* * *
Shoirni tinch qo‘ymang,
asab torlarin
huda-behudaga chertaveringlar.
O‘shanda she'r bilan siylar sizlarni,
Ketgan bo‘lsa hamki qalbi yiringlab.
Yig‘lasa - jilmaying,
jilmaysa - so‘king!
Sevinchdan o‘lmas u, bermang halovat.
Boshidan xilma-xil ig‘volar to‘king ,
Azob-uqubatdan olar harorat.
Qurol ushlamasin,
ko‘tarsin boda,
Shivirlang: oshiqlar ko‘zyoshin ichgin.
Ishoning, shoirdan boshqa dunyoda
O‘lgan chumoliga yig‘lamas hech kim.
Ichida o‘t qaynar,
Sarxush yuradi,
G‘azabin qo‘zg‘atib, sachrating g‘ulu.
Isyon lazzatini tatib ko‘radi,
Chavandoz qamchisin his qilgach qulun.
Achinmang, ko‘rsangiz qarog‘ida nam,
Eng go‘zal satrlar tug‘adi nafrat!
Shoirni tinch qo‘ymang uyqusida ham,
O, uni o‘ldirar sukunat, g‘aflat.
Mansabi oliymas,
emasdir daho,
Arzimas hammadan ortiq suyishga.
Shunchaki kuch toping,
uchrasa goho
Ozg‘in qo‘llarini siqib qo‘yishga...
© Jontemir
@Faol_yoshlar24