчириш ёки оппоқ, соф ҳолимизга қайтиб Аллоҳнинг хузурига қайтишдир. Дин — инсоннинг камчиликларини йўқотиб, мукаммаллик, яхшилик сифатлари билан тўлдирувчи омил, сабаб ҳисобланади.
Аллоҳ таоло макоримул ахлоқ сифатларини бизнинг вужудимизга сингдириб берган. Уни ҳеч ким биздан ажратиб ола олмайди. Ўзимиз ҳам қочиб қутила олмаймиз. Фитрат — ёлғонни ёмон кўриш, ростгўйликни, садоқатни яхши кўриш, адолатни, меҳрибонликни яхши кўриш, макоримул ахлоқни яхши кўриш кабиларни ўз ичига олади. Буларда қолиб кетишлик нуқсондир, Аллоҳ биздан буни талаб қилмаган. Аллоҳ биздан бу сифатлар билан хулқланишни талаб қилади. Бу хулқларни яхши кўриш билан улар билан хулқланиш орасида катта фарқ бор.
Тавфиқ Аллоҳдан

Имтиҳонлар авомуннас фикрига кўра олинишдир, барака кетишидир. Яхши инсонларда шу олиниш, асло йиқилиш ҳисобланмайди. Кўринишидан йиқилиш бўлиб кўринса ҳам, Аллоҳнинг наздида бундай инсонлар кўтариладилар.
Машойиҳлар: " Имтиҳонга дучор бўлмаганлар ўзларидан қўрқсинлар", дейишган. Чунки тўғри йўлдагилар албатта синаладилар. Ҳос бандалар имтиҳон келганда: "Аллоҳнинг наздида даражам кўтариладиган вақт келибди", дейишади. Ҳақиқатни кўра олишади. Қийинчиликлар, машаққатлар сизни ҳослаш учун, даражангиз кўтарилиши учун келади, асло йиқитиш, хорлаш учун эмас. Пайғамбаримиз алайҳиссаломга келган қийинчиликларни рўйхат қилиб чиқинг. Сизга шу балолардан бири келганда шукр қилинг. Чунки, У Зотнинг йўлларидан юрганлигингиз учун келган бўлади. Аллоҳ таоло золимларни қўли билан бандаларини поклайди.

Тавфиқ Аллоҳдан

Муриднинг ўз шайхи висолига ошиқиши Аллоҳга бўлган висолини яқинлаштиради.

Тавфиқ Аллоҳдан